kort maar krachtig

31 januari 2018 - Saliste, Roemenië

Donderdag  25 januari    Ainsa
Prachtige camperplek, maar vlakbij een opvang voor dak en thuislozen. We zien dus de hele tijd mensen met vuilzakken en rugzakjes lopen. Op een gegeven moment zit er zelfs eentje in ons zicht te scheiten! Na ons ontbijt vertrekken we richting Ainsa, tenminste dat is de bedoeling, wederom kunnen we niet uitrijden, de slagboom gaat niet omhoog. Na herhaalde pogingen krijgen we iemand aan de lijn die vanuit zijn warme plekje de slagboom voor ons opent! Dan rijden we voor een rit van 180 km naar Ainsa, dit verloopt voorspoedig. Als we aankomen van we eerst naar het oude dorpje, erg mooi en in originele staat. We gaan hier eerst heen omdat de geplande camping 2 km bij het dorp vandaan ligt en we langs de weg lopen niet echt prettig vinden. Na de dorpsbezichtiging gaan we naar de camping, er zijn daar douches, een wasmachine en wifi! Als eerste gaan we onze handel van een weekje reizen wassen, er is ook een droger, wel prettig met dit weer! Het is namelijk gaan regenen en dat doet het tot bijna in de ochtend! In ieder geval is de was weer toppie en in de avond gaan we naar de bar en gaan daar met de wifi voor het eerst deze trip ons reisblog versturen. Helaas kan onze laptop geen verbinding maken met het wifisysteem daar. Versturen dus niets, maar eten wel een dagschotel, lekkere spareribs, frietjes en een salade. Ondertussen een babbel met, Enahm Hof, een zoon van de Iceman Wim Hof!Hij is veel bezig om alles rond zijn vader te promoten en dan vooral de ademhalingsoefeningen. We krijgen van de barman nog een afzakkertje van het huis en gaan dan terug naar het kotje. Frankie is erg moe en ligt er op tijd in en ik ga bezig om te kijken of we ons blog ook via de Ipad kunnen versturen. Dat lukt, maar de foto's leveren wat problemen op. We zullen zien hoe het gaat!

Aínsa
Aínsa is uitgeroepen tot kunsthistorisch monument en is de hoofdstad van de streek Sobrarbe. Er is een modern gedeelte met winkels en een oud centrum dat op de heuvel gebouwd is. De architectuur van het middeleeuwse oude centrum is het meest onvervalste en daardoor een van de mooiste plekken in Pyreneeën van Aragón. Aínsa kent zijn oorsprong in het jaar 724 toen de koning Garci Ximénes het veroverde op de Moren.
Het vestigingskasteel uit de 11de eeuw is onderdeel van de verdedigingslinie van de christelijke gebieden en was hiermee ook de kiem van het ontstaan van de stad die gedurende de middeleeuwen ommuurd werd. De bouw nam enkele eeuwen in beslag, het begon in de 11de eeuw en werd afgerond in de 17de eeuw. Van het originele romaanse gedeelte is nog maar weinig over. Het belangrijkste gedeelte is de toren Torre del Homenaja

Het plein van Aínsa
De huidige aanblik van de stad is het resultaat van Felipe II die gelastte een burcht te bouwen om de belangrijkste gebieden in de Pyreneeën te versterken en Franse invallen te voorkomen.
De gerestaureerde romaanse kerk Santa María uit de 11de-12de eeuw heeft een uniek kerkschip met een halfrond, puntig gewelf en een abside (nisvormige ruimte). Opvallend is de crypte met zijn 18 zuilen met kapiteel (kopstuk). Daarnaast is de kloostergang bijzonder door zijn onregelmatigheid welke het gevolg is van alle aanpassingen gedurende de tijd. De voorgevel is eenvoudig met 4 bogen op zuilen en een Christusmonogram. De toren vervult een fundamenteel verdedigingselement en was bedoeld als uitkijktoren. Het bewijs hiervan zijn de schietgaten. De toren telt vier verdiepingen en de derde is bestemd 
 
Kerk Santa María
De Plaza Mayor, het grote plein, dateert uit de 12de en 13de eeuw en is trapeziumvormig met een zuilengang aan 2 kanten. Aan het hoofd staat het gemeentehuis en daar komen de straten ‘calle Mayor’ en ‘calle de La Santa Cruz’ samen. De straat ‘calle Mayor’ heeft veel adellijke huizen waaronder Casa Arnal en Casa de Bielsa. Casa Arnal uit de 16de eeuw is een voorbeeld van een gebouw welke typerend is voor de streek door zijn voorgevel en zijn traliewerk. Casa de Bielsa uit de 16de of 17de eeuw heeft boogvensters met zuilen uit de (pre)gotische tijd. 
 
Vrijdag 26 januari   Tremp
Heerlijk even douchen, nou ja even, ik sta er een behoorlijk tijdje onder hoor!!!
Daarna toch nog even weer naar de bar waar wifi is en dan lukt het me om via de Ipad het blog te versturen. Alleen de foto's moet ik nog effen kijken hoe ik dat ga doen! Dan vertrekken we over een hele mooie route langs een heel lang meer naar Tremp, tussen de bergen door en het laatste stuk over een pas waar we een aantal gieren zien vliegen en ook een paar zien zitten, heel bijzonder! We fotograferen ze en rijden dan naar Tremp naar de camperplek. Deze is even buiten het plaatsje en bij een trauma helikopter landingsplaats. De helikopter hebben we een eerdere keer zien staan bij een ongeluk, daar werd toen gereanimeerd. Lunchen en wandelen dan Tremp in, het is een leuk plaatsje met een klein oud centrum. Heel mooi, maar we zijn er snel door! Terug bij het kotje komen we aan de praat met ons enige buurtjes. Ze rijden in een Duits camperbusje, maar komen uit Australië. Werken daar een jaar hard en gaan van het verdiende geld dan een jaar deze kant uit. Hun reis zit er bijna weer op, Australië is weer in zicht en ook het werken! Er zijn twee electriciteitsaansluitingen, maar eentje werkt niet. De Australiër heeft gelukkig een tweewegstekker en zo kunnen we de elektriciteit delen. Het is frisjes, zo'n 7 graden en we hebben lekker het kacheltje aan. Oja, vanmorgen is onze watertank gevuld en onze kachel doet het weer! Zo nu en dan kijken we even op,ons reisblog en we hebben nu al weer elf reacties, toch altijd weer leuk! Frank is nu aan het koken, hij maakt enchalladas, kost wat moeite maar het komt vast goed! (Was inderdaad lekker)

Zaterdag 27 januari      Oliana
We rijden vol goede moed Tremp uit, vandaag is het de bedoeling om naar Vic te gaan. Daar zijn we al eens op de camperplaats geweest, maar vinden het leuk om er nog eens te kijken. Echter na een kilometer of 80 begint onze auto erg vreemde rammelende geluiden te maken en we stoppen! Gelukkig zijn we vlakbij een plaatsje, Ponts, en daar rijden we in zijn een naar toe. Als we er stoppen komt er een politieauto aan die ons begeleid naar een garage. Daar kunnen ze niets voor ons doen en verwijzen ons naar een garage een kilometertje verder, wij rijden weer in zijn een dat stukkie naar de volgende garage. Helaas pindakaas, ook daar kunnen we niet geholpen worden. Wel kan de monteur ons vertellen dat het hoogstwaarschijnlijk aan de ophanging ligt. We weten nu ook niet meer wat te doen en nemen contact op met de ANWB. Daar worden we perfect geholpen door vriendelijke medewerkers. Er wordt voor een oplader gezorgd die ons naar een camping 24 kilometer verderop in Oliana brengt. Een aardige chauffeur die ons aanwijst waar zijn bedrijf is, Amadeu transport. We settelen ons op de camping, gaan in de bar wat drinken en de krant op de Ipad zetten, er is in de bar namelijk wifi, handig! Terug in het kotje eten we een zak borrelnootjes leeg en hebben daarna niet erg veel honger meer! We bakken een broodje af, bakken daar een eitje op en klaar zijn Frank en Ria! Rustig avondje verder met een aantrekkende wind! 

Zondag 28 januari       Oliana 
Goed geslapen, wel veel wind! We hebben een zondags ontbijtje met een lekker gekookt eitje. Frank repareert het een en ander aan ons kotje en ik houd me bezig met foto's en bijschrijven. De dag verloopt verder rustig, in de middag wandelen we naar Oliana en bekijken het plaatsje, leuk! Wandelen terug en hebben dan toch weer een paar kilometers gewandeld vandaag. Terug op de camping wat drinken in de bar en dan lekker naar ons kotje. Frank kookt zijn spaghetti en we smullen er weer van! Hebben vandaag contact gehad met de ANWB en er werd ons toegezegd dat er morgen voor vervoer naar een garage zal worden gezorgd, we wachten af!

Maandag 29 januari     Tarrega
We worden al op tijd door de ANWB gebeld met de mededeling dat er binnen een half uur een oplader zal komen die ons naar een Nissan garage in Tarrega zal brengen. En inderdaad, de oplader is er snel, dezelfde Amadeu als zaterdag. Hij brengt ons naar Tarrega, 70 kilometer zuidwaarts. Als we er na een uurtje aankomen komen we tot de volgende afspraak! Na de siësta zullen ze gaan kijken wat er aan mankeert, de diagnose stellen dus. De uitkomst gaan ze doorbellen naar de ANWB, die het vervolgens weer aan ons door zal geven. Wij moeten in ieder geval een nachtje in een hotel. De garageman brengt ons daar naar toe, een kilometertje uit het centrum. De kamer is summier ingericht met maar een stoel! Wel is het er schoon en dat is ook belangrijk! Installeren ons met ons tasje spulletjes en nu is het afwachten! Wat we wel van de ANWB hebben gehoord is dat we 100 euro per dag krijgen voor een hotel en eten. We wandelen nu dus naar het centrum in het zonnetje, er is markt en we gaan kijken waar we vanavond gaan eten. We zien ineens een Chinees en dat lijkt ons wel wat. Op de terugweg kopen we brood en beleg en eten dat op onze kamer op. Dan worden we door de ANWB  gebeld met de diagnose. Het blijkt dat er iets met het differentieel is. Dat is een groot iets dat onder de auto weg moet om te kijken welk onderdeel cq onderdelen er kapot zijn. Een hele klus dus! Als dat gebeurt is moeten de onderdelen komen en moet de boel gerepareerd worden. Er komt in ieder geval nog een hotelnacht bij, hier worden we niet blij van, maar het is niet anders. Als we in de avond naar het centrum gaan boeken we gelijk nog maar een nacht erbij, hopen dat het er niet meer worden!!! Het eten bij de Chinees was prima, toch altijd weer anders dan in Nederland. Terug doen we nog een spelletje en dan naar bed. Zijn beide wel moe van de, toch wel spannende, dag.

Wat doet een differentieel eigenlijk?
De aandrijvende kracht van de motor loopt via de versnellingsbak en het differentieel naar de wielen. Omdat het soms nodig is dat de wielen op ongelijke snelheid draaien, zorgt het differentieel dat dit mogelijk is. Stel je voor dat je auto 10 meter breed zou zijn en een kort bochtje moet maken. Het buitenste wiel zou dan een veel grotere afstand moeten afleggen dan het binnenste wiel. Zo werkt het ook bij een auto van normale afmetingen, alleen dan is het verschil uiteraard wat minder groot. Een vaste as met een tandwiel voor aandrijving (zoals bij karts) zou bij iedere bocht het binnenste wiel laten wringen, met als resultaat banden slijtage en op hogere snelheid een slechte handelbaarheid. (dit is tevens een reden dat karts zo snel achterstevoren staan). Het differentieel verdeelt dus aandrijvende kracht over de wielen, terwijl deze ongelijk kunnen draaien.

Dinsdag 30 januari        Tarrega
Hieperdepiep hoera, schoondochter Christa is jarig, we sturen haar een verjaardagsappje en gaan vanavond bellen. Hebben beide goed geslapen en gaan beneden ontbijten, niet overdadig, maar genoeg en lekker huiselijk. Dan is het weer wachten op een telefoontje van de ANWB over hoe  het nu verder zal gaan! Tegen half elf wandelen we het plaatsje maar weer in, steeds op de hotelkamer zitten is ook niets. Op het Plaza de st. Antonio wordt door een hele school gezongen, geluisterd en een foto gemaakt van de heilige Antonio, volgens mij is het de Antonio die we van Hans hebben gekregen! Op de terugweg koop ik een paar sokken, krijg wat last onder de hakken en wie weet helpen andere sokken! Bij een supermercado vlakbij het hotel halen we wat boodschapjes en gaan dan weer wachten, wachten, wachten! Stokbroodje gegeten, Frankie ligt nu te slapen en ik schrijf bij! Wandelen nog een stukje naar een ermitage op een heuvel. Als we terug lopen, komen we langs een veldje waar een aantal mannen een spel aan het spelen zijn. Houten kegels die omver moeten worden gegooid door 4 iets kleinere houten kegels. Navraag levert op dat het een typisch Catalaans spel is. We worden uitgenodigd om het ook te proberen, doen het beide, Frank met meer succes dan ik! Terug in het hotel is het weer wachten, doen een spelletje en als we om 4 uur nog niets hebben gehoord, bellen we zelf met de ANWB, zij geven aan dat ze in de avond zullen bellen met meer info. Wachten dus!  
We bellen met Christa om haar nogmaals te feliciteren, kleindochter Caro loopt stage bij een bloemenzaak en heeft gezorgd voor een prachtig boeket bloemen! Tijdens ons belletje gaat mijn telefoon en krijgen we de ANWB aan de lijn. Hun info is dat de garage aan het uitzoeken is hoe de auto het beste gerepareerd kan worden, er zwijntje manieren. De ene is het differentieel in zijn geheel vervangen, het andere is repareren met nieuwe onderdelen. De kosten zullen dan ook tegen elkaar af worden gezet. Dit zullen we morgen tussen 12 en 1 horen. Alles bij elkaar duurt het nog zeker een dag en we boeken nog een dag bij! Dan maar uit eten, in de buurt deze keer. We hebben vandaag genoeg gelopen. De receptioniste verwijst ons naar een restaurantje even verderop, wij stappen de eerste de beste binnen en kijken niet naar de naam. Was geen succes, een bocadilla tortilla oftewel een broodje ei, veel en vet!  Terug nog even zitten, Spaanse tv kijken en dan maar weer slapen en afwachten wat de dag van morgen zal brengen!

Woensdag 31 januari      Tarrega
Wederom een goede nachtrust gehad, de bedden zijn prima. Radio Noord aan in bed en we horen dat er eindelijk een nieuw schadeprotocol voor de aardbevingen is, fijn voor alle mensen die het aangaat! Ontbijtje en dan een wandeltje, boodschapjes en terug in de hotelkamer is het weer wachten, wachten en nog eens wachten! We gaan maar weer wandelen, ik krijg last onder mijn hak! De laarzen die ik aan heb zijn niet echt geschikt om veel mee te lopen, maar ik heb momenteel niet anders. We lopen het laatste stukje Tarrega dat we nog niet gezien hebben, maar op een gegeven moment worden we gebeld door de meneer van de garage! In het Spaans/Catelaans en we snappen er weinig van. We besluiten om maar zo snel mogelijk naar het hotel te gaan en contact op te nemen met de ANWB. Echter als we bijna bij het hotel zijn gaat de telefoon en krijgen we van Antonio uit Barcelona te horen dat het differentieel vervangen superduur is en gaan we niet doen! Even later horen we dat alleen onderdelen vervangen + werkloon ook superduur is en dan is voor ons de keus snel gemaakt. Einde verhaal, kotje laten repatriëren en wij met een leenauto terug noar Zuudloar'n. We bellen de kinderen om hen te vertellen dat ze binnenkort weer met ons opgescheept zitten (vinden ze niet erg hoor) en laten alles effe bezinken. Het is niet anders, bedankt voor jullie leuke reacties, tot ziens in Zuidlaren en hopelijk tot een volgend avontuur!

Laifs RiFra 

Foto’s

22 Reacties

  1. Harm en Grietje:
    31 januari 2018
    Jammer, jammer , jammer voor jullie,
    Maar toch een goede veilige thuisreis en we zien elkaar dan.

    Toy toy toy.
  2. Leanne:
    31 januari 2018
    Och, balen zeg...
  3. Erna Pebesma:
    31 januari 2018
    Wat jammer. Een goede reis terug. .
    tot de volgende reis
  4. Janny Moerman Huizing:
    31 januari 2018
    Dat is niet zo leuk!
    Eerst maar weer zien dat je thuis komt. Een goede reis terug.
    Groetjes
  5. Martin en cobi:
    31 januari 2018
    Dat is echt niet leuk voor jullie verrekte jammer jullie hadden er echt zo'n zin in we leven met jullie mee, veilige reis terug.
  6. Kira:
    1 februari 2018
    Wat jammer voor jullie kotje en voor jullie. Zo hoopvol op weg naar Sierra Leone en nu helaas weer op weg naar het regenachtige Zuidlaren. Een kleine schaatshoop volgende week misschien ter vergoeding van al het leed. Enne tot ziens in Zuidlaren.
  7. Jellie:
    1 februari 2018
    Dat is jammer. Wat weer een belevenis. Hoop vooor jullie dat het de volgende reis meer succesvol is. Sterkte . Groetjes Gaatse en Jellie
  8. Wim Bongertman:
    1 februari 2018
    Ja, dat is inderdaad een heel duur onderdeel. Heel jammer.
  9. Gerrit Ekkel:
    1 februari 2018
    Wel wel, een gepeperd verhaal. Daar wordt je schijtziek van. Kon je misschien wel zien aankomen??! Als mensen met plastictasjes in je (uit)zicht sch....Enfin, conclusie is treurig, maar Julie hebben lijf en leden die je dan maar naar naar Zuudloaren moet zien te brengen.
    Goede reis en toi toi toi!
  10. T.Leemburg:
    1 februari 2018
    Ria en Frank, mooi pech dus!! Net even de sleutel van de poort geleend om je zus en zwager binnen te laten, voor het uitlenen van je auto, wa zien elkaar.
  11. Jan:
    1 februari 2018
    Dat is klote. maar wensen jullie een goede terugreis naar Zuidlaren.
  12. Geesje:
    1 februari 2018
    Wat jammer ja goede terug, terugreis, en in Zuidlaren is het ook mooi
  13. Henk en Sina:
    1 februari 2018
    Heel jammer dat het zo is gelopen. Veel sterkte met de terugreis. Kan me voorstellen dat dit een grote teleurstelling is je bent er uiteindelijk helemaal op ingesteld voor een half jaarlijkse trip. Voorzichtig en een goede thuiskomst😘
  14. Marjolein.:
    1 februari 2018
    Wat jammer nu. Goede terugreis. Wordt het kotje in Nederland wel gemaakt of moet er een ander aangeschaft worden? Groet
  15. Riemer:
    1 februari 2018
    Jammer. Had me verheugd op alles wat nog kwam.
    Houden we tegoed. Gezond weer thuis.
  16. Frits Rijnsewijn:
    2 februari 2018
    Dit had ik niet verwacht , eigenlijk waren jullie pas aan de reis begonnen en nu dit.Tot ziens in Zuidlaren .
  17. Ronald en Nanja:
    2 februari 2018
    5,5 jaar geleden hebben we elkaar ontmoet aan de costa in Spanje in de buurt van Calella. Wij waren toen op huwelijksreis. Inmiddels hebben wij een drie maanden oude zoon en wonen we sinds twee jaar in Drenthe ipv in Rotterdam. Leuk om af en toe nog mee te kunnen lezen met jullie avonturen. Jammer, dat het door een defect Kotje niet lang heeft geduurd deze keer. Wie weet tot ziens in de provincie :-)
  18. A.moerman:
    2 februari 2018
    snik snik ....jammer
  19. Koos en Tina:
    3 februari 2018
    Problemen met de computer, vandaar late reactie.
    Heel, heel jammer we hopen dat alles weer goed komt, tot ziens in zuidlaren.
  20. Renee:
    3 februari 2018
    Och....dat is heel jammer.
  21. Ilse en Kees:
    4 februari 2018
    Hallo Frank en Ria, zat jullie verhaal te lezen en ja hoor het zal weer niet eens anders lopen dan gepland, maar ondanks alles heeft het Kotje gezien de leeftijd jullie toch op veel plaatsen gebracht, neem dat mee in jullie achterhoofd, het is nooit leuk als je de vakantie moet afbreken waar het ook voor is. De foto's die jullie gemaakt hebben zijn in ieder geval mooi dat pakken ze niet meer van jullie af.
    Lees wel wanneer jullie terug zijn in Zuidlaren en wat de vervolg stappen zijn, maar dat is voor latere zaak.
    Behouden vaart terug.
    Gr Ilse en Kees P,
  22. Roelie en Ton Dagelet:
    4 februari 2018
    Wat een vervelend einde van jullie reis. Moed houden! Goede reis terug en alles nog een rustig overdenken. Er komt een oplossing. Soms een verrassende!