7 tot en met 13 april 2015, verder langs de Zwarte Zee!

Dinsdag 7 april,
Gisteravond en vannacht noodweer gehad, storm en slagregens! Dat is wel lekker als je in bed ligt, maar verder natuurlijk waardeloos. De volgende ochtend regent het nog steeds, maar de wind is wat gaan liggen. We pakken ons boeltje en gaan verder, het heeft geen zin om langer te blijven want binnen zitten kun je overal. Rijden naar Akcakoca, een prachtige rit van een dikke 100 km. Daar  vinden we een camping, het hek is dicht, maar we schuiven hem open en gaan er gewoon staan. Lopen naar het dorp, doen daar onze boodschapjes en halen een tolweg vignet bij de PTT (bedankt voor de tip Aad en Lenie). Dat moet geregeld worden binnen 7 dagen na geflitst te zijn, van die zorg zijn we weer af. Bij de PTT worden we al snel opgemerkt als buitenlanders en een baliemedewerker zegt dit tegen een klant. Deze komt meteen naar ons toe en in vloeiend Duits vraagt hij wat we willen. Hij helpt ons met het invullen van de paperassen en zo komen we op een gemakkelijke manier aan ons vignet. De man vertelt dat hij 40 jaar in Salzburg heeft gewoond en nu hij gepensioneerd is hij een half jaar in Turkije woont en de andere helft in Oostenrijk. Als we terugkomen op de camping is de beheerder daar en hebben we met hem een babbeltje. Rustig avondje verder, luisteren naar de halve finale bekerwedstrijd Twente-PEC Zwolle. PEC wint! Als Groningen morgen wint, dan wordt het leuk, finale FC-PEC! 

Woensdag 8 april,
Vertrekken in de regen uit Akcakoca en rijden zo'n 200 km naar Amasra, een mooi kustplaatsje. Onderweg hebben regen en hagel! We installeren ons aan de kleine haven op een parkeerplaats. De parkeerwacht komt gelijk naar ons toe om te vertellen dat we er een nacht kunnen staan voor 10 Lira = ongeveer 4 euro. Het wordt droog en in de middag maken we een mooie wandeling en lopen zo nu en dan in de zon!!!!!!! Doen wat boodschapjes en als we terug bij het kotje zijn gaat Frank de auto controleren. Hij komt bij me met een schroef/bout die nog net vast had gezeten, dat wordt morgen dus naar een garage! In de avond luisteren we naar het verslag van de halve finale bekerwedstrijd FC Groningen - Excelsior. Een spannende wedstrijd en Grunn'n wint met 3-0. Dat wordt op 3 mei naar de Kuip om daar de finale te spelen tegen PEC Zwolle.

Amasra is een kleine havenstad in Turkije die nog niet heel bekend is bij de buitenlandse toeristen. De stad bevindt zich in de provincie Bartın, aan de westkant van de Zwarte Zee-regio. De afwisseling tussen historische bezienswaardigheden en natuur maakt Amasra tot een interessante stad.

Donderdag 9 april,
Vandaag op zoek naar een garage. We rijden terug naar Bartin, de dichtstbijzijnde grotere plaats. Vinden een garage, maar daar kunnen ze ons niet helpen. Een vriendelijke man rijdt voor ons uit en brengt ons naar een Isuzu garage. Rond 11 uur zijn we daar en dan gaan ze hard aan het werk om ons probleem op te lossen. Een aandrijfas van een V snaar is afgebroken. Eerst willen ze er iets op lassen, dat lukt niet. Daarna halen ze alles er uit en wordt het restant van de bout er uitgeboord. Dan vervangen ze twee V snaren en een lamp. Daarna wordt de hele auto nagekeken en het nodige bijgevuld. Wij hebben zelf al gemerkt dat het pompje voor de ruitenwisservloeistof (mooi woord voor galgje) kapot is en dus wordt deze ook vervangen. Ondertussen worden we in een verwarmde wachtkamer gezet en voorzien van koffie, veel thee en een warme maaltijd (het was vandaag maar 5 gr. met regen en hagel, natte sneeuw en een hele harde wind). Dat eten hebben we geweten, beide een knots van een pide, een flinke salade en een beker karnemelk (zie foto). We worden goed vol en nemen zeker de helft van de pide mee! Rond vier uur is alles klaar en zijn we wel benieuwd wat deze grap ons gaat kosten, we zijn op alles voorbereid. Nou dat valt 100% mee, we betalen inclusief het eten omgerekend maar 113 euro!!! De twee monteurs die er de hele dag mee bezig zijn geweest geven we 10 euro de man. Hier zijn ze blij mee en willen nog een foto's maken van ons samen met hen voor het kotje. We rijden 50 km verder en komen op een haventje te staan in Kurusacile.  In het plaatsje tanken we en als we 0,80 cent fooi geven krijgen we een zak vol met verse hazelnoten. Ondertussen komt er nog een man binnen die in het plaatsje woont, hij maakt met ons een praatje en biedt hulp aan als we iets nodig zijn. Tot nu toe komen we alleen maar super aardige Turken tegen! Morgen verder met hopelijk iets minder regen. 

Vrijdag 10 april,
Hoera, de zon schijnt!!! Na het ontbijt vertrekken we vol goede moed richting Doganyurt. Een prachtige rit over een kronkelweg langs de zee. Nu de zon schijnt ziet alles er toch veel mooier uit. Na zo'n drie uur rijden komen we op plaats van bestemming, een klein plaatsje met een haventje waar we kunnen staan. Er is markt en daar kopen we groente en fruit. Er komen hier bijna geen toeristen en we hebben dus weer veel bekijks en aanspraak. Bij de groenteboer krijgen we allerlei dingen extra, citroenen, uien en bananen, erg leuk en ze willen met ons op de foto! De rest van de middag brengen we lezend en puzzelend door. Tegen zevenen lopen we naar een restaurantje dichtbij en gaan daar vis eten. De elektriciteit is daar echter uitgevallen en we zitten eerst erg romantisch met een kaarsje. Na verloop van tijd gaat het licht aan en kunnen we zien wat we eten. Lekker, vis met een salade en brood. Zitten nu in het kotje de dag te overdenken. Zijn beide tevreden, lekker zonnetje gehad en goed gegeten, een dag zonder regen! Onze dag kan niet kapot!

Zaterdag 11 april,
Vandaag vervolgen we onze rit langs de grillige kust, soms een slecht stuk weg en even door het binnenland, soms een prima weg prachtig kronkelend langs de kust. Na zo'n 60 km zou er een camping moeten zijn in Abana, deze zien we niet en hebben sowieso al bedacht dat we door gaan rijden naar Akliman, bij Sinop. Dit is een schiereiland, daar hebben we 2 jaar geleden ook gestaan en vonden het daar toen erg leuk. De rit verloopt goed en rond 3 uur arriveren we op plaats van bestemming. Het is een natuurpark aan een baaitje, we vragen wat de overnachtingsprijs is en dat valt mee, 8 eurootjes per nacht. We besluiten dan ook om er 2 nachtjes te blijven. Gaan op hetzelfde plekje als 2 jaar geleden staan, nostalgie he! Als we aan het settelen zijn hebben we regelmatig even belangstelling van mensen die wandelen en ondanks het koude weer picknicken, dat zit de Turken in het bloed! Dan wordt er gevraagd waar we vandaan komen en worden we welkom geheten ( hosgeldeniz). Onderweg kwamen we een man en zijn zoon tegen die in Tiel hadden gewoond en nu al weer 2 jaar in Turkije wonen. Ze vonden het erg leuk mensen met een Nederlands nummerbord te ontmoeten. Vandaag is het droog gebleven, maar is het wel aardig frisjes. Maar goed, daar kunnen we ons op kleden en ondanks het weer genieten we echt van alles wat we zien en meemaken! 

Zondag 12 april,
Rond 11 uur wandelen we naar het park uit en gaan op de bus staan wachten. Er is geen bushokje en ook geen lijstje met tijden, afwachten dus wanneer de bus komt. Gelukkig duurt het niet te lang, na een kwartiertje komt er een dolmus aangereden, een minibusje. Voor een eurootje pp brengt hij ons naar het centrum van Sinop, zo'n 15 km verderop. Gaan het centrum bewandelen en bekijken en ontdekken toch weer dingen die we 2 jaar geleden niet hebben gezien, erg leuk. We eten wat, Frank een pide en ik een durum, lekker met een theetje erbij. Doen daarna boodschapjes en zoeken dan de bus weer op. Bij de bushalte weer een leuk gesprek met een Turkse jongen, hij werkte in Bodrum en studeerde in Sinop. Terug voetballen we met een jong stelletje en maken selvies.  De internetverbinding is hier erg slecht en mondjesmaat hebben we even contact. Ik heb mijn moeder in Sinop dan ook al even met Skype gebeld, dan weten we wederzijds dat alles oke is. 

Sinop is een schiereiland en heeft de mooiste natuurlijke haven van de Zwarte zee, het staat bekend als een van de mooiste kuststadjes. Het dankt zijn naam een de mythische Sinope, een amazonekoningin en dochter van een riviergod. De stadsmuren van Sinop zijn beroemd en ook al zijn ze door de tand des tijds aangetast, ze zijn bijzonder sfeervol. Het is erg leuk om er rond te dwalen en iets te eten of te drinken in een van de gezellige restaurantjes aan de haven.

Maandag 13 april,
Vertrekken uit Akliman en rijden via een hele goede kustweg naar Samsun, een grote plaats even over het midden van de Zwarte Zee kust. Na enig zoekwerk komen we aan op een soort camperplaats bij een watersportcentrum. Worden erg vriendelijk ontvangen en kunnen ons daar warm douchen, heerlijk! Na een kopje soep wandelen we naar een groot winkelcentrum een dikke km verderop. Halen daar onze boodschappen, vanavond maakt Frank zijn spaghetti, en wandelen terug. Nu zitten we buiten een kopje koffie te drinken en schrijf ik bij! Vanavond wordt het weer het blog versturen!