Week 5, februari 2020, derde week Marokko 🇲🇦 🐪

Moi volgers,

Bedankt voor de felicitaties voor ons 51 jarig huwelijk, leuk! Nog steeds mooi in Marokko, zitten nu onderin bij de Sahara en gaan zo langzamerhand weer wat noordwaarts. Het weer is hier super, soms wat te warm, maar alles beter dan de  wind en regen in Nederland. Eerst veul groetjes uut Marokko van ons!

Vrijdag 21 februari.    Sidi Ifni,

We doen het lekker rustig aan deze ochtend. Tegen half 12 wandelen we langs de zee naar de vuurtoren, een leuke wandeling naar boven. Maken daar een paar foto’s en lopen naar de souk, dan verdwalen we een beetje en lopen een stukkie om. Uiteindelijk komen we toch weer uit bij het parkje waar we gelijk naar toe wilden. Onderweg komen we een Canadees stel tegen die op vakantie in Marokko zijn. Hij vertelt dat zijn vader in WO 2  met de bevrijding in Nederland is geweest en dat hij daardoor wel iets met de Nederlanders heeft. Wij wandelen boven langs terug met uitzicht op ons krotje. Sidi Ifni is ooit een Spaanse enclave geweest en heeft nog een Spaanse sfeer en een Art Deco architectuur. Prachtige monumentale trappen en een mooie artdeco  vuurtoren. Terug een broodje en dan doe ik  verder niet zo veel meer, Frank maakt nog een wandeltje. Ik vermaak me prima met  een boek in de zon. In de loop van de middag komt er een Nederlands stel bij ons staan, René en Hettie uit Purmerend. Als wij savonds uit eten gaan komen zij ook het restaurantje binnen stappen. Nuttigen de maaltijd verder samen en hebben een gezellige avond met hen. 

Zaterdag 22 februari.          Icht,

Na het ontbijt en na de boel weer klaar gemaakt te hebben voor de trip van vandaag, nemen we afscheid van René en Hettie. Het was leuk hen ontmoet te hebben. Dan vertrekken we het binnenland in, eerst naar Guelmim, dan Bouzikane en eindigen in Icht. Een rit van 195 km, grotendeels door de bovenkant van de Sahara. Kleine dorpjes, lemen huizen en zien de eerste dromedarissen. Het is verbazend hoe de cultuur verschilt van de Europese. Veel wandelende, zittende, wachtende mensen. Alle tijd van de wereld, niks gejaagdheid! Wat ook opvalt is het verschil in mannen en vrouwen. Mannen lopen lekker in vrijetijdskleding rond terwijl de vrouwen over het algemeen lange gewaden dragen en het hoofd bedekt hebben. Mannen zitten veel op terrassen met kopjes thee, terwijl de vrouwen ergens anders bij elkaar zitten of op land werken. Heel anders dan in het jachtige Nederland. Zou trouwens niet willen ruilen hoor!!! We komen rond drie uur aan op de camping in Icht. Het is een camping ommuurd door lemen muren bij een oase. We wandelen naar het dorp door de oase en vinden onderweg een schedel van een dier, gaat de rugzak in voor Teun, jongste kleinkind! Hij is sinds zijn jongste jaren al verzamelaar van dit soort dingen. Maken foto’s van mooie deuren en zien en horen voor ons onbekende vogels, tis hier erg stil op de vogels na. Onderweg hebben we wel erg veel wind gehad, waardoor er zo nu en dan aardige zandstormen ontstonden. Onze warme hap is eenvoudig vanavond, noedelsoepje en een zelf afgebakken broodje met camembert. Nu luisteren we naar radio noord, FC Groningen - VVV, spannend! Zoon JP is met zijn gezin na de wintersport weer veilig thuis gearriveerd, fijn!

Zondag 23 februari.          Tata,

Hebben weer ons zondags eitjeontbijtje en luisteren ondertussen naar de Noordmannen op RTVnoord. Hebben een ritje voor de boeg van 147 km en die gaat van oase naar oase. Onderweg zien we dromedarissen (eenbultigen) en bedenken dat we eigenlijk moeten tanken. Helaas  pindakaas, pas in Akka, 100 km verder is een pomp. Na een mooie rit komen we in Akka aan en zoeken daar de pomp. Kunnen hem niet vinden en Frank vraagt aan een paar jongens op een brommer of zij weten waar de pomp is. Zij rijden voor ons uit en brengen ons er naar toe. Wie schetst onze verbazing dat er geen pomp is, maar dat er 5 liters waterflessen flessen met diesel worden aangedragen. We zouden kunnen het redden tot Tata, maar laten er toch maar 20 liter bijgooien. Of het goeie diesel is weten we niet, in Tata laten we de tank volgooien en dan mixt het mooi! Komen op de municipalcamping aan die vol staat met Fransozen. Wij kunnen nog net een plekje bij de receptie krijgen. Wandelen het plaatsje door, het is een voormalig garnizoensstadje met rechte straten en allemaal colonnades, mooi om te zien. Op de terugweg blijft Frank nog even achter om naar een voetbalwedstrijd te kijken, ik loop door en ga lekker in de schaduw zitten. In de avond gaan we maar weer uit eten, bijna net zo voordelig als zelf koken, lekker en lekker makkelijk! 🥘😋😜

Maandag 24 februari.          Foum Zguid,

Vandaag al weer twee weken in Marokko, de tijd vliegt voorbij. Vandaag gaan we aan de rit naar Foum Zguid, een afwisselende rit. In het begin wat saai, later erg mooi, langs diepe kloven in de grond en een droge rivier. Onderweg zien we een parkeerplaats en wandelen we naar de, volgens ons, droge rivier! Deze blijkt echter niet helemaal droog te zijn, er groeien palmen en en staan Berbertenten in. Uitzicht is prachtig door de rivier naar een dorpje. We maken wat foto’s, maar kunnen dat moois toch niet zo mooi op de foto krijgen als in het echie! Komen dan na een 20 km aan op plaats van bestemming, schiere camping tussen de palmen. We zien het plaatsje liggen al 10 km voor we er zijn, heel apart. Frank haalt een broodje en dan is het rusttijd, warm! In de loop van de middag gaan we naar het centrum, klein hoor, en dan wandelen we door de ksar. Dat is een oud lemen dorp, we verdwalen erin, maar het is erg fascinerend om door te lopen. Soms wordt er nog gewoond. Komen in een grote palmentuin met een waterreservoir en een zonnepaneel. Op de terugweg bespreken we voor vanavond een tajine en komen na vijven weer terug bij ons krotje. Doen in de schaduw een spelletje en gaan op de afgesproken tijd eten, tajine en Marokkaanse salade, heerlijk maar erg veel. Rustig avondje verder! Oja, komen kinderen/ jonge mensen tegen die een redelijk woordje Engels spreken, vooral meisjes vinden het erg leuk om eventjes te praten. Het Engels leren ze nu op school. Is wel een verbetering!!!

Dinsdag 25 februari.           Zagora,

Mooie rit en komen op tijd aan in Zagora. Vinden ons plekje op de camping en gaan lekker in de schaduw onze lunch opeten. Een Marokkaans broodje met daarop Hollandse, zelf gemaakte fenegriekkaas. Voor we vertrokken hadden schoonzoon Danny en ik nog twee keer kaas gemaakt. De laatsten zijn nu aan de beurt, moeten ook wel op, want ze beginnen te schimmelen aan de buitenkant. Is er prima af te halen en doet aan de smaak niets af! toen we bijna bij de camping waren, kwamen we twee bekende koppen op de fiets tegen. Egbert en Tineke, we hebben hen eerder in Agadir op de camping ontmoet en mee gesproken, grappig! In de middag wandelen we Zagora in en komen langs de garage die 8 jaar geleden bladveren onder onze Nissan heeft gezet en het chassis verstevigd heeft. Er staan nu twee Duitsers die Pech met een band hebben, zij moeten maar afwachten wanneer de klus geklaard kan worden. Terug op de camping drinken we een bakje thee bij Egbert en Tineke, gezellig! Rond 7 uur gaan we, alweer? uit eten. Heerlijk, Frank tajine, ik brochette mix, met verschillende soorten vlees. Samen Marokkaanse salade en we krijgen vooraf nog een linzensoepje, kopje koffie met iets heel zoets na en we hebben een super maaltijd, echt toppie. De locatie was ook leuk, op een plein met verschillende terrassen. s’Avonds nog een spelletje en niet te laat naar bed!!!

Woensdag 26 februari.         Alnif,

Niet al te laat vertrekken, want we rijden een ietsje om door de Draa vallei, prachtige rit, veel oases en kasba’s. Onderweg appen met Esther en dan bedenk ik me dat we ook wel kunnen video appen, dat doen we en zo kijkt ze een stukje mee deze rit. Later op de dag doen we het nog een keertje met Mees en Christa, leuk! Nooit aan gedacht dat dit ook zou kunnen! Rond 2 uur komen we aan op een camperplaats waar we 8 jaar geleden ook stonden, stukje nostalgie! We staan op een klein stukje achter een hotel, als we daar eten staan we voor niets! settelen ons en drinken wat op het terras van het hotel. Lopen een stukje door het plaatsje en over de markt die bijna is afgelopen. Het valt ons op dat de laatste dagen veel jongetjes zo tussen de vier en twaalf jaar om dirhams komen vragen. Dat is vervelend en we geven niets. Als vervanging hebben we een zak snoep gekocht, wordt ook vaak om gevraagd, bonbon, bonbon!!!!! Dit is ook drama, want voor je het weet staan er tig kinderen om je heen en weet je niet meer wie al iets heeft gehad. Ze blijven schreeuwen en achtervolgen, volgende keer misschien toch maar gewoon niets. Zitten nu rustig bij het krotje, waarvan we vandaag voor het eerst de luifel hebben uitgezet, werkt perfect. Straks weer uit eten, wat een straf!!! Maar niet echt hoor, was heerlijk! Een berberomelet, kalia en een Marokkaanse salade. De omelet en de kalia waren ook bereid in een tajine, maar smaakte heel anders. Het overnachten is gratis omdat we bij het hotel hebben gegeten.

Donderdag 27 februari.       

Vandaag een mooie trip naar Merzouga, een plaatsje aan de rand van de Sahara aan de hoogste zandduinen, Erg Chebbi. Deze zandhoop is 27 km lang en 6 tot7 km breed. Het is het resultaat van de grondverwering als gevolg van stortregens in het quartair. De wind heeft daarna alle zand dat via sterk stromende rivieren werd meegesleurd op een grote hoop gewaaid. De zandduinen kunnen wel 150 meter hoog worden. De rit is niet super lang, maar wel apart! Er komen ons namelijk honderden, misschien wel meer dan duizend, Renault vier tegemoet rijden. We komen er achter dat er een rally aan de gang is, de L4 trophy 2020. Dit is de 23e editie en vandaag zijn ze vertrokken vanuit Merzouga. Een lange, lange, lange stoet van kleine oude autootjes. Steeds als we denken dat de laatste ons wel gepasseerd zal zijn, komt er weer een lading aan! Ook in het plaatsje voor Merzouga is het erg druk en als we geld willen halen zijn alle automaten leeg, hoogstwaarschijnlijk door de rallyrijders. Pech, maar gelukkig hebben we nog wel genoeg in the pocket. We belanden op de camping waar we 8 jaar geleden ook waren, ook weer nostalgie en worden vriendelijk ontvangen met een kannetje thee, lekker met deze warmte. Het is intussen rond de dertig graden geworden. Doen vandaag verder niet veel, in de schaduw zitten en wat lezen. Wel maak ik wat foto’s van drompies die vlak naast de camping staan. Er gaan vanuit hier veel mensen tegen de avond op een dromedaris de woestijn is, blijven daar in een berbertent, eten en slapen daar en de volgende morgen tegen zonsopgang komen ze terug. Ze kunnen dan de prachtige kleuren van de zonsopgang in de Sahara bewonderen. We moeten eigenlijk weer even naar een grote winkel want een aantal dingen beginnen op te raken, maar helaas zijn een beetje supermarkt in deze regio niet dik gezaaid. We gaan dus maar weer uit eten, vreselijk! Voor die tijd maken we wat foto’s van de zandduinen en van onszelf. Het eten is prima, maar wel erg veel! De salade blijft helemaal over en die nemen we mee naar ons krotje en bewaren we voor morgen tussen de middag. Drinken daarna buiten bij het krotje een bakkie koffie en dan is de avond ook zo maar weer om! Vanavond of morgenvroeg het blog maar weer versturen! 

Laifs RiFra