Week 6 februari/maart 2020, vierde en laatste week Marokko 🇲🇦

Hallo allemaal,

Hier dan alweer het laatste verslag uit Marokko, hebben ongeveer vier weken door dit mooie, fascinerende, afwisselende land gereisd. Hebben er van genoten, maar vinden het ook wel weer lekker om naar Europa terug te gaan, Espana dus! Morgen proberen we de boot van 14.00 uur te pakken en zijn dan rond half vijf weer in de westerse wereld. Reizen dan rustig door De binnenlanden van Spanje met zo nu en dan een stukje kust. Wat leuk is, is dat we merken dat er nog mensen zijn die we al heel lang niet hebben gezien, maar wel hebben ontmoet tijdens onze reizen, ons blog nog lezen en er ook nog op reageren! verder iedereen bedankt voor de felicitaties voor ons 51 jarig huwelijk❤️❤️

Vrijdag 28 februari.       Arrachidia,

Zijn eigenlijk van plan om de zonsopgang in de Sahara nog een keertje te bewonderen, maar verslapen ons! Gelukkig hebben we het al eens gezien, dus is het niet een vreselijke ramp. De campingbeheerder komt brood  en pannenkoeken brengen en die verorberen we met smaak. Daarna gaan we weer aan de rit, nu weer naar boven. Hebben een hele mooie tour langs woestijngebieden en langs een stuwmeer. Even na Arrachidia vinden we een camping tussen de bergen, lekker  koel na gisteren. Doen ons wasje daar, hadden eigenlijk de wasmachine willen gebruiken maar die draaide al een was, dus doen we het met de hand. Eenmaal opgehangen in de wind en de zon aan een bestaande lijn, is het ook zo droog en kunnen we weer even vooruit! Vandaag verder een rustige dag, de dag vliegt om en we eten maar weer buiten de deur. Oja, we halen altijd geld uit de muur bij een bank die een hele moeilijke naam heeft. Wij roepen dan ook altijd: kijk een Attie, even geld halen, we plunderen je Attie!!!

Zaterdag 29 februari.        Middelt,

Vandaag is het 29 februari, een schrikkeldag. Grappig dat een aantal mensen maar eens in de vier jaar jarig is. Wij hebben bedacht dat we vandaag naar Midelt gaan rijden, volgens mij een hele mooie rit. We hebben hem al eens gereden. Het is inderdaad mooi, van echt Sahara naar een heel ander landschap, prachtig door de bergen, waar we een van onze kleinkinderen ook van laten meegenieten. We hebben in Marokko genoeg internettegoed en kunnen zo ook, als een kind of kleinkind dat wil, ze even mee laten rijden. Tegen enen komen we aan op de door ons uitgezochte camping. Halen een broodje en nog een paar boodschapjes bij een klein winkeltje in de buurt en eten dat in het zonnetje op. Daarna wandelen we naar een klein meertje en een archeologische opgraving, een prachtig loopje en ik vind daar nog een paar hele mooie stenen. Terug bij het krotje gaan we de boel binnen maar eens goed opruimen en schoonmaken, de matten eruit en de kastjes herindelen. Door de Sahara was er overal zand en stof, het is dan ook geen overbodige luxe. De klus komt niet helemaal klaar, morgen maar weer verder. Het bed moet nog verschoond en de keuken en de plee moeten nog even goed schoon. Om half 8 gaan we weer uit eten, vreselijk! Nee hoor, was weer prima! In het krotje nog een bakje koffie en niet te laat naar bed!

Zondag 1 maart.      Azrou,

Beetje eentonig, maar weer een mooie rit. De omgeving verandert zo langzamerhand van Sahara naar een groener landschap, en dat is heel erg leuk. Wei zitten nog aardig in de bergen en zien nog sneeuw op de bergen liggen en beekjes met gesmolten sneeuwwater. Ook zien we veel kuddes schapen met herders en krotjes waar in gewoond wordt. Even voor Azrou komen we in een cederboombos bij de berberaapjes. Als we het bos inrijden is het vreselijk toeristisch, allemaal kraampjes, ezeltjes waarop je het bos mee in kan en kraampjes met voer voor de apen. Dit vinden we maar niks en rijden door, dan maar geen aapjes. Na een paar km komen we echter bij een stuk bos waar de aapjes gewoon aan de weg staan, zonder kraampjes. Daar stappen we uit ons krotje en maken wat foto’s. Dan rijden we door naar de camping, een heel complex wat op een kasteel lijkt. Het is er al aardig druk, met vooral weer Fransozen!!! Gelukkig ook Nederlanders die ons gelijk uitnodigen voor een bakje leut. Zitten we even gezellig te kletsen. Eenmaal gesetteld gaat Frank nog even naar het dorpje vlakbij, allemaal dezelfde winkeltjes, stelt niets voor. Op zo’n camping is er wel altijd wat te doen en te zien. De ene camper na de andere komt de camping op rijden. Soms twee of drie die bij elkaar horen en dan is het een heel gedoe om een beetje bij elkaar te staan. O,ja en dan de antennes van de tv’s, die moeten precies zo staan en anders moet de camper weer verzet worden. Wij zijn blij dat we maar met een camper zijn en geen televisie aan boord hebben. Vanavond eten we macaroni met groentes en tonijn, heerlijk! 

Maandag 2 maart.          Fes,

Evan na Azrou komt het plaatsje Ifrane, dat is het wintersportparijdijs van Marokko en wordt dan ook klein Zwitserland genoemd, allemaal chalets! Onderweg wordt het steeds groener en in de buurt van Fes merk je dat het ook steeds drukker wordt. De reden dat we naar Fes gaan is dat we al een paar dagen geen wijntje en biertje meer hebben (water en thee zijn ook prima hoor)  maar morgen op mijn verjaardag willen we toch wel even met een wijntje proosten en die zijn alleen maar bij de Carrefour te krijgen en die zit in Fes, vandaar dus!  Eenmaal in Fes Hebben we Carrefour op Google maps gezet, maar het gaat helemaal fout!!! Dikke files en als we bij uiteindelijk bij de Carrefour zijn aanbeland, zien we niet hoe we op de parkeerplaats kunnen komen, shit dus! Rijden nog een stuk door, stoppen en besluiten dan maar naar Meknes te rijden en morgen maar met een kopje thee te proosten. Zijn net weer op weg en dan komt er een brommertje voor ons rijden met een man erop die ons wel naar een camping kan brengen, dit aanbod nemen we aan. Hij rijdt voor ons aan en doet dit een aantal kilometers en dwars door de stad.  Onderweg verliest hij zijn pet nog een keer, wij wachten dus! Dan rijden we door en we komen op camping international. Hier aangekomen wil onze gids ons ook nog door de stad en de Medina gaan gidsen, daar zijn we al een keer geweest en hoeven we niet zonodig meer heen. Dat vindt hij niet leuk, wij willen hem gewoon 20 dirham geven voor het brengen naar de camping, maar dat vindt hij niet genoeg. Hij wil meer, moet zorgen voor zijn kinderen. Zeggen hem dat hij ons zelf aanbood naar de camping te brengen en dat wij het genoeg vinden. Hij accepteert dat dan verder zonder gedoe. Komen even bij van alles en stappen dan op de fiets en rijden naar de Carrefour, nu naar eentje die dichter bij ligt. Ook die kunnen we eerst niet vinden en vragen het aan een hele vriendelijke man die ons de route op een papiertje uittekend. Hij wil ons ook nog wel zijn telefoonnummer geven voor het geval het ons niet lukt om er te komen. Het lukt wel, maar het is nog altijd een kilometer of 7 heen en terug weer 7. Prima te doen, maar op de terugweg heb ik de fietstassen vol, zwaar dus en omhoog trappen, pufpufpuf! Heb het wel overleefd en voor morgen hebben we een wijntje om op mijn 69e verjaardag te proosten. Doen de rest van dag niets meer. Eten is vanavond simpel, toostje met camembert en een noedelsoepje, prima voor vandaag!

Dinsdag 3 maart.          Volubilis, 

Ik ben vandaag jarig, 69 jaar word ik!🎊🎉 Een ontbijtje met een eitje en het wordt vanavond in ieder geval lekker uit eten. Hebben bedacht dat we vandaag naar Volubilis gaan rijden, dat is een hele mooie, grote Romeinse opgraving. De rit is ongeveer 180 km rijden, wel weer erg mooi hoor! Gaan eerst naar een camping in de buurt van Volubilis, maar de eigenaar daar is erg onaardig, plekje is lastig en op onze vraag of we er vanavond kunnen eten antwoordt hij dat dit maar de vraag is, dit omdat er een groep komt en die hebben voorrang, wij besluiten dan om door te rijden en net als 8 jaar geleden voor een hotel/restaurantje  te gaan staan. Daar aangekomen vindt de eigenaar, Hassan het helemaal geen probleem. We bestellen een pot thee en krijgen er allemaal zoetigheden bij, lekker. Terwijl we thee drinken horen we stemverheffingen uit de keuken komen, vooral van vrouw Hassan. Bedenken dat zij het misschien niet prettig vindt dat wij voor het huis staan en willen wel weer weg. Als we dit aangeven beginnen ze te lachen en zeggen dat het een misverstand is, mogen lekker blijven staan! Dan wandelen we naar de opgraving, schitterend gewoon! wandelen weer terug en doen dan nog even rustig aan. De hele dag regent het appjes en en FB felicitaties en avonds worden we nog gebeld en toegezongen, gezellig. Dan uit eten, prima maaltje , goed verzorgd en gezellig. Hebben aan Hassan gevraagd of hij er bezwaar tegen heeft als we een wijntje meenemen, hij vindt dat oké! Heb zo een prima verjaardag in Marokko. Maar dan, in de loop van de avond ga ik me steeds beroerder voelen, ga op tijd naar bed en in de loop van de nacht maakt Frank voor mij beneden het bedje op, slaap slecht! 

Woensdag 2 oktober.       Moulay Busselham,

Deze dag is de verjaardag van Teun, onze benjamin 🎊. Hij wordt vandaag 13 jaar en we sturen hem via whatts app felicitaties en gaan hem vanavond bellen. Met mij gaat het in de loop van de ochtend wel weer, we hebben nog een ontbijtje afgesproken bij Hassan en zijn vrouw en die verorberen we met smaak, alles zelf gemaakt! We maken nog een foto van het echtpaar en hebben met handen en voeten een gesprek met Hassan. Ze hebben 4 kinderen, 2 jongens en 2 meisjes. De jongens werken in Portugal, een meisje in Frankrijk en de jongste in Canada. We kopen nog een paar dingen bij hen, nemen afscheid en rijden dan naar Moulay Busselham, een kustplaatsje. Een aardig tripje, onderweg moet ik een paar keer gebruik maken van de wc, handig zo’n camper hoor! We hebben een berichtje gehad dat het internettegoed bijna op is en gaan onderweg bij een INWI winkel langs om de boel nog even op te waarderen. Dit gaat erg gemakkelijk en we hebben er voor nog geen 5 euro 5 gb bij. De camping is snel gevonden, settelen ons en lunchen met een paar crackers. Ik houd me vandaag lekker rustig, maar Frank wandelt nog naar het dorpje. Frank kletst met een Nederlands koppel, waarvan de vrouw een geboren Oosterpoorter is. Ik ga er natuurlijk ook even naar toe. We kennen elkaar niet, maar hebben wel gezamenlijke herinneringen, zelfde kleuterschool en badhuis bijvoorbeeld. Ik ga me steeds beter voelen en de warme maaltijd, tortilla’s met een lekkere vulling, valt er goed in. Bellen met Teun en zingen  lang zal hij leven voor hem, en dan is de avond ook zo weer om. Oja, Frank z’n broer Dries belt ook nog even, gezellig!

Donderdag 5 maart.       Ouezanne,

Het einde van Marokko 🇲🇦 nadert en dat merken we. We zitten aardig in het noorden en het is bewolkt en frisjes. Onderweg zelfs even wat sputters  op het raam. We merken ook dat we beide het gevoel hebben wel weer naar Europa terug te willen, de bedoeling was een maand Marokko en die zit er nu bijna op. Staan nu op een camping in Ouezanne. Hier hebben we 8 jaar geleden gestaan en ook 2 jaar geleden. De laatste keer werd er druk verbouwd met heel veel lawaai, maar nu was de verbouwing praktisch voltooid en zeker mooi geworden. Wel vreemd, wij staan samen met nog een aantal campers aan de rand van het spiksplinternieuwe zwembad, best wel apart! Hebben babbeltjes met 2 Nederlandse stellen, die samen een trip Marokko maken. Ze durfden niet alleen, maar met een ANWB of NKC groep vonden ze ook niets, dus samen met een ander stel! De plaats Ouezanne ligt best nog wel een stukkie van de camping en we wagen ons niet langs de drukke weg. We gaan eten in het restaurant met 20% korting als campingbewoner. Heerlijk en erg veel. Frank heeft een Harira soepje, ribey, gebakken aardappelen en een puddinkje na! Ik heb een Marokkaanse salade, vier soorten vis, gebakken aardappelen en fruit na. De dikke sinaasappel neem ik lekker mee voor morgen. Ondertussen wat  appjes en zitten nu aan de koffie in het krotje te luisteren naar de halve finale bekervoetbal Feyenoord-NAC.

Vrijdag 6 maart.       Chefchauen,

Vanochtend gratis heerlijk warme crêpes en verse broodjes en dan weer op pad verder noordwaarts. We gaan naar Chefchauen, de blauwe stad. Een prachtige tocht door het Rif gebergte. De camping is wat moeilijk te vinden, gelukkig rijden we op een gegeven moment achter twee Nederlandse stellen aan die ook in Ouezanne stonden. Over smalle steile weggetjes komen we uiteindelijk toch op plaats van bestemming aan! Drinken een lekker bakkie leut, eten het broodje van de camping van vanochtend en gaan strakjes het plaatsje onveilig maken. Eerst een afdaling en dan een klim! We zijn nu bezig met de laatste zelfgemaakte kaas, toch 6 weken mee gedaan en het was weer heerlijk Danny 👍! Na het brood eten gaan we de wandeling naar beneden aan,  zelfs naar beneden behoorlijk moeilijk. Bijna beneden komen we langs een oude begraafplaats met een kindergrafje.  In Chefchauen wandelen we de medina door, prachtig! Allemaal schitterende blauwe straatjes, smal en steil, veel trappertjes. Geen autoverkeer, gewoon erg leuk om door te dwalen. Ik heb ondertussen bedacht dat ik met de taxi terug ga, voor 1 euro ga ik de klim naar boven echt niet aan. Frank mijn held gaat het wel aan. Als ik boven kom zonder sleutel en portemonnee, ga ik op hem zitten wachten. Voor mij in een recordtijd van ongeveer 20 minuten komt hij er aan, super! Kletsen nog heel wat af met een zestal Nederlanders over onze wederzijdse Marokko ervaringen. Iedereen is eigenlijk wel enthousiast. Nu zitten we binnen, het weer hield vandaag niet over, zo’n 16 graden! Nu de foto’s op het blog zetten en strakjes het blog versturen!

Chefchauen ligt op een hoogte van 600 meter tegen 2 hoornvormige bergen. Hetvis een van de schilderachtigste stadjes van  Marokko.  Het staat bekend als het blauwe stadje. Het ligt in het Rif gebergte en er wordt veel kif verhandeld. De medina is erg leuk om te dwalen!

Laifs RiFra