Granada Cordoba en Sevilla

.

’s Avonds werden we nog door Tineke Melkert gebeld. Ze hadden geen internet en konden ons berichtje dus niet ontvangen. We vonden het beide jammer, maar wij waren al wel weer zo’n 100 km zuidelijker afgezakt en zouden dan 200 km terug moeten rijden. Het blijft er dan ook bij.

Wij hebben ondertussen 32 volgers op ons reisblog en vinden het ook erg leuk als er reacties op komen. Voor de liefhebbers zetten we er iets bij over de plaatsen die bezocht zijn en de niet geïnteresseerden lezen er maar over heen.

 We hebben verder een rustige avond.  De volgende dag, woensdag 3 oktober zijn we naar Granada gereden, een rit door de binnenlanden van 237 km. Dat vonden we beiden ook lang genoeg. Vooral in het begin veel met plastic overkapte kassen, hoogstwaarschijnlijk tomaten, dit waren eindeloze uitzichten. Later werd het weer bergachtig met in de buurt van Granada de eeuwige sneeuw op de bergen van de Sierra Nevada.  We kwamen toevallig terecht op dezelfde camping als die waar we Jaren geleden stonden, we herkenden het  beiden direct.  Nog even te vermelden; we kregen last van minimiertjes in het kleine Calella en dachten en denken iedere keer dat we er van af zijn, maar steeds duiken er weer tientallen op, op de meest vreemde plaatsen.  Ze hebben zelfs in de koelkast gezeten! Ook nu denken we dat we er van af zijn, maar even weer afwachten!  Vandaag 4 oktober zijn we met het openbaar vervoer naar Granada gegaan. Het was erg leuk om door de kleine straatjes van de stad te dwalen en de tuinen van het Alhambra te bezoeken. Tussen de middag ergens een hapje gegeten en tegen half 5 waren we terug op de camping. We waren er nog maar net toen Caro met ons ging skypen. Erg leuk, ze deed dit samen met opa Chris en oma Tine.  Die hadden de oppasdag.  Dat gesprek was  net  afgelopen toen Esther contact zocht. Zij was bij oma Wollie en probeerde samen met haar internetverbinding te krijgen om te skypen. Dit lukte haar en ik kon mijn moeder even zien en zo met haar babbelen.  Het kan dus wel Ton!

’s Avonds was het de bedoeling om te gaan barbecueën, maar dat liep anders. We hadden een paar kant en klare barbecues meegenomen  en eentje daarvan werd die avond gebruikt. Er kwam wel een beeeetje vuur, maar geen warmte om het vlees te roosteren. De boel dus in de koekenpan gebakken en opgegeten, wel lekker, maar niet zoals bedoeld. Na 4 uur branden de kooltjes nog steeds, maar je kon gewoon je hand er op leggen zonder dat deze geroosterd werd.  Hopelijk doen de anderen het beter! Frank pikte een stuk of wat rijpe vijgen van een boom en die eten we als toetje.

Granada werd gesticht door de Moren en na de val van het Moorse Rijk kwam het in Katholieke handen. Ondanks de vele gevechten groeide Granada door, en het was in de 15e eeuw één van de rijkste steden van Europa. Tijdens de regering van Sultan Alhamar in tijd van de Moren, was het Alhambra gebouwd. Het huidige Alhambra werd echter pas geconstrueerd in de 17e eeuw, en functioneerde als het nieuwe regeringspaleis voor de stad. Het is een Moors paleis dat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Hetzelfde geldt voor het Albaicín en de Generalife. De kathedraal van Granada met de grafkapel van het katholieke koningspaar (Ferdinand II van Aragon en Isabella van Castilië) behoort tot de grootste kerkgebouwen in Spanje. In het district Albaicín woonden de ambachten en de adel, in dat district had men onder andere al een universiteit, fabrieken en douanes. De Joodse bevolking leefde in deze tijd in de wijk El Realejo. De culturele rijkdom van de stad, met invloeden van de Moren, Joden en katholieken maakt Granada één van de belangrijkste culturele centra van Spanje. De “Universidad de Granada”, opgericht in 1531, is één van de meest prestigieuze van het land, en heeft onder andere gezorgd voor het imago van Granada als wilde nachtlevenstad. De Albacaïn wijk en de Sacromonte zijn bekend om de (zigeuner)flamenco: veel groten uit deze wereld kwamen hier vandaan of begonnen hier hun carrière.

Vrijdag  5 oktober reden we naar Cordoba, een ritje van 167 km, dat viel dus mee. Onderweg kregen we, en vooral Frank, een behoorlijke schrik. Iemand hield ons in en sneed ons op centimeters om een botsing met een tegenligger te vermijden. Deze claxonneerde luid en wij hadden het hart in de keel. We dachten dat het een of andere macho was, maar het bleek een oude man te zijn die ons dat flikte!!!! Een camping in Cordoba was snel gevonden, op loopafstand van het centrum. We doen ‘s middags nog een paar boodschapjes en laten onze Ipad nog even opwaarderen. We hebben hier veel plezier van! Overal kun je internetten en dat is toch wel prettig.

De volgende ochtend zijn we op tijd naar het oude centrum van Cordoba gelopen en het was maar goed dat we op tijd waren. Want direct na ons kwamen allerlei groepen en werd het vreselijk druk. In de stad waren er heel veel sinasappelbomen met groene en oranje vruchten er aan, voor ons wel een apart gezicht. Wij hebben genoten van het bezoek aan Cordoba en vonden het een prachtige stad. Op de terugweg hebben op een terrasje tapas gegeten met een lekker koud biertje, dat viel er prima in. Het was erg warm, om ieder geval wel 33 gr. Wat ons opvalt is dat er in steden veel winkels van sinkels zijn in handen van Chinese mensen. De winkels doen denken aan de “Kiepkerel” (wat joe ook vroag’n altied keur en ik vroag hoast niks doarveur). Wij hebben dan ook al een aantal dingen daar gekocht, een lamp, een soeplepel, knijpers, een thermosfles (ja Dan, we hadden hem toch nodig) en een ontstopper voor de afvoer. Deze zat verstopt en doet het nu weer prima dank zij de Chinees.

Córdoba ligt ook in Andalusië en ligt 150 km. van Granada. Het is de hoofdstad van de provincie Córdoba. De stad ligt op 120 meter boven zeeniveau, aan de rivier Guadalquivir en aan de voet van het gebergte Sierra Morena Het is de warmste stad van Europa, de temperatuur stijgt elk jaar weer maandenlang onafgebroken boven de 35 graden. Vandaag de dag is Córdoba niet één van de grootste steden van Spanje, maar was ooit één van de belangrijkste steden ter wereld. Uit die glorietijd zijn talrijke monumenten overgebleven, waarvan de Mezquita, de op 2 na grootste moskee van de wereld, het beroemdste voorbeeld is. Sinds 1984 staat het historisch centrum van de stad als een geheel dan ook op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. In culinaire kringen staat Córdoba bekend om het gerecht ‘Rabo de Toro’, oftewel de bekende stoofpot van stierenstaart en verschillende andere ingrediënten. Tegenwoordig is Córdoba een belangrijke cultuurstad van Spanje en één van de best bewaard gebleven steden van Europa.

Zondag 7 oktober van Cordoba naar Sevilla gereden, dat was een mooie rit langs de rivier de Quadalquivir. Een erg vruchtbaar gebied met veel sinasappelbomen. In eerste instantie hadden we een camping ingetypt waar onze miepmiep ons naar toebracht. Deze bleek niet meer te bestaan wat ook logisch was. Een aantal jaar geleden stonden we er namelijk ook en er was toen gigantisch veel lawaai van opstijgende en dalende vliegtuigen. Op zoek naar een andere camping, deze was snel gevonden. Wel was het nog 25 km rijden, maar we waren er al om half 2.We waren een beetje vergeten dat het zondag was, dus boodschappen doen konden we vergeten. Op de camping ontmoeten we een stel die al vaker de Sahara’s hadden bezocht en deze gaven ons nog wat goede tips mee. Het was goed warm en de verdere dag hebben we lekker geluierd. Elke dag worden we iets later wakker, zo ook de volgende dag. Bijna 9 uur en we wilden eigenlijk op tijd, half 10, met de bus naar Sevilla. Dat werd dus half 11. In Sevilla stuitten we gelijk op een grote protestmars met veel fluitjes en een soort van carbitknallen. Veel politie op de been en veel kabaal. Het plan was om de kathedraal en het Alcatraz te bezoeken, maar voor beide stonden lange rijen en wij hadden geen zin om in de brandende zon te gaan staan voor een kaartje. Daar kwam bij dat we het ook al een keer bezichtigd hadden en dus wisten hoe het er uitzag. Vervolgens zijn we lekker gaan dwalen door kleine straatjes en langs de Quadalquivir. Als laatste bekeken we het Plaza Espana, wat op ons wel net als de vorige keer veel indruk maakte. Rond 4 uur waren we terug op de camping en onderweg zagen we dat het 36 gr was, bloddy hot dus! Frank haalt boodschappen en ik ga lekker naar het zwembad en neem daar een duik. Ook Frank duikt er nog even in voor, lekker verfrissend. Met mam gebeld, alles weer goed met haar. Bloeddruk was even te hoog, maar gelukkig nu weer goed. Samen met TiTo is ze naar de Euroborg geweest voor een rondleiding en ze gaf aan dat ze een hele mooie middag had gehad. De bedoeling is om morgen via Ronda naar de kust te rijden. We gaan nu zo weer een verslagje versturen en doen dat via een hotspot met de Ipad! Spannend.

De verslagen teruglezend zien we dat dit nog wat ngezapige vakantieverslagen zijn, maar we hopen dat er na de oversteek Marokko wat meer “spektakel” op ons pad komt!

Even voor iedereen: Sinterklaas hebben we nog niet ontmoet, maar zijn paard hebben we al wel gezien!!!

Sevilla is de hoofdstad van de Spaanse autonome regio Andalusië en van de provincie Sevilla. Het is de belangrijkste stad van Zuid-Spanje op het gebied van cultuur, politiek, economie en kunst. Sevilla ligt net als Cordoba aan de rivier Guadalquivir, die voor niet al te grote zeeschepen bevaarbaar is tot in de stad. Het  ligt voor Spaanse begrippen erg laag, op slechts 20 meter boven zeeniveau. Sevilla heeft het grootste historische centrum van Europa, waarin de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad, de kathedraal van Sevilla met de toren Giralda, het Alcázar en de Torre del Oro zich bevinden. De Sevillaanse wijk Triana wordt beschouwd als de geboorteplaats van de Spaanse dans- en muziekstijl flamenco. Sevilla wordt door velen een ‘openluchtmuseum’ genoemd, en staat vol met historische monumenten, kerken, parken en palmtuinen, overblijfselen van vele verschillende culturen.Een van de bekendste gebouwen van de stad is de kathedraal Maria de la Sede, een van de  grootste kerkgebouwen van Europa en van de wereld. Het symbool van de stad, de “Giralda”, maakt er deel van uit. Deze 96 meter hoge klokkentoren was oorspronkelijk een Moorse minaret, ooit de hoogste ter wereld. Volgens de legende mogen er in Sevilla geen hogere gebouwen gebouwd worden. Een ander boegbeeld van Sevilla is het 14e-eeuwse paleis Alcázar, een belangrijk voorbeeld van Mudéjar-architectuur. Samen met het Archivo General de Indias staan de kathedraal van Sevilla en het Alcázar sinds 1987 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Een ander mooi  monument is het beroemde Plaza de España. Op het plein zijn tweeënvijftig fresco’s, die beschilderd  zijn met typische afbeeldingen van de tweeënvijftig Spaanse provincies.