Mooie week Portugal met mooie plaatsjes!

Moi allemaal,
Hier ons tweede verslag uit Portugal, we hebben best wel een leuke, maar ook drukke week gehad, veel gereisd en elke dag een ander mooi plaatsje bekeken. Allemaal hebben ze hun eigen geschiedenis en charme. Erg leuk, maar ook vermoeiend! We hebben wat info over een paar plaatsje opgezocht en wie er interesse voor heeft kan dat even doornemen. Wat natuurlijk ook leuk is, is dat we allerlei mensen ontmoeten en contact mee hebben, dan kom je er achter dat iedereen op zijn eigen manier reist. Wij hebben vandaag  een rustdag en morgen onze laatste stop in Portugal. Dan wordt het in eerste instantie de binnenlanden van Spanje die ook erg mooi zijn, daarna zien we we wel weer verder! 
Groetjes en laifs RiFra

Zondag 27 mei.          Costa Verde
Versturen het blog, maken alles rijklaar en gaan nog even bij de winkel langs waar we het telefoontje hebben gekocht. Ik hebt namelijk geen qwerty toetsenbordje en dat is lastig, de winkelman maakt dit in orde. Ook werkt de hotspot niet, dit krijgt de man, mede door het taalprobleem, ook niet voor elkaar! Zien zelf wel hoe dit op te lossen. Hebben vervolgens een leuke rit naar Costa Verde en gaan daar op een camping  staan. Maken een wandeling door het plaatsje en hebben verder een rustige dag. De temperatuur is niet zoals in Nederland momenteel, het waait nogal en het is bewolkt. Hebben 's avonds telefonisch contact met de kinderen, altijd weer fijn om hun even stem te horen en te weten dat alles oké is. Gaan nog even wat uitvogelen wat morgen de bestemming zal worden.

Maandag 28 mei.          Evora
Gedoucht, lekker warm en een goede straal! Dan inpakken betalen en wegwezen. In het begin een behoorlijk glooiend landschap met heeeeeeeeel veel ooievaarsnesten en ooievaars in de lucht. Later wordt het wat meer heuvelachtig met veel olijfbomen en wijngaarden. Mooie rit, rijden door Beja, ook een mooi plaatsje. In dit gedeelte van Portugal zijn de dorpjes overwegend wit en nog in Moorse stijl, ook zijn er veel vestingstadjes. Wij rijden naar Evora, een mooi en ook wel toeristisch plaatsje. Gelukkig zijn wij in het voorseizoen en niet in het hoogseizoen! We hebben een camperplaats opgezocht aan de muur van het plaatsje en zetten daar het kotje neer. Eten daar ons broodje en gaan dan het stadje in, mooi! Er is nog een Romeinse tempel en een aquaduct van 18 km lang met een verval van maar 2 meter. Zwalken wat door de kleine straatjes en gaan nog naar iets met ossos. Een kapel helemaal opgebouwd uit mensen botten, erg indrukwekkend. Terug bij het kotje besluiten we dat we hier gaan overnachten, prima plekje! Spreken met Pieternel en Robert die een jaar op pad zijn met hun twee kinderen, Sofie van bijna zeven en Simon van bijna vier. Leuk zo'n jaar op pad met de kinderen, ze genieten alle vier volop! Wisselen FaceBook uit en nu is Frank ons maaltje aan het bereiden. Rijst met groentes en Portugese knakworstjes, hihihi ben benieuwd! 

Évora, 
Evora ligt op 100 kilometer van Quinta do Pomarinho en is de voormalige hoofdstad van Alentejo. Evora is gelegen in het zuidoosten van Portugal en is typisch Alentejaans. Het is een van de charmantste en stijlvolste steden van Portugal. In Evora vindt u schilderachtige, witte huizen en gebouwen met verschillende versieringen, omgeven door een vrijwel intacte vestingmuur. Evora ligt op een kleine heuvel op de weidse hoogvlakte van de Alto Alentejo.
Het historisch centrum van de stad Evora is opgenomen op de werelderfgoedlijst van de Unesco. Tot de bezienswaardigheden van Evora behoren onder meer een Romeins aquaduct, de Romeinse Diana-tempel en de vroeggotische kathedraal, gebouwd van 1186 tot 1204, met een klooster uit de 14de eeuw.
De vele paleizen uit de middeleeuwen en de renaissance getuigen van het rijke verleden. Evora was in de Romeinse tijd een bloeiende stad, maar raakte in verval onder de Visigoten. 
Evora heeft met zijn smalle, kronkelige straatjes, patio's, dakterrasjes, pleinen en poortjes een aparte bekoring. De stad doet vooral Moors aan maar heeft allerlei invloeden gekend. Binnen de vestigingsmuren van Evora liggen dan ook tal van kerken, kloosters en andere bezienswaardigheden uit verschillende tijdperken.
In Evora vindt u het 'aquaduct van het zilveren water', een Romeins aquaduct met een indrukwekkende constructie waarvan een stuk van 9 km. bewaard is gebleven. De Diana-tempel is een Romeinse tempel die rond de 2de eeuw werd gebouwd.
Bijzonder is ook de Evora Sé (kathedraal) met zijn twee ongelijke torens. Er werd 50 jaar aan de kathedraal in Evora gebouwd en u vindt er onder meer prachtig gebeeldhouwde apostelen, een schatkamer met religieuze kunst en een renaissanceportaal. De 'Capela dos Ossos' in de 15de eeuwse kerk São Francisco is zowel bijzonder als luguber vanwege de schedels en beenderen, van 5000 monikken, die er in zijn verwerkt.

Dinsdag 29 mei.    Redonde
Was een super lekker maaltje met alleen een ietsje pietsje te veel piripiri! Rustig avondje met een iets onrustiger nacht. Rond een uur of twee lopen er een stelletje dronken jongeren langs die hard zingen en dronkemanspraat hebben, ook natuurlijk heeeeel veel lol! Enfin, wij zijn ook jong geweest, dus moeten we er ook wel wat om lachen. Moet wel even denken aan de twee kindjes in de camper naast ons, maar de volgende ochtend horen we dat ze er dwars door heen zijn geslapen. 's Ochtends worden we uitgenodigd om een bakje koffie te komen drinken bij Pieternel en Robert. Hebben een gezellig contact, Pieternel is mevr. Helder, zij verheldert teksten van anderen, maakt er samenhangende verhalen van. Een gezellig stel die geniet van het jaartje weg met de kinderen. Na de koffie gaan zij met de bolderkar en kids Evora onveilig maken en vertrekken wij richting Spaanse grens, daar is een watergebied wat we graag willen bekijken. Prachtige omgeving, maar we komen op twee camperplekken die ons niet echt aanstaan. We rijden dus door naar Redonde, daar komen we op een heel rustig plekkie (helemaal alleen) te staan. Ti's best nog vroeg, we zitten eerst effe lekker rustig en wandelen dan het plaatsje in. Een erg leuk oud plaatsje met poorten en torens. Dwalen wat rond en verdwalen ook een beetje. Met behulp van Google  Maps komen we weer terug op ons plekje. Doen vandaag makkelijk met een maaltijd, crackers met haring filet in tomaten kerriesaus, lekker! Daarna een noedelsoepje en yoghurt na. Zijn wel weer vol geworden en hebben verder een rustig avondje, behalve dan dat Donar weer Nederlands kampioen is geworden. JP is daar naar toe geweest, feessie, we zien hem op noord nog even in beeld, leuk! Verder horen we dat het noodweer is in het noorden van Nederland, veel onweer. Kleinzoon Teun loopt de avondvierdaagse, er is veel afgelast, die van hem gaat door! Gelukkig barst het onweer pas los als hij weer veilig thuis is. 

Woensdag 30 mei.        Elvas
Frank probeert een broodje te sconnren, maar dat lukt niet! Gelukkig hebben we voorverpakte croissantjes die we als noodvoorraad hebben. Vallen er met marmelade prima in. Frank leegt het toiletje, kunnen we weer even vooruit met de poep en de pies. Rijden vervolgens naar Elvas, een vestingstadje. Prima rit, hebben de TomTom op de Lidl Elvas gezet en die vind ie ook. Daar aangekomen zien we echter dat de zaak helemaal is afgebroken en dat er een nieuwe zaak wordt gebouwd. Gelukkig hebben we weinig nodig, een broodje zou lekker zijn geweest. We rijden dus door naar de camperplaats, voor ons een verrassende plek bij het aquaduct van Elvas, mooi! We gaan er staan met de achterkant naar het aquaduct, als we de deur open hebben kijken we er naar toe. Fascinerend, zo'n oud bouwwerk waar je tegen aankijkt!
Frank haalt broodjes bij een winkeltje vlakbij en als we deze hebben verorbert lopen we het stadje in. Gaan bij de toerist info langs om een kaartje van het plaatsje te halen en wandelen straatje in, straatje uit, bergie op en bergie af door Elvas. Mooi vestingstadje, maar kan natuurlijk niet op tegen ons Bourtange. Komen op een mooi uitzichtspunt waar we het aquaduct en ons kotje kunnen zien staan. Maken foto's en wandelen terug. Dan is het ook weer tijd voor ons dagelijkse spelletje, Wilmientje! Ik win en vanavond gaat het erom. Frank heeft in de tussentijd dat ik zit bij te schrijven gekookt, zijn spaghetti en die gaan we nu soldaat maken!

Elvas, 
Elvas is een oude vestingstad op slechts 12 km. van de Spaanse grens en op 75 km. van Quinta do Pomarinho. De grillige ommuring is stervormig en behoort tot de best bewaarde stadswallen van Europa. Bij de kantelen heeft u een fantastisch uitzicht over Elvas en de bijzondere ommuring. Binnen de muren vindt u een gezellig centrum waar de architectuur en veel straatnamen herinneren aan 500 jaar Moorse overheersing. Elvas ligt in het groene Alentejo.
Elvas leent zich uitstekend om doorheen te slenteren met zijn nauwe straatjes, mooie pleinen en kronkelige steegjes. Het meest bijzondere aan Elvas zijn de stadswallen en vestingwerken met vijfhoekige bastions en vrijstaande hoekige ravelijnen. De delen die bewaard zijn gebleven komen uit de 17de eeuw. Ook het Romeins-Moorse kasteel uit de 13de eeuw is opvallend en domineert de straten van Elvas. De kerk Nossa Senhora da Assunçao heeft een zuidpoort in Manuelstijl en azulejos uit de 17de eeuw. Het kleine kerkje Nossa Senhora dos Aflitos in Elvas heeft ook prachtige beschilderde tegels en een achthoekige vloer die nog stamt uit de tijd van de kerk van de tempelridders.
Bij Elvas ligt een enorm aquaduct, het Aqueduto da Amoreira. Het duurde 100 jaar tot het voltooid werd in 1622 en heeft vier verdiepingen en een lengete van 7 km. De steunen en 843 bogen doorkruisen als het ware de vallei en zijn een indrukwekkend schouwspel. Het aquaduct van Elvas voorziet nog steeds de fontein op een groot plein van water.

Donderdag 31 mei.       Caceres (Espagna)
Na onze dagelijkse voorbereidingen wat rijden betreft vertrekken we voor een dagje naar Espagna. Vandaag 10 km en dan de grens over vlakbij Badajoz. Gaan om deze plek heen en rijden naar Caceres. De tijd gaat voor ons weer een uurtje terug, we komen aan rond half een, maar Spaanse tijd half twee. Doen boodschapjes en zoeken dan de camperplek. Hebben trouwens een mooie rit gehad over een rustig weggetje met veel wijngaarden, is altijd leuk om te zien. De camperplek is erg gewild en we vinden net nog een klein plekkie voor ons kleine kotje. Er vertrekt al snel een grote camper en we bedenken dat we ook op die plek kunnen gaan staan, doen dat echter niet omdat het eigenlijk een plek is voor een grote camper. Er komt dan ook al snel een grote Nederlandse camper die er prima kan staan. Wij wandelen het plaatsje in, gaan langs de VVV en halen daar een kaartje. We dwalen er rond, een prachtig middeleeuws plaatsje, erg rustig en helemaal ommuurd. Stenen gebouwen, in steenkleur en niet zoals in Portugal witte huisjes. Terug op de camperplaats staan we te kletsen met de Nederlanders en dan komen er  nog twee campers aan, Fransozen. Wij schuiven nog een stukje op, het andere Nederlandse stel ook en dan kunnen zij er net nog bij. In de loop van de dag komen er nog steeds campers, er kunnen maar twintig staan, en zij maken dan ook rechtsomkeert. Lijkt ons erg vervelend om zo tegen zes uur te denken: "hehe, we hebben een plekje voor de nacht", dan tot de ontdekking komen dat de camperplaats vol is en nog weer iets anders moeten zoeken. Wij zitten rustig binnen, het weer is redelijk, maar we mogen geen kampeergedrag vertonen en de stoeltjes blijven dus binnen! 

Caceres
Geen stad in Spanje telt zoveel ooievaars als Cáceres. Je ziet ze overal, op schoorstenen, torens en antennes. De ooievaar is dan wel het symbool van Extremadura, kennelijk is het voor hen het beste toeven in de hoofdstad van de gelijknamige provincie.
Cáceres is bijzonder vanwege het prachtig bewaard gebleven ommuurde Middeleeuws centrum bovenop een heuvel, dat in 1986 werd bijgeschreven op de lijst met Werelderfgoed van Unesco. Dat niet alleen, de Europese Raad riep de oude stad van Cáceres al in 1968 uit tot derde meest monumentale plaats van Europa na Praag en Tallin. Praktisch alle bezienswaardigheden bevinden zich binnen de stadsmuren, waar fraaie stadspaleizen de boventoon voeren. Let op, vele zijn alleen van de buitenkant te bewonderen. Deze gebouwen uit de vijftiende en zestiende eeuw werden opgetrokken in renaissancistische stijl en waren van de conquistadores die zeer welvarend uit de nieuwe wereld terugkeerden en hun stad overlaadden met pracht en praal. Binnen de vestingmuren overheerst derhalve de typische honingkleur van zandsteen afgewisseld met antraciet. In de oude benedenstad – aan de voet van het langgerekte Plaza Mayor – voert wit de boventoon.
Opvallend aan Cáceres is dat de historische binnenstad amper wordt bewoond en zodoende af en toe doet denken aan een openluchtmuseum. De woningen en paleizen die er te vinden zijn, worden vooral gebruikt als kantoorruimtes

Vrijdag 1 juni.      Castelo de Vide
Als wij weg gaan, komen er al weer nieuwe camperaars aan en blijft geen plekje onbezet, onbegrijpelijk! Als het nu een prachtige camperplek was, maar dat was niet zo! Krappe plekjes en best nog een stukje van het oude centrum. Maar ja wij kozen er ook voor he! Frank haalt vanochtend zoals gewoonlijk een vers broodje, maar komt terug met twee joekels van broden. Hij had zich op het formaat verkeken. Wij hebben dus wel voor twee dagen brood!  Is trouwens wel een lekker wit broodje, daarna rijden we naar Castelo de Vide. Prachtige route en de camperplek vinden we ook snel. Staat nog een Engelse camper die de hele nacht blijft staan. We staan tegen de muur van het oude centrum. Frank verkent de boel een beetje en ik puzzel wat. Dan gaan we aan de wandel, wat een prachtig plaatsje! Ik ben er helemaal verliefd op en maak een heleboel foto's. Veel steile straatjes met witte huisjes en allemaal bloemen. We wandelen straatje in, straatje uit en vallen van de ene verbazing in de andere! Terug op het marktplein komen we bij met een lekker tapbiertje op een terrasje. Een heerlijke dag! Voor de maaltijd hebben we nog macaroni van gisteren, lekker makkelijk, een eitje erop, een yoghurtje na en we zijn weer vol. Na de maaltijd lopen we naar een Chinese winkel die Frank vanochtend heeft ontdekt. De vaatdoekjes zijn op en Frank moet nieuwe zooltjes in zijn schoenen hebben. Voor beide slagen we daar en vinden ook nog lepeltjes waar we al langer naar op zoek zijn. Als we bijna buiten zijn vinden we ook nog schoenen voor Frank! Prima sportschoenen voor 17,50, kooppie! Rustig avondje verder.

Castelo de Vide
Het stadje Castelo de Vide, 7 kilometer van Quinta do Pomarinho vandaan, wordt door de ANWB-gids beschreven als het best bewaarde middeleeuwse vestingstadje van Portugal. Het pittoreske plaatsje Castelo de Vide is gelegen in de regio Alentejo en ligt trapsgewijs tegen de helling van één van de noordelijk uitlopers van de Serra de São Mamede. Vroeger was het een belangrijke vesting in het Spaanse grensgebied, nu een gezapig stadje met een eindeloos heerlijke charme, waar het leven in het laagseizoen lijkt stil te hebben gestaan
Castelo de Vide heeft een kasteel uit de 14de eeuw waar u nog echt de sfeer van vroeger ervaart. Verder ligt er een schitterende Joodse wijk met de oudste synagoge van Portugal en vele bijzondere, vaak gotische deurportalen. In de Joodse wijk staat ook de overdekte Fonte da Vila, een marmeren Renaissance fontein uit de 16de eeuw. Voor de liefhebbers zijn er maar liefst 32 kerken en kapelletjes te bewonderen.
Bergafwaarts ligt het 'nieuwere' gedeelte van Castelo de Vide, uit de 17de-18de eeuw. Praça Dom Pedro V is een elegant plein dat omringd wordt door barokke gebouwen en kerken en het gemeentehuis. Naast al deze bezienswaardigheden kunt u heerlijk ronddwalen in Castelo de Vide, door de vele steegjes en straatjes met keien.

Zaterdag 2 juni.       Belmonte
Vertrekken op tijd, hebben een ritje van 147 km.naar Belmonte, we wilden eerst nog een tussenstop, maar bij nader inzien rijden we toch maar door. Het is een mooie rit waar we ons geen moment bij vervelen, erg afwisselend. Mooie bergen afgewisseld met vlaktes, kurkeiken en druivenranken. Tegen half twee komen we aan op de camperplaats, doen het eerst rustig aan. Er is zelfs een douche op deze gratis plek, dat hebben we nog niet eerder meegemaakt. Gaan ook vandaag weer een plaatsje onveilig maken. Wel een heeeeeeeele klim om er te komen. Er staat in de beschrijving van de camperplaats dat het centrum 500 meter lopen is, nou vergeet het maar hoor! Anderhalve km omhooglopen en het is warm vandaag! Boven is trouwens wel een interessante Joodse wijk, verder heel veel musea, waar je een kaart voor kan kopen en dan overal toegang hebt. Dat wilden we niet, gewoon ronddwalen in een stadje is leuk! We lopen dus door de Joodse wijk, langs de Synagoge die dicht was en lopen door het museumstraatje terug. Op de terugweg op een begraafplaats gekeken, huisjes met gordijntjes en ook hele oude graven. Dan wandelen we terug, gaat een stuk makkelijker hoor! Onderweg komen we langs een intermache en kopen daar een elektrische barbecue. Op veel campings mag niet gebarbecued worden op open vuur en dan is dit een prima alternatief! Moeten dan natuurlijk wel op een camping staan, want op een camperplaats heb je geen stroom.  Tegen vijf uur zijn we terug en dan maakt Frank een kletspraatje met onze Nederlandse buurtjes, zij zijn ook de enige naast ons. Tegenover ons is een restaurant, waar in de reviews goed over geschreven Wordt. We willen daar gaan eten en vragen of het vanavond ook open is, ja hoor vanaf 7 uur is het antwoord. Rond half 8 gaan we erheen en dan blijkt dat alle plaatsen gereserveerd zijn, balen, balen dus! Dan maar terug naar het kotje waar Frank alles uit de kast haalt om toch nog iets eetbaars op tafel te zetten. Dat gaat hem goed af, vooraf een noedelsoepje, dan toostjes met haring in tomatensaus, dan eieren met rode ui en gourgette, daarbij champignonragout geserveerd, yoghurtje na en dan zijn we proppie!

Belmonte
In Belmonte leeft een groep zogenaamde maranen, die door de eeuwen het joodse geloof wist te behouden. Tot 1917 wist niemand dat ze nog bestonden: van oorsprong joden, die in het openbaar leefden als rooms-katholieke christenen, maar tot in de twintigste eeuw in het geheim hun joodse leefwijze voortzetten. Uiterlijk gedroegen ze zich als goede katholieken, maar in het diepste geheim gaven ze hun tradities door. In de zestiende eeuw immers werden niet alleen de "Moren" verdreven uit het Iberisch Scheireiland, joden moesten zich bekeren tot het christendom of moesten het land verlaten.
Maar er was ook een derde mogelijkheid: zich afzonderen van de buitenwereld, de contacten verbreken met de rest van het land en (riskant) de eigen tradities blijven volgen. Ze werden "marranos" genoemd, een woord dat alludeert naar het ritueel verbod om varkensvlees te eten. Ze slaagden erin om hun tradities gedurende eeuwen vol te houden. Pas vanaf de jaren 70 kwamen ze openlijk voor hun religie uit en zochten ze contact met de Israëlische joden.
In de gemeente Belmonte werd in 2005 hun joods museum ingehuldigd, het eerste van zijn soort in Portugal.

Zondag 3 juni.          Freixo de Numao
Doen boodschapjes bij de Intermache, is gewoon open op zondag! Gisteravond is er trouwens een Frans campertje naast ons komen staan met een oude kanalen die de hele tijd in zich zelf loopt te praten. Soms vrolijk en dan weer praat hij op agressieve toon in zichzelf. Als we terug komen van de boodschapjes is hij verdwenen. Wij rijden naar Freixo de Numao waar we twee jaar geleden ook hebben gestaan en heerlijke port hebben gekocht. Mooi tochtje en we rijden zo naar de camping. onderweg wel vreemd, de TomTom staat op tolwegen vermijden, maar we belanden er toch op. Kijken het op internet na en dan blijkt dat het electronisch betalen is. Na 48 uur kunnen we kijken of we geregistreerd zijn en dan alsnog betalen zonder boete. Dat zullen we de komende week dus maar gaan doen. Op de camperplaats staan wel 10 Franse campers, een groep! Ze zitten gezellig met elkaar te borrelen. Wij settelen ons en eten ons broodje. Het zonnetje breekt door en Frank wandelt naar het dorpje. Ik heb deze week genoeg gewandeld en gezien en blijf lekker bij het kotje puzzelen, lezen en niksen, heerlijk! Tegen zessen komt de portauto en kopen we port bij hem. De Fransen kopen ladingen witte en rode port en dat verdwijnt allemaal onder in de "garage" van de camper. Ondertussen wordt het wat frisser en gaan we het kotje in. We hebben nog een pizza die de oven in kan, maar beide vertrouwen we hem niet echt meer en hij verdwijnt in de vuilnisbak. We zien wel wat we vanavond naar binnen schuiven! Heb net de foto's van het blog verstuurd en ga nu zo het blog verzenden!

Laifs RiFra