terug naar europa

De laatste week was de internetverbinding niet zo goed en konden we geen info over Marrakesh ophalen. Daarom nu nog een beetje informatie over deze stad.

Marrakesh (مراكش ) is een stad in het westen van Marokko en de hoofdstad van de gelijknamige provincie. De stad is een van de vier koningssteden van Marokko, samen met Fez, Meknes,en Rabat. De stad is ligt op de vruchtbare Haouzvlakte, aan de voet van de Hoge Atlas. Marrakesh is in 1062 gesticht en het was de hoofdstad van het rijk van de Almoraviden. De stad was een belangrijke handelsstad voor de karavaanroutes in de Sahara. Na de Franse bezetting in 1913 werd het moderne gedeelte van de stad gebouwd. De historische kern van de stad (de medina) is tot Werelderfgoed verklaard. Het centrale plein van de stad, Djemaa el Fna, is erg populair bij toeristen, evenals de ernaast gelegen souk ("bazar") met zijn pittoreske steegjes en kraampjes met allerlei handelswaren. Beide hebben een, voor de beleving van Europeanen, exotische sfeer. Overdag zijn er op het plein, waar vroeger executies plaatsvonden (vandaar de naam, die betekent "Plein des Doods") veel straatartiesten, waaronder ook slangenbezweerders, en 's avonds staan er tientallen eetkraampjes. Verder bevindt zich de bekende Ben Youssef Medersa, een zogenaamde Koranschool, in deze stad. Meer dan andere grote Marokkaanse steden heeft de stad haar Berberse identiteit altijd weten en te behouden.

14 december, gisteravond het blog verstuurd bij de receptie van de camping. Verder is het bereik de laatste week redelijk op de Ipad, maar geen wifi voor de laptop. Het was dus al even en geleden dat wee iets verstuurd hadden en het was prettig dat het nu weg kon. Het zal het laatste verslag uit Marokko zijn. ’s Ochtend hebben we contact met Andre en Karla uit Brazilie, zij zijn nu 8 maanden onderweg en willen in totaal 3 jaar wegblijven. Ze hebben fietsen in Amsterdam gekocht en zijn van daaruit hun reis begonnen. Wij gaan vandaag weer wat noordelijker en komen terecht op een parkeerplaats op het strand  in Asilah. We zijn nog mar amper gearriveerd al we worden overspoeld door allerlei verkopers, van o.a. zoetigheid, kettinkjes, kaftans, horloges enz. Ook de guardian komt meteen op ons af, we spreken een prijs af en hij is erg gedienstig. We mogen de stoelen wel buiten zetten (mag normaal niet op parkeerplaatsen) en we kunnen hem alles vragen. Even later komt hij vragen om een fles wijn, het is ’s avonds al wat koud en een wijntje zal hem warm houden! We zeggen hem dat we er over na zullen denken. Na overleg besluiten we, omdat de Marokkanen altijd willen ruilen, hem ook iets in ruil te vragen voor de wijn. Dit vindt hij maar niks en we zien hem niet meer terug. We wandelen daarna het stadje in en vinden het prachtig. De vorige keer dat we er waren, was het onze eerste dag in Marokko. We waren toen erg bezig met dingen zoals geld halen, een telefoonkaartje en een 3G kaartje voor de IPad. Nu bekijken we de stad met meer ontspannen blik en zien dan hoe mooi het eigenlijk is. We nuttigen daar ook onze laatste Marokkaanse maaltijd.

Asilah (أصيلة) ligt in het noorden van Marokko. Het ligt zuidelijk van Tanger. De stad is vooral bekend als het "witte stadje", vanwege de kleur van de huizen in het centrum. Asilahs economie draait vooral op toerisme. Het stadje trekt elk jaar een groot aantal toeristen. Die komen vooral de kasbah (oude stad) bekijken. Asilah ligt aan de zee en heeft een geschiedenis die teruggaat tot 1500 voor Chr. De stad heeft onder Portugees bestuur gestaan en is lange tijd onderdeel geweest van Spaans-Marokko. Eens per jaar in augustus is er een groot festival en dan komen er kunstenaars vanuit de hele wereld die de muren met grafiti bewerken.

15 december, vandaag gaan we de oversteek naar Spanje maken, zoeken Europa dus weer op! Even voor we weg gaan komen er 2 andere guardians die ook nog weer geld vragen. Dit weigeren we en ze druipen af.  Op internet kijk ik nog snel even of er online een ticket geregeld kan worden, maar dan blijkt dat er dan pas een boot over 5 dagen beschikbaar is! Mijn vliegtuig is dan al pleitos. Hier worden we beiden een beetje nerveus van en besluiten om, in plaats van het stadje nog een keertje bij daglicht te bekijken en nog wat inkoopjes te doen, gelijk maar naar Tanger te vertrekken. Achteraf flauwekul, want onderweg las we onze tank nog even volgooien, komt er een man naar ons toe en kopen we bij hem boottickets. Als we bij de haven aankomen is het nog geen half 12 en de volgende boot gaat om 13.00 uur. Na alle formaliteiten te hebben gehad komen we in een rij te staan en dan is het afwachten. Uiteindelijk vertrekt de boot pas om half 3 en zetten we om 3 uur voet op Europese bodem. Op de boot hebben we gezellig contact met een paar Marokkaanse Medelanders, Yasin en zijn moeder Fatima. Hij rijdt bijna wekelijks Nederland-Marokko om daar Marokkaanse artikelen te halen en vanuit Nederland neemt hij dan faillissementsartikelen mee. Onderweg zien we dolfijnen in de zee, leuk! Aan wal doen we boodschapjes, halen geld en gaan naar een camping in de buurt. ’s Avonds regen!!!

16 december, de hele nacht regen en ook bij opstaan is de lucht nog helemaal grijs en regent het!!! We zijn in Europa. Het enige lichtpuntje is dat we ons hier na een paar dagen even lekker warm kunnen douchen. Rijden naar Malaga en zoeken daar een camping. Vinden die op ongeveer 50 minuten rijden van het vliegveld. Onze TomTom doet het niet, heeft geen satellietontvangst, balen! Zetten ons kotje op een voor ons leuke plek, maar dat blijkt anders uit te vallen. We staan naast een Belgisch gezin die met 3 kleien kinderen in een heel klein karavaantje woont. Hij is werkloos en ze kunnen iet omgaan met de kinderen, een hopeloze trieste zaak. W verkassen dan ook naar een andere plek. Frank geeft de Belg ook de reden van ons vertrek en adviseert de man om hulp te zoeken voor zijn gezin. De Belg geeft echter de kinderen de schuld, zij zijn moeilijk!!! Hebben verder een rustige avond.

17 december, zijn eigenlijk de hele dag wat bezig om mijn vertrek voor te bereiden. Tickets uitgeprint, de TomTom doet het weer, koffer gepakt en in de loop van de middag naar het dorp gefietst. Kopen daar bij de Chinees een G3 kaartje (moet 3G zijn) en kunnen daar niets mee op de laptop.’s Avonds zitten we gezellig met onze Zweedse en Duitse buren te borrelen, tot in de late uurtjes. Het vertrek komt nu wel heel snel dichtbij.

18 december, ik krijg nog een berichtje van Ryanair, een bevestiging van de vlucht. Zoals het nu lijkt haalt JP me op en Esther kan eventueel ook. Kom wel thuis!