Week 10 april 2023

Hallo allemaal,

Wat gaat de tijd toch snel, hebben week 10 al weer achter de rug. Bedankt voor de leuke reacties en het meelezen van de historie van de plaatsen waar we zijn geweest. Ook nu staan er weer een paar plaatsen in beschreven. Hopelijk veel leesplezier,

Laifs  RiFra 

Maandag 3 april, Golova bij Mugla

Het was een warme nacht, beetje zweterig! Ook bij opstaan is het warm, de verwachting voor vandaag is 23 graden, lekker dus. Frank doet zijn best om een broodje te scoren, maar de supermarkt is nog gesloten. Dan maar een cracker, is wel veel duurden dan een brood. Elke morgen een brood voor 5 lira = 25 eurocent. Ook de diesel is hier zeker 60 cent per liter goedkoper dan in Nederland. We betalen rond de 20 lira = 1 euro per liter,  dit kun je weer verrekenen met duurdere artikelen zoals een biertje en inlegkruisjes! Dan pakken we onze spilletje bij elkaar en rijden Bodrum uit. Eerst een stukje terug en dan de weg vervolgen. Het is rustig bij de weg en we schieten lekker op. Onderweg gooien we de tank weer vol en rijden dan in één keer door naar Mugla. Vinden daar een plaatsje op een grote parkeerplaats. We betalen 3 euro, maar moeten dan morgen wel om 9 uur vertrokken zijn. Als we gesetteld zijn wandelen we naar het dorpje om boodschapjes te halen, we hebben besloten om vanavond uit eten te gaan, dus daar hoeven we niets voor in de camper te halen. Er is hier een speciale winkel die alcoholische dranken verkoopt, zoals wijn, bier en whiskey. We halen daar een paar Efesjes,  bier dat hier het meest wordt gedronken. Terug gaat Frank het krantje lezen en ga ik lekker op een bankje in het zonnetje zitten en wandel zo nu en dan een stukkie. De dag is op die manier ook zo weer om. Uit eten gaan doen we vandaag als de zon onder is, ramadan hè, dan wordt er zeker gekookt! En dat klopt, het is een gezellige drukte bij de restaurantjes. We zoeken er eentje uit waar vis en vlees wordt geserveerd, ik ga voor de vis en Frank voor het vlees. Met een salade erbij eten we allebei heerlijk, super maaltje! Terug in de camper is het tijd voor een bakje koffie en bellen we even gezellig met Esther, even elkaars doen en laten uitwisselen. Nog een spelletje en dan is het bijna weer 🥱 🥱 

Dinsdag 4 april, Kaya Koy

Staan om acht uur op, want we moeten om negen uur pleitos zijn. Hebben ons broodje en koffie dan ook tegen die tijd naar binnen en even voor negen rijden we de parkeerplaats af. Het is intussen flink gaan regenen en het ziet er ook donker uit. Onderweg is het afwisselend droog en nat, zelfs aardige hagelstenen.  Verder een prima rit naar Kaya Koy, waar we het laatste stuk aardig berregie op gaan, ons campertje redt het maar net. We hadden een camping opgezocht,maar dat zag er al wat twijfelachtig uit. Als we er aankomen zien we even voor de camping een campertje staan op een braakliggend stukje land. Wij rijden er ook op en vragen de vrouw, Turkse, of we hier ook mogen overnachten. Zij vertelt via Google translate dat ze hier al vier nachten is en dat het geen probleem is als ook wij blijven staan, dus doen we dat!!!in de middag wandelen we de spook stad Kaya Koy in, een ooit door de christelijke Grieken verlaten stad, (zie toelichting Kya Koy). We vinden het apart en bizar. Ik ben mijn stok vergeten en het is best wel omhoog lopen over ongemakkelijke, onregelmatige stenen. Ik kom er wel, maar kost wel energie, volgende keer de stok maar weer meenemen! We maken foto’s en genieten van het uitzicht. Terug zitten we met een bakje koffie in de camper en gaan daarna nog wat drinken in de buurt. Eigenlijk is er een zotte situatie, we hadden bedacht dat in Turkije,Islamitisch land, moeizaam een biertje te krijgen zou zijn. Echter overal is dat te verkrijgen, wel iets duurder dan in Nederland, maar het is er! Dan wil ik graag een alcoholvrij biertje, nergens te krijgen, vreemd toch!!!!! Enfin , gisteren lekker uit eten geweest, dus vandaag even makkelijk. Een noedelsoepje, broodje met een Turks worstje en een gebakken eitje en na Turkse yoghurt, lekker allemaal! Nog een leuk telefoongesprekje met JP, fijn om regelmatig een stem van het thuisfront te horen en nu ga ik zo voor de koffie, zin aan!

Kaya Koy

Het verlies van de Eerste Wereldoorlog, het einde van het Ottomaanse rijk en de poging tot Griekse bezetting van de Anatolische regio zorgden allemaal samen voor het verval van Kayakoy. Griekse christelijke burgers werden gedwongen naar de haven van Fethiye te gaan voor deportatie en islamitische Turken werden uit Griekenland verdreven. De meeste terugkerende Turken wilden zich niet in Kayakoy vestigen. Het punt is echter dat een combinatie van historische gebeurtenissen mensen dwong hun vrienden, buren, huizen te verlaten en hun kinderen te ontwortelen. Hele levens veranderden voor altijd toen de ondertekening van het verdrag voor de Turks-Griekse bevolkingsuitwisseling plaatsvond.Tegenwoordig is het spookdorp een van de grootste toeristische attracties voor Fethiye en de omliggende resorts. Een paar locals verkopen eten en souvenirs aan passerende toeristenIn een poging om verder te gaan met het verleden, noemde UNESCO Kayakoy een wereldvriendschaps- en vredesdorp. De inwoners van Kayakoy waren pionnen in een groot spel dat werd uitgevochten door de hogere autoriteiten. Oorlog scheurde hun dorp uit elkaar en dezelfde fout wordt nog steeds herhaald in veel andere landen en dorpen over de hele wereld.

Woensdag 5 april, Kas

Geen gehaast vandaag, lekker rustig aan doen! Frank haalt een broodje en die eten we met honing en marmelade, heerlijk. Dan maken we ons weer klaar voor vertrek. Het heeft de hele nacht geregend, ook bij opstaan nog en als we weg rijden regent het nog steeds. We rijden KayaKoy uit, rijden even verkeerd, maar na wat omzwervingen komen we toch weer uit op de D400 die ons naar Kas gaat brengen. De rit  verloopt voornamelijk in de regen, rustig rijden dus! De wegen zijn niet zo goed als In Nederland, dus ook wat meer gevaar op aquaplaning. Zo’n 25 km voor Kas komen we op een mooie kustweg, slingerend en dan weer naast de zee en dan er weer een stukje van af. De zee heeft hier prachtige kleuren kleuren blauw en we genieten volop van dit mooie stukje Turkije. Dan volgt een probleem. We hebben wel een camping uitgezocht, zijn we een keer eerder geweest, maar de reviews geven aan dat de camping vrij duur is 25 euro. We gaan dus eerst ergens anders kijken en vinden een camping ietsje verder weg, heel oubollig maar maar 15 euries. Staan er even en besluiten dan te kijken naar camper plekjes. Zien ze wel maar vinden het toch maar niets! Besluiten dan om toch naar de dure camping te gaan. Dan blijkt al snel dat we daar voor één nacht 800 lira=40 euro moeten betalen. Dat vinden we echt te duur, maken dit duidelijk en gaan dan maar weer terug naar de oubollige camping. Als we daar staan, wil Frank de fietsen van de camper halen, maar hij krijgt het kettingslot nIet open!!!!! Na heel wat gedoe, sloopt Frank het slot  en kunnen we eindelijk op de fiets naar Kas om boodschappen te halen en om nog wat te bekijken. Na de boodschappen drinken we wat op het plein bij het haventje en dan fietsen we naar het oude theater. Daar zijn we vroeger ooit geweest en hebben daar een voorstelling meegemaakt, erg mooi! Terug gaan de fietsen weer op de camper, doen we een spelletje en gaan dan aan het kokkerellen, nasi deze keer. Dat zit er nu weer in  en dus is het al weer tijd voor een bakje leut!

Donderdag 6 april, Kemer

Als we willen betalen is er niemand aanwezig, na een stief kwartiertje komt de chef er aan en kunnen we onze lira’s kwijt. We hebben een rustig ritje naar Demre waar we op een camping willen gaan staan die we hebben opgezocht op campercontact. Helaas is deze niet meer aanwezig, is jammer, want de omgeving is prachtig. Aan een haventje in een soort Delta. We rijden ook eerst verkeerd naar Myra, het plaatsje waar Sinterklaas bisschop was, maar komen daar uiteindelijk wel terecht. Een prachtige archeologische site met koningsgraven uitgehouwen in de rotsen en een heel goed bewaarde arena, echt heel mooi en we genieten volop. Als we uitgekeken zijn, rijden we door naar Kemer en zoeken daar een camping. We vinden een kleine familie camping en via de telefoon hebben we contact met de Engelssprekende dochter van de eigenaar. We krijgen een mooi plaatsje aan de zee en na een uurtje komt onze Duitse buurman langs, even kennis maken. Als Frank even later naar de plee loopt, komt ook de vrouw van de man naar buiten voor een praatje en nodigt ons uit om iets te komen drinken. Dat gaan we doen en we hebben een paar gemutliche uurtjes met Holger en Claudia. Zij hebben alles in Duitsland verkocht, een paar jaar in Turkije gewoond, toen naar Bulgarije verhuisd en nu wisselen ze dat wat af. In de tijd dat we bij hun zitten komt de campingeigenaar met heerlijk Turks brood voor ons, hoeven dat niet eens te betalen, laif! Terug in de camper en zitten we nog even rustig, Frank is best wel wat moe en we liggen al met al niet te laat in bed!

Myra

Al sinds de jaren vijftig worden figuren als Sinterklaas in verband gebracht met de bisschop van Myra: Sint Nicolaas. Myra is een historische stad in Turkije waar, naast het grafmonument van de beroemde bisschop en de Sint Nicolaaskerk, indrukwekkende steengraven in de rotswand te bewonderen. Sint Nicolaas werd geboren in Patara aan de Lycische kust, in de omgeving van Antalya. Na zijn dood in de vierde eeuw werd hij heilig verklaard vanwege de wonderen die hij zou hebben verricht. Volgens de legende was Sint Nicolaas een weldoener die met name begaan was met kinderen en de armen. Hij was tevens de beschermheilige van zeelieden, handelsreizigers en kinderen. Zijn graf in Myra is tegenwoordig een bedevaartsoord dat veel publiek trekt. Toch is er meer te zien in dit kleine dorpje ten zuidwesten van Antalya dan enkel het grafmonument van Sint Nicolaas. Bezoek het prachtig bewaard gebleven Romeinse theater, met op de hoge klif daarachter de gigantische uit rotsen gehouwen Lycische graftombes. De ruïnes van het oude Myra zijn enkele van de mooiste in Turkije.

Vrijdag 7 april, Side  Goede vrijdag in Nederland

Na afscheid te hebben genomen van Holger en Claudia vertrekken we richting Side. We rijden dwars door Antalya, een miljoenenstad, en dat neemt altijd wat extra tijd. In Side aangekomen is het even zoeken naar de camping, deze ligt achter een kleine supermarkt en valt helemaal niet op. Het is een pension camping, veel kleine huisjes en plaats voor 4 campers. We worden hartelijk ontvangen en we krijgen een prachtig plaatsje toegewezen. We staan tussen de restanten van het oude Side voor een sinaasappelboom, prachtig. We settelen ons, stoeltjes buiten, want het is heerlijk weer en gooien het beddengoed in de wasmachine. Frank haalt een brood en we zitten lekker in het zonnetje ons broodje te eten. We hangen het beddengoed aan de lijn en gooien er nog een was in. Na een uurtje is dat klaar en als dat ook hangt, wandelen we Side in. Erg leuk, lopen langs het hotel, Can Garden Beach, waar we ooit hebben gelogeerd met ons gezin. Wandelen verder, zien veel herkenning in het plaatsje en wandelen ook nog langs het strand, waar de uitgang van het hotel is. Ook herkenbaar, het stukje strand met de strand bedden. Wandelen terug een stukje langs en over de archeologische site van Side. We besluiten om deze morgen te gaan bekijken. Terug vouwen we de was op, doen een spelletje en koken macaroni, lekker. Nu zitten we aan de koffie en schrijf ik bij! 

Side

Ongeveer 60 mijl ten oosten van Antalya ligt Side, een andere ooit belangrijke havenstad in de oudheid. Side is op zichzelf al een populaire vakantiebestemming geworden, maar is vanuit Antalya zeker een dagtrip waard. Het dorp biedt pittoreske, smalle straatjes en mooie tuinen terwijl de lange, witte stranden uitnodigen tot zwemmen. Imposante monumenten uit de oudheid, zoals het Romeinse badhuis, de zuilen van de Apollotempel aan zee en de prachtige arena, maken het plaatje compleet van een perfecte combinatie van hedendaags vakantieplezier en de schatten van de geschiedenis.

Zaterdag 8 april, Side

Slapen lekker een beetje uit en Frank gaat zich als eerst douchen. Komt terug met de mededeling dat het een koude douche is, brbrbr! De campingeigenaar had gezegd dat we ook voor een warme douche één van de huisjes mochten gebruiken, dus ga ik dat doen. Helaas pindakaas, ook koud! In ieder geval fris en goed wakker. We ontbijten en dan zoeken we de laatste wasbeurt bij elkaar, toch nog weer een wasmachine vol. We hebben nu 3 wassen gedraaid, inclusief het beddengoed, en kunnen er nu weer tegen. Als de wasmachine bijna klaar is valt de stroom uit en dat duurt ongeveer een uurtje. Als de stroom het weer doet kunnen we de was na tien minuten ophangen. Daarna gaan we het antieke Side bekijken, prachtig, wat een uitgebreid gebied. Side was vroeger een havenstadje en nu is er op een gedeelte gewoon gebouwd en een gedeelte wordt gerestaureerd. Er zijn vooral veel vrouwen aan het bikken en zo. Het is leuk om te zien hoe er aan gewerkt wordt om een groot gedeelte weer in de oude staat te krijgen. Dan gaan we de arena in, heel groot en heel hoog, ik krijg er spontaan hoogtevrees! Het geheel is nog in prima staat. Op de terugweg doen we boodschapjes. Eieren voor ons paas ontbijtje en sinaasappelsap. Als we in Zuidlaren zijn gaan we één van de Paasdagen altijd eieren en paashazen verstoppen bij ons in het bos en daarna barbecuen, dat missen we nu wel! Maar ja, we kunnen maar op één plek tegelijk zijn en dat is nu Turkije. Terug bij de camper kunnen we de was al weer opvouwen, alles droog, super! Doen nog een spelletje en gaan dan uit eten. Een heerlijke maaltijd, hoe het heet weet ik niet meer. We krijgen eerst zelfgemaakte knoflook brood met drie soorten lekkere dingen erbij. Daarna zie foto. Er ligt een hamer naast en die wordt ook gebruikt om het stoofpotje te openen. We worden goed vol en hebben een gezellige avond. Nu zijn we terug in de camper, Frank is in slaap gevallen en ik doe de foto’s en schrijf weer bij, morgen richting Alanya!

Zondag 9 april, Silhar 

Vandaag gaan we iets leuks doen, we gaan naar Aad en Lenie! Aad en Lenie hebben we 10 jaar geleden ontmoet in Bergama, ook Turkije! Daar kletsten we gezellig, zij reden verder en wij vervolgden onze weg  ook door Turkije! Mooie reis en in Capadocie, op Frank zijn 65e verjaardag kwamen we Gerrit en Dicky op een camping tegen, ook een paar gezellige dagen mee gehad. Toen ging ook weer ieder zijn weegs, maar wie schetst onze verbazing toen we een paar dagen later op een camping kwamen in Anamur en daar Aad en Lenie en Gerrit en Dicky tegenkwamen. Daar hebben we heel gezellig met elkaar zitten borrelen en kletsen, super leuk! Aad en Lenie hebben een huis in Turkije en wij hebben een paar keer bij hen gelogeerd. We hebben altijd contact gehouden en zij zijn een keer bij ons in Zuidlaren geweest met de camper. Ze overwinteren in Spanje in Peniscola en ook daar hebben we hen een paar keer ontmoet, altijd leuk! Op dit moment zijn ze weer in Turkije en wonen bij een Turks echtpaar dat ze al heel lang kennen. We hadden contact gehad en afgesproken dat we elkaar zouden ontmoeten en dat gebeurt dus vandaag. We rijden Side uit en gaan richting Demirtas waar we afgesproken hebben, prima reis en we hebben een hartelijke begroeting, we gaan wat eten in een restaurantje en kletsen gelijk wat af! Vervolgens rijden we naar het huis in Silhar waar ze samenwonen met hun Turkse vrienden. De schoondochter is thuis en we worden verwelkomt met een kop Turkse koffie! Maken kennis met de hond Pasja en 11 katten die ook allemaal een naam hebben. Na de koffie gaan we met Aad en Lenie naar hun appartement boven en zitten daar saampjes gezellig tot de zon onder is. Wij zijn namelijk uitgenodigd voor de ramadan maaltijd!!!In de tijd dat we boven zitten belt Gerrit, waar we ook nog altijd een goed contact mee hebben, met ons. Hij vindt het geweldig dat we bij Aad en Lenie zijn en weet zich hen nog goed te herinneren. De ramadan maaltijd is geweldig en overdadig, eerst chorba, een ramadan soep en daarna veel vlees van de barbecue, salades, brood en sausjes. We zitten met z’n negenen aan tafel en Mustafa, de heer des huizes, gaat met het vlees rond. Omaatje van 89 zit er ook bij en blijft wat verwonderd naar ons kijken. Als we uitgegeten zijn, buiken we uit met koppen thee en kletsen met handen en voeten en wat Duits heel wat af, reuze leuk en ontzettend gastvrij, bedankt lieve mensen voor deze ervaring! Later op de avond zitten we nog met Aad en Lenie boven, maar de vermoeidheid  slaat ook wat toe, om half twaalf liggen we te bedde op de slaapbank, het was een super dag!!!!

laifs RiFra