Week 4 februari 2023

Wat weer een reacties en wat ontzettend leuk dat er ook mensen reageren die we jaren geleden hebben ontmoet op één van onze reizen, zoals Ronald en Nanja (Spanje), Marjolein (Griekenland), Jan en Willy (Portuga), Gerrit (Turkije), en Ronald en Tonny (Rusland) Ook reageert een nicht uit Amerika, Grietje (Grace), bijna altijd en ook mensen die we eigenlijk niet zo vaak meer zien maar van vroeger kennen. Ook via de mail komen er reacties van ooit medereizigers zoals van Aad en Lenie (Turkije en Spanje) Bedankt allemaal voor de steeds weer leuke reacties!

Maandag 20 februari, Ston

Vanochtend douchen we ons heerlijk, was ook wel even nodig! Het douchen gaat met een armbandje. Eerst een nummer indrukken van de douche die je wilt gebruiken, dan de armband voor de scanner houden, vervolgens gaat de deur open van jouw douche en kun je heerlijk warm douchen! De was van gisteren is nog lang niet droog en we hangen de onderbroeken en sokken aan een klein hang rekje in de hoop dat het zo gaat drogen. De t’shirts leggen we over de tafel, dan wil het ook nog wel eens drogen. Frank leegt de plee en maakt hem schoon, valt op dat mannen zich altijd met dit karweitje bezig houden! Na nog een bakje koffie vertrekken we richting Dubrovnik. We kiezen voor de kustweg, iets langer rijden, maar wonderschoon. Het weer werkt vandaag mee, zon en dan zie je de eilanden voor de kust liggen. Halverwege pauzeren we op een mooi plekje en drinken een bakje koffie met een cracker erbij. Dan het laatste stuk voor onze eindbestemming Ston. Dit voert ons door een pracht stuk natuur, een Delta, dan nog een stuk over een snelle weg en dan arriveren we op ons plekje voor de nacht. We staan op een parkeerplaats voor een camping die van 1 oktober tot 1 april dicht is. In die tijd wordt het gedoogd dat er op de parkeerplaats camperaars overnachten. Mooie plek aan een baai vlakbij een Ferry die naar één van de eilanden vaart. We kunnen hier niet veel doen, dus delen we de kastjes opnieuw in. Frank heeft ze voor ons vertrek alleen ingedeeld en ik kan niets vinden. Nu weten we beiden waar alles staat, heerlijk! Eten spaghetti bolognese en zitten nu zoals gewoonlijk aan de koffie, het was een mooie dag!

Ston,

En zijn tegenhanger Mali Ston, liggen op de landkaap die het schiereiland Pelješac met het vasteland verbindt. Ston, bekend als een zoutproducerende stad, was een belangrijk militair fort van de Ragusaanse Republiek en de verdedigingsmuren zijn wereldberoemd. De 900 meter omcirkelt het gebied voor drie mijl - de tweede grootste ter wereld na de Grote Muur van China. Ondanks zijn militaire geschiedenis is Ston tegenwoordig een klein, ontspannen vissersdorpje met dramatische uitzichten - denk aan afbrokkelende kerken, olijfboomgaarden en een adembenemende kustlijn. Het blijkt een winnaar te zijn bij toeristen, ook aangetrokken door de overtreffende trap van de oesterkwekerijen (de oesters hier worden geprezen als een van de beste ter wereld.)

Dinsdag 21 februari, Petrovac (Montenegro)

Hebben hier vannacht alleen gestaan en maken ons nu klaar voor de rit naar Montenegro. Ston heeft een historisch kasteel, rondom bemuurd en daar rijden we langs om de grote weg weer op te gaan. Rijden dan langs Dubrovnik, een prachtige plaats die we al eens bezocht hebben. Vervolgen onze weg langs een fantastische kustlijn, prachtig weer en we genieten volop. De grens met Montenegro gaat even een beetje vreemd. We sluiten aan bij een rij auto’s. Staan hier even en dan kijkt Frank naar de auto's en dan blijkt dat er in de voorste auto’s niemand zit en dat we daar wel kunnen staan tot we een ons wegen. Draaien samen met nog een andere auto uit de rij en gaan dan de goede rij in. Kunnen dan snel de grens over en komen dan al snel tot een vervelende ontdekking waar we geen rekening mee hebben gehouden. Montenegro is namelijk geen Europees land en onze internet bundel werkt daar niet, de mb’s vliegen er door bij ons allebei!!!!! Zijn er de hele tijd erg zuinig op geweest, maar helaas pindakaas, niets aan te doen. We hebben nog een beetje over en dat willen en dat moeten we houden voor Griekenland, volgende maand weer een nieuwe bundel! Vervolgen zonder navigatie onze reis en komen terecht op een camping tussen Bar en Budva, in Petrovac. Prima camping met alles er op en er aan, dus ook wifi! Wandelen nog even naar een winkeltje en vogelen dan uit hoe we de volgende dag zullen gaan rijden zonder internetverbinding, maar nu eerst koffie!

Woensdag 22 februari, Ksamil (Albanië)

Frank staat niet te laat op, hij vult voor het eerst de water tank, er komt nu vast geen strenge vorst meer! Ook het toilet wordt nog even geleegd, alles weer lekker fris. Dan het internet probleem oplossen. We komen er achter dat we op Google maps een route kunnen inplannen en die dan vast zetten. We zetten de route op Ksamil, 450 km, en bedenken dat we halverwege uit zullen gaan kijken naar een camping. We weten daar camping Pa Emer, maar die blijkt dicht te zijn tot 1 april, dus rijden we door en door en door en door en door en door!!!!! Uiteindelijk belanden we  rond half zes in Ksamil, op Ksamil camping. Er is nog een man op de camping, hij bivakkeert in zijn eentje in een tentje. We merken dat alles weer aanwezig is, stroom en ook WiFi. We kunnen dus kijken waar we morgen gaan belanden, wordt in ieder geval Griekenland. Als de WiFi werkt zie ik dat er berichtjes zijn van dochter Esther, heeft een paar keer geprobeerd te bellen, evenals buurvrouw Coby. Ik neem dus snel contact op met Esther en zij vertelt dat  Coby ons wilde vertellen dat een medekampeerder was overleden. Hij was niet meer piep, maar we kenden hem al heel lang en dan doet het je toch wel wat! Als we net gesetteld zijn komt de eigenaresse van de camping om te vragen of we een vers kopje thee willen, dat lijkt ons lekker en na een kwartiertje komt ze ons een heerlijk bakje vers gezette thee met koekjes, walnoten en watertjes brengen!  Zo attent hebben we op een camping nog nooit meegemaakt! Na de thee doe ik de foto’s en nu heb ik van twee dagen bij geschreven, ben toe aan koffie!!

Donderdag 23 februari, Acheron Springs (Griekenland)

Na de lange rit van gisteren slapen we goed en lekker lang. Frank staat om kwart voor negen pas op en dat is laat voor zijn doen. Hij kan geen brood halen, want hij heeft alleen maar Euries en geen Albanese Leks, dus worden het crackers. Hij download de krant en leest het nieuws van de wereld en stad en ommeland. Ik sta ook al vrij vlot op en maak me weer rijklaar. Vandaag willen we Griekenland in, dat is voorlopig onze eindbestemming, doen het vanaf nu rustig aan! We hebben nog een babbel met ene Robert, een man van rond de zestig die in zijn eentje op de motor al 15 jaar Europa doorkruist. Hij slaapt in een tentje die hij overal opzet, ook midden in steden. Hij blijft nog een poosje in Griekenland en gaat dan naar Turkije. We betalen de camping en brengen het dienblad terug waar gisteren de thee en de lekkere dingen op werden gebracht. Dan rijden we naar de winkel van Bardi, die we kennen van eerdere bezoeken aan Albanië. We willen hem even groeten, maar hij heeft zijn winkel niet meer en is ook niet thuis. We rijden dus zonder Bardi te hebben gezien door naar Greece. Prima tochtje, zonder problemen komen we grens over. Onderweg in Griekenland doen we boodschappen en rijden dan door naar de CP die we hebben uitgezocht. Acheron Springs, is aan de rivier de Acheron, een prachtig plekje aan een staalblauwe rivier. Er komt nog een camper en de camperaars gaan zwemmen, brbrbrbr! Daarna vertrekken ze weer, even later komt er weer een camper en weer wordt er gezwommen, nogmaals brbrbrb! Het is best lekker weer, maar om te zwemmen ons net even te koud. De jonge camperaars zijn met een VW busje onderweg en blijven een nachtje hier staan. Hij, Bart, is al bijna een jaar onderweg en heeft zijn vriendin Rinalda ontmoet in Roemenië. Zij is een maandje met hem meegereisd en nu gaat hij haar weer terugbrengen! Wij wandelen nog een stukje langs de Acheron en maken dan heerlijke nasi, valt er prima in! Oja, onderweg komen we er achter dat de tijd hier een uurtje verder is dan bij ons, we hebben dus een uurtje minder vandaag. Ook belangrijk, we hebben weer Internet en kunnen weer dingen opzoeken en plannen! Zo de dag zit er weer op, Frank zit te dutten, ik schrijf bij en ga aan de koffie!

Bronnen van Acheron

De bronnen van Acheron zijn een verborgen juweeltje. Een plek van buitengewone natuurlijke schoonheid die mensen van over de hele wereld aantrekt. Het is ook een bestemming met tal van georganiseerde activiteiten voor jong en oud zoals raften, kajakken, kloof oversteken, varen, boogschieten en paardrijden. De bronnen liggen in een zeer groen landschap omgeven door heuvels met eiken en iepen. Het lichtblauwe heldere water van de rivier gaat door kloven, creëert vijvers en schuilplaatsen. Onderweg creëert hij landschappen van perfecte rust en unieke natuurlijke schoonheid, de rivier vervolgt onverschrokken zijn eeuwige reis naar de zee en mondt uit in de Ionische Zee, in het gebied van Ammoudia. De rivier de Acheron is bekend door de Griekse mythologie. De mythische rivier stond bekend als de "rivier van wee", en was een van de vijf rivieren van de Griekse onderwereld. Het is hier dat Hermes psychopomp de zielen van de doden overhandigde aan de sombere en angstaanjagende Charon die hen van de aarde naar de onderwereld zou begeleiden. De naam komt waarschijnlijk van het woord "achos" (= verdriet) en betekent "de rivier van verdriet".

Vrijdag 24 februari, Kanali

Voordat we vertrekken lopen we nog even naar Bart en Rinalda. Zij is al weer aan het badderen in de rivier, hij vindt het te koud, zij vindt het water heerlijk op temperatuur! Zij vertrekken vandaag richting Skopje en wij naar Zalongo, naar een monument voor dansende vrouwen ( zie het stukje hieronder) het is maar 38 km en we zijn er dan ook zo. Het monument staat boven op een berg en de toegang er naar toe is bij een klooster. We moeten over de 400 treden op om er te komen en dat is een behoorlijke klim!!!!! Maar eenmaal boven is het wel de moeite waard geweest. Het monument is indrukwekkend en we hebben een prachtig uitzicht. Eenmaal beneden komt Frank tot de ontdekking dat de tank wat leeg begint te raken en dat we op zoek moeten naar een tankstation. Die vinden we vrij snel, dan moeten we nog een winkel vinden en een overnachtingsplaats. De campings in de buurt zijn allemaal nog gesloten dus op zoek naar een camperplaats. De winkel is snel gevonden en de boodschapjes zijn ook zo binnen. Na wat zoeken op campercontact vinden we uiteindelijk een plekje in Kanali aan het strand. Er ligt een hoop rotzooi en Frank ruimt dat allemaal op zodat we op een fatsoenlijke plek staan. De dag is omgevlogen en net als we bedenken dat we de lekkere macaroni gaan maken die we in gedachten hebben, valt alles uit! Geen water, geen koelkast en ook geen lampen. Het begint al aardig donker te worden en een garage wordt het vandaag ook niet meer. Dus doen we het vanavond met waxinelichtjes en zaklantaarns. Ook een van Jolanda gekregen paaslampje komt goed van pas. Het eten wordt geen macaroni, maar een noedelsoepje en een stukje overgebleven stokbrood van vanmiddag. Lijden dus geen honger, nu zit ik bij te schrijven en Frank zorgt voor een lekkere bak koffie!

Dance of Zalongo

Aan het begin van de 19e eeuw rukte de Turkse heerser Ali Pasha op in de huidige provincie "Epirus". Hij wilde de voorheen vrije dorpen van de Souli onderwerpen. De Griekse strijders werden omsingeld en weggevaagd bij het klooster bij Zálongo, voedsel en munitie raakten op. De vrouwen, die vermoedden wat er met hen zou gebeuren als ze in de handen van de Albanezen of de Turken zouden vallen, vluchtten naar de heuvelrug. Om marteling en verkrachting te voorkomen, hielden de 63 vrouwen en kinderen elkaars hand vast en sprongen zingend in de afgrond. Zálongo symboliseert deze trots om voor de dood te kiezen in plaats van in de handen van de barbaren te vallen. Een bezoek aan het monument is zeker de moeite waard. De beklimming van ongeveer 400 treden gaat vooraf aan het prachtige uitzicht van bovenaf.

Zaterdag 25 februari, Mytikas

Slapen prima en doen het rustig aan. Frank loopt het dorp nog even in om te kijken of hij een broodje kan scoren, lukt niet, geen bakker in Kanali. Na het ontbijt maken we onze plan de campagne. Gaan eerst op zoek naar een garage voor de stroomvoorziening van de camper en als dat klaar is, willen we doorrijden naar  Mytikas. We vinden al snel een garage, de accu’s worden doorgemeten en de ene voor de camper is half vol. Ze wisselen hem om met een nieuwe, maar dat helpt niet, het probleem blijft. De garagehouder geeft aan dat hij er verder niets mee kan en verwijst ons door naar een andere garage in de buurt. We houden wel de nieuwe accu, dan kan het in ieder geval daar niet aan liggen. Bij de nieuw garage meten ze weer de accu door, niets mee aan de hand. Het bedrijf is van een vader en een zoon, beide heel aardig en beide heten ze Christo. Zij gaan samen verder op zoek naar het probleem. Wat lastig is dat wij geen boekje bij de camper hebben, (oude camper hè) maar uiteindelijk vindt de oude Christo  waar het probleem zit. Er moeten een stuk of wat zekeringen worden vervangen worden en als dat gedaan is doet alles het weer!!!!! Wij hartstikke blij en ook de beide Christo’s glimmen van trots dat ze het probleem hebben opgelost. De rekening stelt niet veel voor en we geven wat extra, wat door pa gelijk aan zijn zoon wordt gegeven. We geven ze nog een Groninger worst, wel jammer, vinden we zelf erg lekker en hebben we van de kinderen gekregen, maar dat hebben we er wel voor over! Doen een paar boodschapje bij de Lidl  en dan kunnen we verder rijden. Gaan door een tol tunnel en belanden dan op leuk plekje aan zee in Mytikas. Dan is de dag al voor het grootste deel voorbij, we doen dan ook niet veel meer. Een wandelingetje naar het haventje en door het dorp en dan terug naar de camper, waar we vanavond weer van licht en water genieten! 

Zondag 26 februari, Alissos 

Het waait behoorlijk als we wakker worden. Frank probeert nog een broodje te scoren voor ons zondags ontbijtje, maar dat lukt niet. Wel heeft hij een soort kadetjes op de kop getikt en die smaken ook wel, samen met een cracker en een eitje is het een goed ontbijt. Tot onze verwondering vliegen er ontzettend veel kraaien die vreselijk lawaai maken, net the Birds (film van Hitchkock) Ik probeer een foto te maken, maar dat is niet echt een succes. We rijden weg, ik heb Google maps op Patras gezet, maar onderweg zijn er nog een paar camperplaatsen aan zee. Door de flinke wind besluiten we om die maar te laten liggen. We rijden over de tolbrug naar een camping, even voorbij Patras in Alissos. Hij staat als open op campercontact, maar als we aankomen is hij dicht. Een aardige buurman belt met de campingeigenaar en zo komen we toch binnen. Beetje een oubollige camping, maar prima voor ons. Oja, onderweg zien we veel verklede mensen, carnaval, en morgen is het feest in Griekenland, vanavond vuurwerk!

Laifs RiFra