Week 3 einde Polen, Litouwen en start Letland!

Donderdag 15 september, Gierloz

Doen rustig aan, hebben maar een ritje van 89 km te gaan naar Gierloz. De route is mooi, heuvelachtig, tussen de meertjes door, kronkelig en rustig. Onderweg doen we in een plaatsje boodschapjes bij de Lidl en rijden dan door naar de Wolfsschanze, de locatie waar in 1944  door Von Staufenberg een aanslag op Hitler is gepleegd, jammer genoeg mislukt! Er is een camperplaats in het bos te midden van de ruïnes van het hele complex dat een groot aantal gebouwen en bunkers omvat, waaronder de bunker waar Hitler zo’n 900 dagen verbleef. We maken een wandeling over het terrein en vinden het allemaal erg indrukwekkend. We hebben geen gids maar een goede beschrijving in het Nederlands, super! Terug zitten we nog even na te kletsen, tis wel heel bijzonder dat we lopen over paden waar ook Hitler wandelde en zijn hond Blondi uitliet, bizar!

Wolfsschanze

De Wolfsschanze was een hoofdkwartier waar Adolf Hitler meer dan 800 dagen (2/3 van de tijd) verbleef in de periode van 23 juni 1941 tot 20 november 1944, tijdens de Tweede Wereldoorlog. Naast de Führerbunker bevonden zich in het complex ook gebouwen voor andere nazikopstukken, de lijfwachten van de Führer en eventuele gasten. Op een aftakking bij Rastenburg stond ook de bepantserde trein van Hitler (de Führersonderzug)De overblijfselen van het complex bevinden zich in het huidige Polen in het dorp Gierłoż (Duits: Görlitz) vlak bij Kętrzyn (Duits: Rastenburg), een gebied dat destijds een onderdeel was van de Duitse provincie Oost-Pruisen. Het complex bestond uit een groep bunkers en versterkte gebouwen in een dichtbebost gebied, omringd door enkele ringen van prikkeldraad. Dicht bij het complex lag een vliegveld. Het was gebouwd voor het offensief van de Wehrmacht in 1941 tegen de Sovjet-Unie en was verlaten in 1944 toen de Sovjettroepen Oost-Pruisen naderden. Hoewel het een zwaar beveiligd complex was, werd er op 20 juli 1944 in het Pruisische hoofdkwartier een bomaanslag op Hitler gepleegd door een groep officieren onder leiding van kolonel Claus von Stauffenberg. De aanslag mislukte, doordat de bom onder een zware tafel stond. Er vielen enkele doden maar Hitler werd slechts lichtgewond.

Het hele complex is ernstig beschadigd door de Duitsers zelf tijdens de terugtrekking, omdat Hitler het te waardevol achtte om door de Sovjets te laten gebruiken. Ondanks de schade blijft het een interessante toeristische attractie. Tevens is er een monument te vinden dat de aanslag op 20 juli 1944 herdenkt.

Vrijdag 16 september, Wigry

Vertrekken tegen een uur of 10 naar Wigry, een schiereilandje richting Litouwen. onderweg rijden we over een van de weinige draaibruggen die Europa nog heeft. het kost 5 minuten om de brug open te draaien. Rond een uur of een komen we in Wigry aan, mooi plekje aan een meer en  naast een klooster. Eten een hapje, geen brood maar een cracker met camembert, tomaat en een plakje komkommer, heerlijk! Gaan daarna het klooster bekijken, pracht en praal in het kerkgedeelte, maar mooi om te bekijken. De kerk is erg gericht op de Poolse Paus, zien hem als familielid! Terug zitten we nog effe lekker buiten, maar het wordt wel wat bewolkt. De temperatuur wordt ook iets minder, maar het is nog steeds lekker. Feliciteren Jannie Houkes met haar verjaardag, krijgen een mooie foto en hebben even een leuk contact met Eddy, haar schoonzoon! Frank kookt zijn overheerlijke spaghetti, nu niet met peterselie, maar met koriander, ook erg lekker! Terwijl we buiten zitten loopt er een vos over de camping, maf maf!

Zaterdag 17 september, Trakai

We vertrekken en doen nog wat boodschappen van onze laatste zloty’s. Komen net als gisteren de oude draaibrug tegen, maar deze is nu open gedraaid en  blijft een half uur open. We gaan dus terug en nemen een anderen route. Steken dan de grens over van Polen naar Litouwen, merk je door het Schengenverdrag eigenlijk niets meer van, we kunnen gewoon doorrijden! Eigenlijk willen we een eerste stop maken in  Rudiskes, camping de Harmonie van Wim Brauns. Daar zijn we eerder geweest en het is een waar paradijsje, deze blijkt echter al gesloten te zijn. Rijden dan 10 km door naar Trakai, halen daar geld en zoeken de camping op. Ondertussen is het aardig bewolkt geworden en ook een stuk frisser.  De camping ligt aan een meer en heeft uitzicht op het kasteel . We wandelen even rond over de camping en maken wat foto’s.  Doen een spelletje en dan gaat Frank koken, een paar gangen menu van alles wat we in huis (het kotje) hebben. Lukt allemaal prima en we zijn lekker gevuld.

Trakai ligt in het zuiden van Litouwen, ongeveer 30 km van de hoofdstad Vilnius. Trakai is een stad die het voornamelijk moet hebben van het toerisme. De prachtige natuur en de historische monumenten trekken vele toeristen naar dit gebied. In Trakai staan veel historische gebouwen en in de omgeving vind je een prachtige natuur met veel water en bos. In het district Trakai bevinden zich ongeveer 200 meren, waarvan het meer Galve het bekendste en grootste is.

Trakai was vroeger de hoofdstad van Litouwen. In de buurt van Trakai liggen de twee meren Galvé en Luka. In de zomer kan hier lekker gezwommen en gezeild worden. Tussen deze twee meren ligt een schiereiland waar het Kasteel van Trakai staat. Het kasteel is ooit compleet verwoest, later is het met hulp van de Russen opgebouwd. Tegenwoordig is er ook een museum gevestigd in het kasteel. Hier worden allerlei archeologische vondsten tentoongesteld. Je kunt er onder andere jachttrofeeën en een aantal pijpen bekijken.

Het kasteel van Trakai is een belangrijke bezienswaardigheid in Litouwen en ligt op het eiland in het Galvé-meer. Het bouwwerk stamt uit de 14e eeuw en werd de jaren daarna nog diverse malen uitgebreid. Het heeft altijd een militair belang gehad, maar het veranderde later in een woonresidentie en gevangenis. De jaren daarna raakte het in verval, waarna het in de 20e eeuw nog is hersteld in de stijl van de 15e eeuw.

Zondag 18 september, Kaunas

Voordat we vertrekken hebben we een gesprek met een koppel uit Oldenburg, zij reizen met een terreinwagen waar Frank nogal gecharmeerd van is. Deze vindt hij echter te klein. De man van het koppel wil dolgraag verre rezen maken en zijn droom is het Baikalmeer in Rusland, zijn vrouw echter is nogal angstig aangelegd en dus komt het er voor hem niet van! Wij reizen door naar Kaunas, een ritje van 89 km.  De camping is niet veel bijzonders, naast de snelweg en dus veel lawaai. Wel kunnen we wassen, er is een wasmachine. Samen met Frank mieter ik de was er in en zet een programma aan. Onderweg hebben we een wasmiddel gekocht en dat gooien we er bij in. Helaas blijkt alles verkeerd te gaan, het wasmiddel is een wasverzachter (konden we niet lezen) en het programma is niet goed ingesteld. Krijgen de was niet uitgespoeld en drijfnat  terug! Nou ja, dat is dus wringen en dan ophangen op ons campingdroogmolentje. Als het hangt fietsen we langs een leuk fietspad naar Kaunas, een leuke mooie plaats! We wandelen zeker een kilometer of acht langs allerlei bezienswaardigheden  en zijn tegen een zevenen terug bij ons kotje. Hebben wel boodschappen gedaan voor een warme maaltijd, maar hebben geen puf meer om te koken. Het wordt dus crackers met camembert en een lekkere salade, valt er goed in en we worden er wel vol van.

Kaunas

De plek waar de rivieren Neris en Nemunas samenkomen heeft een lange geschiedenis van menselijke bewoning. In de 14e eeuw werd het stadje voor het eerst genoemd en werd er ook een burcht gebouwd als verdediging tegen de Duitse Orde. In 1408 verkreeg Kaunas stadsrechten, en in 1441 sloot de stad zich aan bij de Hanze. Een welvarende periode brak aan die duurde tot in de 17e eeuw. Gedurende de overheersing door het Tsaristische Rusland was Kaunas een belangrijke plaats in de westelijke verdediging van het Russische rijk. De Russen bouwden een heel nieuw stadscentrum dat met het oude middeleeuwse centrum werd verbonden door een brede 2 km lange boulevard, de Vrijheidsboulevard (Laisvės alėja). Tevens werd de stad omgeven door een ring van negen forten.

Na de Eerste Wereldoorlog werd Litouwen weer een onafhankelijke staat. Omdat Vilnius in 1920 door Polen werd geannexeerd, werd Kaunas de hoofdstad van Litouwen. De status van tijdelijke hoofdstad bleef van kracht tot juni 1940 toen Litouwen werd geannexeerd door de Sovjet-Unie.

Tegenwoordig is Vilnius weer de hoofdstad van Litouwen, en lijkt de politieke rol van Kaunas uitgespeeld. De stad neemt echter nog een belangrijke plaats in in de psyche van het Litouwse volk als echte "Litouwse" stad; meer dan 90% van de bevolking is nog Litouws. In de nadagen van de Sovjet-Unie kwamen de inwoners geregeld in opstand tegen het regime. Na de val van het communisme is de stad in rap tempo gemoderniseerd. De oude binnenstad is gerestaureerd en de Laisvės alėja is veranderd in een brede winkelpromenade.

Maandag  19 september, Klaipeda

We hebben de was vannacht laten hangen en tot onze verbazing is het droog!!!!!! Ontbijten met een broodje die we gisteren hebben gekocht en er erg lekker uitzag, is echter taai en smaakt niet. Rijden daarna 222 km naar Klaipeda en komen daar op een camping midden in de bossen, mooie plek. Eten een broodje en gaan dan o de fiets naar Klaipeda. Volgens het kaartje en de receptioniste ongeveer  5 km, een mooi tochtje dwars door de bossen. We raken echter de weg kwijt en rijden kilometers om, komen wel op plaats van bestemming. Beiden vinden Klaipeda niet zo bijzonder, drinken nog wat en rijden via de goede route terug naar de camping. Hebben wel een leuke fietsmiddag gehad. Kunnen nog even lekker buiten zitten en verkassen op een gegeven moment naar binnen. We hebben een uur tijdsverschil met Nederland, hier is het een uur later. Frank kookt nu de maaltijd die voor gisteren was bedoeld, ruikt goed!

Dinsdag 20 september, Pavilosta

We spreken af dat we vandaag een rustige dag gaan hebben. De trip naar de volgende overnachting is ongeveer 130 km, de grens Litouwen  Letland wordt vandaag gepasseerd. We zetten de TomTom aan en deze geeft een leuk route langs zee aan. Onderweg gaat hij daarvan afwijken en rijden we een fors aantal km over onverharde wegen. Al we aankomen op de door ons uitgezochte plek, blijkt daar niets te zijn, alles dicht. Rijden dan 15 km terug naar Pavilosta, tanken daar en doen boodschapjes bij de Top. Staan nu bij de jachthaven, een leuke plek! Hebben zicht op binnenkomende  vissersbootjes en boten en op het dorp aan de overkant.  In eerste instantie is er niemand en kunnen we ons nergens melden. Tegen 5 uur komt er een vrouw om geld te innen en ons info te geven. We hebben vanaf nu ook weer wifi en luisteren naar Noord en later naar NPO1. Vandaag was het Prinsjesdag, dus genoeg te luisteren. In de middag loop ik nog even naar het strand, stil en verlaten op een lading schreeuwende meeuwen na. Konden nog een poosje heerlijk buiten in het zonnetje zitten, maar tegen de avond begint het te bewolken en wordt het frisjes. Als de wifi het toelaat gaan we straks het blog versturen.

Liefs RiFra