6 tot en met 13 mei, op de terugweg naar Zuudloar'n

Hallo bloglezers,
Dit verslag komt uit Zuidlaren. Zoals we de vorige keer al hadden aangegeven, zijn we deze week huiswaarts gekeerd. Na nog een heerlijke week zon aan de Turkse kust te hebben gehad zijn we door wat landen gereisd en zijn nu weer in Zuidlaren. De reis was korter dan we in ons hoofd hadden, maar daar hebben we ons bij neergelegd. Ondanks regelmatig autopech en veel slecht weer hebben we er toch echt van genoten en kijken er met plezier op terug. Bedankt voor de reacties en hopelijk tot een volgende trip.
Groetjes RiFra 

Woensdag 6 mei,
We zijn op tijd wakker en staan ook op tijd op. Ik zet nog wat foto's op het blog, schrijf nog even bij en verstuur het spul. Pakken alles bij elkaar en dan moeten we van de plek, we staan op een beetje lastige plek om van af te komen en Frank heeft wat stuurmanskunst nodig om dit te volbrengen. Hij moet achteruit omhoog, maar dat lukt goed. We rijden richting Kusadasi en onderweg besluiten we om er ook daadwerkelijk heen te gaan. Het is een rit van over de 400 km, maar we kunnen daar dan een dagje blijven. Het is goed heet, dat merken we als we even stoppen om een broodje te kopen. In de auto staat de airco aan en dan merk je niets van de warmte buiten. In Kusadasi zien we dat het 30 graden in, morgen wordt het 32! We halen boodschapjes en gaan heerlijk barbecuen. Volgen op RTV Noord de huldiging van de FC op de renbaan in het Stadspark, een hele happening! 

Donderdag 7 mei,
We wandelen vanochtend, in verband met de warmte op tijd over de boulevard en willen het kasteel bekijken, die 2 jaar geleden in de steigers stond. Als we daar aankomen blijkt hij nog steeds niet open te zijn voor het publiek. Wel staat er een hokje voor met een bewaker erin die aanbiedt om de deuren voor ons te openen. Dit willen we natuurlijk wel en met ons een Engels echtpaar. Hij leidt ons rond en het blijkt dat de restauratie al drie jaar aan de gang is en nog niet voltooid omdat het geld eerst weer op is. Het is maar weer afwachten wanneer ze weer verder kunnen gaan. We geven de bewaker, wiens vader overigens jaren in Hilversum heeft gewerkt, 10 lira voor de moeite die hij voor ons heeft gedaan. Als we terug lopen heeft Frank spijt dat hij zijn petje niet mee heeft genomen en wil er eentje kopen. We wandelen door de bazaar en zien dat er nergens prijzen bij staan. Een petje voor Frank wordt aangeboden voor 12 euro en er wordt naar 5 euro gezakt! Frank hoeft ze dan niet meer en heeft het al snel gehad in de bazaar. Bij schoenenwinkels kijken en vragen we ook nog weer naar Adidas superstar schoenen, nergens te krijgen evenals de trainingspakken waar we naar uit zouden kijken, jammer!  Tegen enen zijn we terug en dan is het behoorlijk heet, maken een bakje soep en laten ons in de schaduw onderuit zakken! O ja, onderweg wilden we op een terras aan het strand een biertje drinken. Die konden we krijgen, maar dan wel in een espresso koffiekop. Er was geen toestemming in deze gelegenheid om bier te schenken. We kregen het dus bier in een koffiekop! Maf he! We eten fantastisch in een restaurantje voor de camping en wandelen dan terug. Komen langs een camper  met een Nederlands/Amsterdams echtpaar, zitten daar nog even gezellig met een wijntje en duiken dan ons nestje in.

Vrijdag 8 mei, de verjaardag van Franks zus Annette
Na ons broodje en een bezoek en tips van de Amsterdammer vertrekken we naar Bergama. De rit gaat goed, maar rond Izmir hebben we een behoorlijke stilstand. Als we er bijna door zijn zijn, zien we een agent in de bosjes duiken en er met een kitten uitkomen. Of dit de reden voor de file was, blijft onbekend voor ons, maar zou op zich wel schattig zijn! Als we bijna bij Bergama zijn zien we een auto die over de vangrail over de kop is gegaan, vreselijk! Ti's en blijft uitkijken op de Turkse wegen. We settelen ons op de camping en gaan lekker buiten zitten. Na een kwartiertje begint de buurman echter een vuurtje te stoken om tuinafval op te branden. De wind staat precies op ons en we zitten dan ook midden in de stank. Besluiten om meteen maar naar Bergama te wandelen in plaats later op de dag. Wandeling rond de 8 km heen en terug, leuk om daar nog even rond te snuisteren. Rond zessen zijn we terug. Frank maakt deze keer weer eens een maaltje die bestaat uit: rijst, boontjes en een kippenpoot. Na eten we heerlijk meloen, het was weer smullen. Intussen bellen we met Annette, maar zij is op de terugweg naar huis vanuit Denemarken. We krijgen Danielle, vriendin van Tirzo, aan de lijn, die bij Gerrit en Annette op de hond Sam past. Even gezellig gekletst en vanavond bellen we wel even weer. 

Zaterdag 9 mei,
Vandaag rijden we naar het veer naar het schiereiland Gallipoli. Daar zijn ooit behoorlijke veldslagen geleverd en er zijn dan ook nog bunkers, veel graven en monumenten van soldaten te vinden. Onderweg hebben we een behoorlijke wind en is het best wel lastig rijden. Als we aan de overkant zijn en op de ons van te voren uitgezochte camperplaats komen, blijkt deze op een heuvel te liggen en in de wind! Kraampjes die er staan waaien om en het is geen optie om er te gaan staan. We rijden  door dus maar door en komen terecht in Erdine, zo'n 40 km van de Bulgaarse grens. Een schiere plek om de nacht door te brengen. Frank maakt zijn overheerlijke spaghetti en onze maag is ook weer gevuld voor vandaag. Morgen door Bulgarije!

Zondag 10 tot en met woensdag 13 mei,
In deze dagen rijden we eigenlijk alleen maar. We moeten een dikke 2400 km rijden en doen daar 5 dagen over. Overnachtingsplaatsen zijn de laatste paar dagen wat lastig te vinden en we komen een dag eerder aan dan in de planning is. De laatste nacht staan we op een parkeerplaats in Tsjechië naast vrachtwagens. De beginnen rond half zes te rijden en dat brengt aardig wat herrie met zich mee. Wij staan dus ook maar op en rijden rond 7 uur van de parkeerplaats. We moeten dan nog 850 km en besluiten om dit in 1 dag te doen. Dat lukt ook, maar we doen er wel 12 uur over. Veel files en langzaam rijdend verkeer, maar om 7 uur s'avonds zijn we weer op honk in Zuudloar'n !!!