Lekker weer op pad!

Hallo allemaal,

We zijn weer op pad! Het heeft even geduurd, maar dat had zo zijn redenen. Allereerst natuurlijk de snel afnemende gezondheid van mijn moeder  en haar overlijden op 6 december 2015. Daarna kwamen snel na elkaar ernstige ziektes en overlijden van een nicht van 56 en een hele goede vriend van 59 jaar. Daartussen door kwam ook  nog eens het overlijden van oom Anno, een broer van de vader van Frank. Toen dat alles achter de rug was hadden wij zoiets van “en nu wij weer”, genieten  nu het nog kan! Daar zijn  we nu dan ook mee begonnen en we hopen dat de mensen die ons altijd hebben gevolgd onze belevenissen ook weer leuk zullen vinden. Eigenlijk wilden we ons blog deze keer achterwege laten, dit omdat we het niet echt spectaculair en kort vonden, maar omdat ik toch altijd voor mezelf schrijf hadden we zoiets van, toch maar weer doen!  Ons plan is om via België, Luxemburg en Frankrijk richting Spanje te gaan. Achter de Pyreneeën liggen prachtige dorpjes die we graag nog eens willen zien. Dan wordt het Spanje verder in of Portugal, dat weten we nog niet, dan is het de bedoeling om een oversteekje Marokko te maken. Daar zijn we eerder geweest, maar dit land vonden we toen zeker de moeite waard om nogmaals te bezoeken. Halverwege mei willen we weer thuis zijn, het zal dus een tripje worden van ongeveer 2 maanden. Wij hebben er super veel zin in! Hebben allerlei lekkers bij ons voor onderweg van Esther en de mannen, voor ’s avonds een Gronings wijntje van JP en gezin , nootjes,  worst  en kaas die we eerder  van hen allen hadden gekregen. En heerlijke Groninger metworst van Mat en Coby, we verhongeren en verdorsten voorlopig dus niet!

RiFra

Zondag 6 maart,                              Thorn

Zaterdag vieren we nog gezellig de negende verjaardag van onze Teunemans mee en nemen dan afscheid  van de ene helft van ons gezin. Zondag  gaan we zondag op pad, maar rijden eerst langs de andere helft van ons gezin om daar afscheid van te nemen en nog even bij te praten, ze zijn net terug van de wintersport. De banden moeten nog wat lucht, maar Frank propt ze veel te vol en ze staan op knappen, dus maar weer leeg laten lopen tot de gewenste bandenspanning!  Daarna gaan we  richting het zuiden, het reisweertje is prima. Onderweg zit er ineens een hele slome wesp in onze auto, gaandeweg het rijden wordt hij steeds actiever en op een gegeven moment vliegt hij ineens op mijn gezicht af. Ik schrik me wezenloos en we stoppen dan ook maar even om hem de vrijheid te geven.  We komen deze eerste dag tot in Thorn, het witte stadje in Limburg. Op een parkeerplaats 200 meter van het historische centrum zijn 3 camperplaatsen gecreëerd, super om te staan. Wij settelen ons en rond 7 uur gaan we het oude centrum in om iets te eten, dat doen we altijd de eerste avond van een reis! Een heerlijk viergangen menu met een lekker wijntje erbij. Terug  doen we nog een spelletje, maar Frank heeft het al snel gehad en ligt erop tijd in. Ik blijf nog even zitten, maar ga er ook niet te laat in. De verwarming in het kotje doet het niet en het is best wel koud!

Maandag 7 maart,                          Pont a Mousson

Prima geslapen! Om half 9 staat Frank op, verzorgt zichzelf en gaat brood halen. Ik ga ook uit bed en zorg dat de boel aan kant is als Frank terug komt. Drinken een bakje koffie met rozijnenbolletjes en dan maakt Frank het kotje rijklaar en wandel ik Thorn in om nog wat foto’s te maken, mooi plaatsje en om deze tijd nog lekker rustig. Dan rijden we weg richting Maastricht, Luik en zo de Ardennen en de sneeuw in! Tjonge jonge, we zitten ineens midden in een sneeuwstorm en zien geen hand voor ogen. Scharende vrachtwagens en van de weg glijdende auto’s, wij doen het dan ook maar heel rustig aan. We bedenken dat we in Arlon wel op een camping kunnen gaan staan, want zo is het geen doen! Echter even voor de afslag Arlon wordt het sneeuwen een stuk minder en rijden we toch maar door. Daarna is het snel helemaal droog en sneeuwvrij op de weg. Als we in Frankrijk zijn besluiten we de TomTom in te stellen op vermijden van snelwegen en dat is een verademing.  Kronkelige landweggetjes en mooie dorpjes. Frank rijdt en ik zoek naar een camping of camperplaats. Die vindt ik in Pont a Mousson, een plaatsje aan de Moezel. Een mooie camperplaats aan de haven met uitzicht op de Moezel  en elektriciteit zodat we lekker warm zitten.. Als we ons gesetteld hebben wandelen we over de brug het plaatsje in en doen daar een paar boodschapjes. We willen vanavond de overheerlijke spaghetti van Frank eten en halen daar de ingrediënten voor in huis. Het is best wel koud, met nog aardig wat sneeuwresten op de omliggende heuvels en aan de kant van de weg. We doen  nog een spelletje met wat hapjes en bedenken dat we eigenlijk ook wel genoeg zullen hebben aan een noedelsoepje; zo blijft de spaghetti bewaard voor  morgen. Na de soep maakt Frank een ommetje, schrijf ik bij en zet de foto’s op de laptop.

Dinsdag 8 maart,                             Bourg en Bresse

We gaan vandaag op pad verder naar het zuiden. De Tom Tom zetten we op vermijden van snelwegen. Zo komen we langs en over allerlei mooie weggetjes, besneeuwd en groen, smal en breed en hoog en laag. We doen over 328 km ongeveer 5 uur en als we op plaats van bestemming komen, in Bourg en Bresse, zie ik meteen dat we hier eerder hebben gestaan. Een prachtige plek bij een kloosterkerk, maf dat we dat niet gelijk doorhadden! We settelen ons nadat we wachten tot een auto met ronkende motor weg gaat, dat duurde nog al even. Er staat nog een camper met een gezellige Duitse alleenstaande camperaarster waar we een poosje mee staan te kletsen. Ze is een half jaar alleen op pad geweest en is nu op terugreis naar huis. Haar motto is, als je alleen bent en je doet niets verpieter je ook maar, ik ga dus! Super om iemand zo te zien genieten.  Even later komt er nog een Franse jongen in een Peugeot busje bij staan. Hij is vol bewondering voor ons kotje, had zoiets  nog  nooit gezien. Laat ons ook zijn busje van binnen zien, hij woont er in en heeft  het helemaal aangepast. Simpel, maar economisch voor iemand alleen.  Ondertussen blijft het  probleem met ons kacheltje  bestaan, hij doet het gewoon niet! Met deze vrieskou is dat best vervelend! Frank probeert de boel  alsnog aan de praat te krijgen door wat vloeistof toe te voegen, maar helaas helpt dat niet. Waxinelichtjes zijn ook niet echt afdoende, dus  zitten we echt  in de kou, brbrbrbrbrbrbr! Besluiten om uit eten te gaan, dan zitten we in ieder geval warm! Het restaurant dat we uit hadden gezocht bestaat niet meer, dus eten we een patatje met een broodje hamburger. Smaakt niet echt, maar het vult en het is warm! Terug in het kotje doen we nog een spelletje, maar tis nog steeds brbrbr. Wat wel fijn is dat we een extra dekbed mee hebben genomen en liggen vanavond dan ook op tijd onder de klamotten, heerlijk warm!

Woensdag 9 maart,                        Avignon

 Frank staat zoals altijd als eerste op en gaat een broodje halen. Voordat hij gaat ziet hij dat alles aan de binnenkant van het kotje wel erg nat is. Hij droogt dus wat en gaat naar de bakker. Dan ga ik er ook uit, kleed me aan, zet alles tegen elkaar open en zo droogt de boel verder op! Eten ons stokbroodje met jam van Dries, lekker hoor! Tegen 10 uur rijden we verder naar het zuiden, wederom een prachtige route door mooie dorpjes en allerlei soorten wegen, behalve snel en tolwegen! Tegen 4 uur komen we aan in Avignon op een camping. Ondertussen is de temperatuur al weer opgelopen tot  11 graden en dat is wel wat aangenamer. De kachel doet het niet, maar we hebben een straalkacheltje bij ons die het prima doet op de elektriciteit van de camping. Na aankomst wandelen we over de brug naar Avignon en zien de beroemde Pont de Avignon liggen, een halve brug!  Het regent, maar het is wel de moeite waard. We bekijken het paleis van een vroegere paus en wandelen door het historisch centrum. En ja, terug bij het kotje gaat Frank eindelijk zijn heerlijk spaghetti maken. Normaliter blijft er nog  wel wat over voor de volgende dag tussen de middag, maar nu gaat alles op. Wat betreft de kachel gaan we er nu maar van uit dat we na de grens met Spanje in ieder geval  een betere temp zullen krijgen, dus maken we ons er niet meer druk over.  Mocht het wel erg koud zijn dan zoeken we gewoon een camping op met  elektriciteit voor het straalkacheltje!

Donderdag 10 maart,                    Pals

Eerst even lekker douchen en dan weer op pad. Vandaag hebben we een lange reis, niet zo zeer in kilometers , maar in tijd. We mijden nog steeds de tol en snelwegen en daardoor doen we over zo’n 350 km ongeveer 7 uur. Wel rijden we weer over erg leuke weggetjes richting Spanje en onderweg zien we prachtige flamingo’s . Om even over vieren gaan we de grens bij El Pertus over, onze boodschapjes hebben we onderweg al bij een Lidl gedaan. Eenmaal in Spanje is het nog een 85 km naar het kleine Calella, dat ligt in de buurt van Palafruggel. We zijn daar vaker op een camping geweest en vinden het daar altijd erg leuk. Helaas zien we bij aankomst dat de camping nog gesloten is, 19 maart gaat hij open, balen dus. In onze ACSI gids gekeken en daar zie we dat 7 km terug in Pals een camping open is. Daar dus naar toe, het blijkt een soortement resort te zijn, maar voor een nachtje is het prima. Frank kookt, rijst met boontjes en een karbootje. Er staat een flinke wind, maar de temperatuur is op zich goed en het zonnetje schijnt. Rustig avondje verder!

Vrijdag 11 maart,                            Banyoles

Heerlijk geslapen, het is niet meer zo koud en we hebben een raampje open voor wat frisse lucht, erg prettig! Na het broodje doen we rustig aan en vertrekken rond tien uur. We gaan eerst naar het middeleeuwse dorpje Pals, dat ligt een paar km verderop. Wandelen daar rond en komen een fietsend Frans stel tegen die al meer dan een jaar op pad is. ze doen dit samen met twee kinderen van zo’n jaar of 8 en geven zelf les. Ze zijn gestart in Mongolië en zijn door China en Nepal gegaan. Ze zijn een paar dagen geleden terug gevlogen naar Barcelona en fietsen nu terug naar huis, wat een onderneming! Na het praatje wandelen we nog wat rond in Pals, mooi! Rijden dan op ons dooie akkertje naar Banyoles, een plaatsje aan een meertje. Daar settelen we ons op een camping en eten voor het eerst buiten in het zonnetje een stokbroodje, heerlijk. De temperatuur is ongeveer 17 graden, maar omdat we niets gewend zijn voelt het hoger aan. Na het stokbroodje doen we de wandelschoenen aan en lopen het meer rond, leuke wandeling van zo’n zeven km.  Terug zitten we nog even buiten, maar dan wordt het weer wat frisser en gaan we lekker binnen zitten. Frank kookt weer een supermaaltje, aardappels met een mix van broccoli/bloemkool en een kipfiletje. Hij ligt nu even lekker bij te komen in ons bedje en ik schrijf intussen bij. Als ik de laptop pak zie ik ineens in een zijvakje een stuk of wat Werthers Echte, de lievelingssnoepjes van mijn moeder!  Die zijn er in beland na haar crematie, nog bedankt mam!

Zaterdag 12 maart,                         Olot

Lekker geslapen en gedoucht, gaan dus fris op pad. Mooi ritje van 30 km naar Santa Pau, een Middeleeuws plaatsje. Bekijken het en maken wat foto’s.  Zoeken dan een camping in de buurt en vinden die al snel vlakbij Olot. Het is er erg druk, we melden ons bij de receptie en zijn na een poosje aan de beurt. Dan blijkt het een heeeeele dure camping te zijn, we zouden inclusief wifi bijna 37 euries moeten betalen voor een nacht. Dat is ons te gortig, vooral als we horen dat dit een weekendprijs is en dat het door de week  maar 15 euries is. Schandalig, we zoeken dus verder en vier kilometer verder vinden we een andere camping voor 17 euries inclusief wifi. Een prima camping en een aardige receptionist die ons goed wegwijs maakt. Het is de hele dag al zonnig en we zitten de rest van de dag heerlijk  buiten, echt genieten! ’s Avonds willen we uit eten in het restaurant op de camping en tegen 7 uur lopen we er naar toe. Het ziet er chique uit, met mooi gedekte tafels. We nemen dus plaats, maar helaas komt er na een paar minuten een man naar ons toe die vertelt dat het restaurant nog gesloten is en pas na achten open gaat. Ook wel stom van ons, want eigenlijk weten we wel dat in zuidelijke landen er later wordt gegeten. Wij gaan dus eerst maar weer terug naar het kotje en doen daar een spelletje. Tegen negenen lopen we weer richting restaurant, er zit niemand en we vragen nog maar even of het open is. Dat wordt bevestigd,  we nemen plaats en er wordt voor ons alleen gekookt. We krijgen een heerlijk Catelaans menu voorgeschoteld van drie gangen en koffie met een Catalaans likeurtje van de ober. De rekening valt ons 200 % mee en we geen een flinke fooi. De ober is vol belangstelling naar ons en ons kotje en we hebben in het half Engels, half Spaans nog een heel gesprek. Terug in het kotje zitten we nog even en rollen dan voldaan ons bedje in.

We hebben besloten dat we niet verder omhoog de Pyreneeën in gaan maar richting Salamanca en dan de grens over naar Portugal. Dat is nog wel zo’n dikke 800 km, daar doen we dus nog wel een aantal dagen over.

Groetjes RiFra