Athene, Delfi en Meteora!

Vrijdag 8 maart
We gaan rond half elf, na ons ochtendritueel, op pad. Bij de receptie kopen we kaartjes voor de bus/metro en steken met gevaar voor eigen leven de achtbaansweg over naar de bushalte. Een vriendelijke taxichauffeur seint ons dat we over kunnen steken. We doen dat, dat lukt de eerste baan, maar dan staan we tussen het voortrazende verkeer in, gaan dus zo snel mogelijk terug en wachten tot we veilig over kunnen kunnen gaan. Met de bus en de metro zijn we zo in het centrum bij de belangrijkste opgraving: de Akropolis. We komen bij de ingang om kaartjes te kopen waar je mee naar het museum kunt en alle andere opgravingen in Athene kunt bekijken. Helaas, pindakaas, we kunnen er niet in, de poort is gesloten. Er wordt ons verteld dat er vandaag wordt gestaakt tegen de economische maatregelen die door de regering worden genomen. We vinden het jammer, maar kunnen er wel begrip voor opbrengen. We beklimmen de Philippusheuvel en genieten van het uitzicht. Dan wandelen we verder en zien een aantal opgravingen. Daar maken we aan de buitenkant wat foto's van, want ook deze zijn gesloten! We kopen postzegels voor de kaartjes en doen die op de post, dan op zoek naar een Vodafonewinkel om nog eens 2 GB internet te kopen. Als dat gelukt is nuttigen we een bord spaghetti en dan gaan we naar het museum. In een woord, prachtig! Het is gebouwd op een gedeelte van de opgraving en door een glazen bodem kun je dat zien. Binnen staan allemaal beelden opgesteld en zijn er films en maquettes enzovoort. Nadat we alles hebben bekeken, gaan we terug naar de camping. Onderweg halen we bie de Lidl onze boodschapjes en lopen de laatste 2 kilometer terug, het is dan ook al 6 uur. De FC moet spelen en we krijgen de uitslag  van JP, 1-1 hard gewerkt, maar een slechte wedstrijd. Jammer!

Athene
De geschiedenis van Athene is een van de langste stadsgeschiedenissen in de wereld. Athene is minstens 3.000 jaar constant bewoond en was lange tijd de leidende stad van het oude Griekenland. Haar culturele verworvenheden 
lagen ook aan de basis van de Westerse beschaving. Gedurende de middeleeuwen kende de stad een terugval, maar herstelde onder het Byzantijnse Rijk en was relatief welvarend ten tijde van de kruistochten, omdat het kon profiteren van de Italiaanse handel. Na een lange periode van verval onder het Ottomaanse Rijk, maakte Athene in de 19e eeuw haar opmars als hoofdstad van het nieuwe onafhankelijke Griekenland.

 Acropolis
Vermoedelijk vestigden rond 3500 v.Chr. zich de eerste bewoners op de heuvel Akropolis. Van de vroege geschiedenis van de stad is weinig bekend, maar Athene is waarschijnlijk tot circa 1065 een koninkrijk geweest en een belangrijk centrum van de Myceense beschaving. In de eeuwen die volgden ging Athene langzaam en met tijdelijke terugvallen op weg naar een democratie. Athene voerde in deze tijd diverse oorlogen tegen de Perzen, die ze versloegen in de Slag bij Marathon (490), maar die tien jaar later wel de stad en de Akropolis grotendeels verwoestten. Na diverse pieken en dalen (Peloponnesische Oorlog, Dertig Tirannen) werd Athene in de 4e eeuw v.Chr. een belangrijke wetenschaps- en kunststad, die beroemde namen als Socrates, Plato en Aristoteles voortbrengt.
In 168 v.Chr. werd de stad ingenomen door de Romeinen (die overigens zelf spraken van de 'bevrijding' van Athene), maar de stad bleef een belangrijke rol binnen het Romeinse Rijk vervullen, ook al legden de inwoners zich niet gemakkelijk bij de Romeinse aanwezigheid neer. In 86 v.Chr. werd de stad daarom als straf door Sulla geplunderd. In 51 na Chr. bezocht de apostel Paulus de stad. Keizer Hadrianus bracht rond 130 na Chr. een bezoek en liet een reeks belangrijke bouwwerken oprichten. Ook toen was Athene nog steeds een belangrijk centrum.
Hierna raakte de stad echter in verval: in 297 werd ze door de Goten geplunderd, wat in 395 nog eens herhaald werd. In 529 sloot keizer Justinianus de filosofenscholen waarmee de stad definitief een vrij onbetekenende uithoek van het Byzantijnse Rijk werd.

Zaterdag 9 maart
We merken dat de wifi het weer doet, dat deed het gisteren niet door een regionale storing (ook staking). We horen dan het nieuws over de commissie Cohen wat betreft de Facebook rellen. Dit zal nog wel een staartje krijgen! Wij besluiten om vandaag de tocht te ondernemen naar Delfi, waar het beroemde orakel vandaan komt. Voorspoedig ritje en staan nu op camping Apollon vlakbij Delfi. Zitten nog een poosje lekker in het zonnetje en gaan morgen naar de opgraving. 

Zondag 10 maart
Slapen lekker uit en luisteren zoals elke zondag naar de Noordmannen. Ontbijtje met een lekker eitje ( Een 8 TiTo) en wandelen dan naar de opgraving, zo'n 3 kilometer vanaf de camping. Kopen een combi kaart voor het museum en de archeologische vindplaats. Het ligt vlakbij elkaar en wij besluiten om eerst de vindplaats te gaan bekijken. Mooie opgraving met duidelijke aanwijzingen en plaatjes zoals het was. Dat spreekt toch meer tot de verbeelding. We lopen naar het theater waar 5000 mensen in konden en daarna zijn we naar de atletiekbaan geklauterd. Het is nog een hele klim om daar te komen en onderweg zeggen we nog tegen elkaar dat de atleten wel een dag van tevoren boven aanwezig mochten zijn. Anders "hadd'n ze de piep al oet veur de start". Nou wij in ieder geval wel toen we boven waren!!!! Wandelen weer naar beneden, gaat heel wat makkelijker en gaan naar het museum. Mooi, maar we lopen de vaasjes, potjes en het hele bronzen tijdperk maar voorbij, die hebben we genoeg gezien. De beelden blijven ons echter fascineren. Daarna lopen we terug naar de camping en onderweg eten we een pizza in het dorp ineen restaurant met een mooi uitzicht. Terug skypen we met ma waar JP met het hele spul net is, komt dus mooi uit. Caro vertelt dat ze op 19 maart haar spreekbeurt over Marokko gaat doen, leuk! Daarna skypen we met Esther en bellen met Harma. Gelukkig gaat het goed met iedereen. 

Delfi
Uit opgravingen is gebleken dat de hele opgraving reeds vanaf het 5e tot het 3e millennium v.Chr. als neolithische nederzetting in gebruik was tot in de Minoïsche tijd, en al een heilige plaats was toen zij later door de Myceners werd overgenomen. De orakelfunctie ging ook gewoon door nadat de site aan de god Apollon was gewijd. De attributen van de vroegere vruchtbaarheidsgodin werden op Athena overgedragen, die tevens de rol kreeg om haar halfbroer Apollon ter plaatse te beschermen. Oorspronkelijk werden hier Chtonische goden vereerd. Dat de plaats toen Pytho heette, wordt zelfs nog vermeld door Homerus. Volgens de mythe huisde hier in deze bergstreek in een ver verleden de draak Python, een zoon van de aardgodin Gaia (of Gè). Na zijn geboorte op het eiland Delos, nam de god Apollon de gedaante van een dolfijn (delphis) aan, en sprong in zee, op zoek naar een aangenamer plek om er een heiligdom te stichten. Zo ontdekte hij de woonplaats van Python, die hij doodde, waarna hij zijn cultus vanuit Kreta overbracht naar deze plaats, die sindsdien de naam Delphi droeg. Maar de naam van Python bleef in allerlei elementen voortleven. Zo werd Apollon hier vereerd als Apollon Pythios (onder meer tijdens de Pythische Spelen), en ook de benaming van de priesteres, de Pythia, verwijst naar Python.
Delphi was in de klassieke oudheid een der beroemdste cultusplaatsen van de god Apollon en het meest bezochte en gerespecteerde orakel van de gehele oudheid. Later werd hier ook de god Dionysos vereerd. Vanaf 590 v.Chr. werden te Delphi de Pythische Spelen gehouden, dat waren wedstrijden in muziek, dichtkunst en sport. Delphi beleefde een late bloei in de Romeinse keizertijd, vooral door de belangstelling van verscheidene keizers waaronder vooral Hadrianus. In 392 na Chr. werd het orakel gesloten door de christelijke keizer Theodosius I, die kort tevoren het christendom tot staatsgodsdienst verheven had.
Opgravingen begonnen in 1838. In 1860 is de École française d'Athènes hier begonnen te graven, nadat de bewoners van het op het oude Delphi gebouwde dorp Kastri, niet altijd goedschiks, naar een nieuwe woonplaats, het moderne toeristenstadje Delphi (ca. 1200 inw.), waren overgebracht. Alle vondsten uit het Grieks heiligdom (onder meer de beroemde Wagenmenner van Delphi, de Sfinx van Naxos, beeldwerkversieringen van de tempel en andere gebouwen) bevinden zich thans in het plaatselijke Archeologisch Museum. De archeologische vindplaatsen van Delphi staan sinds 1987 op de Werelderfgoedlijst.

Maandag 11 maart
We vertrekken met een stralend zonnetje uit Delfi. We hebben een behoorlijk lange trip te gaan, 225 km. Hier doen we inclusief boodschappen zo'n 4 uur over en komen rond 3 uur aan op camping Vrachos Kastraki. Mooi plekje gevonden en we hebben uitzicht op de Meteora, een aantal grillige rotsformaties waar een aantal kloosters op staan. Doen de rest van de dag rustig aan en gaan morgen de Meteora bekijken.
Als we wat info halen bij de eigenaresse van de camping krijgen we het over de economie in Griekenland. Zij geeft aan dat deze heel slecht is. Ook zij merkt het duidelijk, vooral in bussen met excursies. Deze komen nu nog maar mondjesmaat langs, dit terwijl ze vroeger dagelijks kwamen. Het restaurant is nu ook dicht, want voor het handjevol mensen dat de camping momenteel bezoekt is het onrendabel om open te zijn.

Dinsdag 12 maart
Vandaag gaan we de kloosters van Meteora bezoeken. Ik moet een rok aan en en iets over de armen en Frank moet een lange broek aan. We gaan met een taxi naar boven en wandelen via een aantal kloosters, die we bekijken, terug. Prachtige rotsformaties met kloosters op plekken waar je het niet voor mogelijk houdt dat daar gebouwd kon worden.  Het is maar goed dat we met een taxi naar boven zijn gegaan, want er moet naar de verschillende kloosters nog behoorlijk geklommen worden! We laten mam, voor ze naar de koffietafel gaat nog even meegenieten via Skype. Mooi dat zoiets kan! Tegen 3 uur zijn we terug na een mooie dag met veel indrukken. Onderweg maken we foto's van de Agios Georgioskapel, deze zit hoog in een horizontale rotsspleet. De legende vertelt over een Turkse vrouw die bekeert wordt tot het Katholicisme. Sindsdien schenken de vrouwen van het dorp met Pasen een doek die op de vrijdag na Pasen door de sterkste mannen van het dorp in de rots worden opgehangen. Ze klimmen aan touwen  omhoog ter ere van St. Joris. Ook denkt men daardoor voor het komende jaar gezond te blijven. 

De Metéora kloosters, 
Magische  kloosters op de Griekse rotsen
Hoog op de ontoegankelijke rotspunten in een surrealistisch landschap in het Noord-oosten van Griekenland bevindt zich één van de meest opvallende kloostermonumenten van Europa: de Metéora kloosters. 
De geschiedenis van deze kloosters gaat terug tot de 10e eeuw, toen een aantal kluizenaars zich in het gebied terugtrokken in de eenzaamheid van de moeilijk bereikbare bergtoppen. De kluizenaars konden hier in afzondering leven en in alle rust in contact komen met God. Later werden zij vergezeld door een aantal monniken die gevlucht waren vanuit andere delen van Europa.
Vanaf de veertiende eeuw begonnen de monniken met het bouwen van kloosters bovenop de ontoegankelijke rotspilaren. Met netten aan touwen en houten ladders transporteerden de monniken de benodigde goederen en personen naar boven. Geen makkelijk klusje, want ook vandaag de dag worden de rotspieken van Metéora door bergbeklimmers tot de moeilijkst te beklimmen rotsen van Europa gerekend.
In 1336 stichtte de monnik Athanasios uiteindelijk het Mega Metéoron, het hoogst gelegen (623 m) en belangrijkste klooster dat hier gesticht zou worden. Nog 23 andere kloosters zouden volgen.
In de 17e eeuw begon echter het verval van het kloosterleven in Metéora toen de monniken de kloosters begonnen te verlaten. Uiteindelijk was er omstreeks 1950 nog maar een handjevol monniken die de op instorten staande gebouwen probeerde te behouden. Zij slaagden hier slechts gedeeltelijk in. 18 van de 23 kloosters zijn tegenwoordig namelijk niet langer toegankelijk omdat zij ofwel volledig zijn vervallen of omdat zij vanwege verzakkingen van de rotsen niet kunnen worden beklommen. De 5 resterende kloosters (Megalo Meteoro, Varlaam, Agia Triada, Agios Stefanos, Rousanou en Agios Nikolaos Anapafsas) zijn nog steeds in gebruik.

Woensdag 13 maart
Het heeft de hele nacht geregend! Vanochtend hebben we  na rijp beraad besloten om nog maar een dagje in Meteora te blijven. We hadden nog geen idee waar we naar toe zouden gaan en bekijken dat in de loop van de dag. Het blijft de rest van de week in heel Griekenland wat minder met het weer. Vandaag doen we het lekker rustig aan, keutelen wat rond, zitten zo nu en dan even buiten in het zonnetje (als die weg is gaat het waaien en dan is het ineens goed koud en gaan we naar binnen). In de middag wandelen we naar Kalambaka, een toeristisch stadje met veel hotels en winkeltjes, drinken daar wat en wandelen terug. Frank gaat dan op de fiets naar Kastraki, een klein dorpje verderop, om een paar boodschapjes te halen. Hij doet dit in een minimarket bij een oud vrouwtje die goed Engels spreekt. Zij heeft het winkeltje al 45 jaar en weet gelijk dat Frank een Hollander is. Frank doet zijn aankoopjes en krijgt een appeltje mee voor onderweg. Ze zoekt een mooie voor hem uit, lief hé! 
Skypen met Esther en JP en beantwoorden nog een vraag van Caro die een spreekbeurt over Marokko gaat houden op school. De aanleiding hiervoor is ons verblijf in Marokko. Rustige avondje en gaan morgen kijken of we ons verslag weer kunnen verzenden.