Eerste periode Griekenland

Woensdag 13 februari
We hebben de hele nacht noodweer gehad, vreselijk onweer met veel wind en regen. Zijn het er over eens dat we niet veel geluk hebben met het weer de laatste 3 weken en besluiten om, als we de Griekse  grens over zijn, niet in het noorden te blijven hangen, maar richting Peleponnesus te gaan. Dit ligt een stukje zuidelijker en dus meer kans op beter weer. Pakken ons spultje dus op en na afscheid te hebben genomen van Bardy rijden we weg. Bij Butrint gaan we over de rivier met een trekpontje, leuk! Bij de grens aangekomen moeten we wel een half uur wachten omdat de stroom is uitgevallen. Daarna rijden we lekker door, maar kunnen geen open camping vinden. Het wordt al later en rond 5 uur zoeken we een hotelletje op. Frank heeft in de loop van de dag flink last van zijn rug gekregen en is ook wel toe aan een stop. Eten in het hotel en zitten nu in de hotelkamer. Een 3G is nog niet aangeschaft omdat de winkels op woensdag allemaal dicht zijn.
Hebben met mijn moeder gebeld en hoorden van haar dat Rieks Vos is overleden. We gingen veel met hem en Nellie om en schrokken behoorlijk van dit bericht. Het is de eerste van onze vroegere vriendengroep. 

Donderdag 14 februari
Hebben een lekkere douche genomen en ontbijten in het restaurant, simpel, maar voedzaam. Dan een goede reis door een somber en nat Griekenland.  Jammer, maar het is niet anders!
Doen boodschapjes bij de Lidl en rijden als we de brug over zijn naar de Peleponnesus, naar een camping die we gisteren hebben opgezocht op internet. Deze vinden we zonder problemen en zien wel hoe lang we hier blijven staan. Wandelen samen met een gezellige hond over de camping en hebben een rustige avond.

Vrijdag 15 februari
De hele nacht plenst het, in bed is het dan wel gezellig! Besluiten 's morgens om het zuidelijker te zoeken. In Glifa is de wintercamping Ionion Beach en daar gaan we naar toe. Onderweg kopen we bij Vodafone een 3G kaartje en hebben vanaf dan voor 15 dagen zelf weer internet. Rijden om door een mooi landschap, maar komen waar we moeten zijn. Staan op een mooie plek aan zee. 

Zaterdag 16 februari
Het is de hele nacht droog geweest en bij opstaan schijnt er zelfs een waterig zonnetje. We gaan vandaag Olympia bezoeken/bekijken, de oorsprong van onze huidige Olympische Spelen. Het is een uurtje rijden en tis droog!!! Indrukwekkend om te zien waar de OS begon en de Olympische vlam nog steeds wordt ontstoken. Frank gaat in de startblokken voor de 100 meter op de atletiekbaan en doet dit flitsend! Ik zie niet eens hij weg is, zo snel gaat hij! We hebben Sem via skype stukjes Olympia laten zien, de vorige keer in Marokko, kon hij het niet zien en de andere 3 kleinkinderen wel. Op de terugweg nog een paar boodschapjes doen en dan, ja hoor, plenst het weer en het ziet er niet naar uit dat het vandaag droog wordt! Onderweg zien we veel zwerfhonden, lieve schooiertjes die vaak als vloerkleedjes aan de kant van de weg liggen. 

Het oude Olympia
Midden in het hart van de Griekse landstreek Elis, in een weelderig begroeide vallei, ligt het uitgestrekte opgravingsveld van Olympia waar het op warme dagen altijd naar hars ruikt.
Het oude heiligdom van Zeus, ter ere van wie om de vier jaar de Panhelleense Spelen werden gehouden, werd gevormd door een gewijd domein, de Altis (= Heilig Woud) genaamd. In de loop der tijden werden Altis en naaste omgeving volgebouwd met een zeer groot aantal tempels, altaren, standbeelden, schathuizen (Grieks thesauroi) voor de wijgeschenken der Griekse staten en voor de spelen bestemde bouwwerken, onder andere een stadion.
Een echte stad was Olympia niet, de enige vaste bewoners waren priesters en verder tempelpersoneel, zoals koks, hout- en metaalbewerkers, gidsen om bezoekers rond te leiden, enz. Bezoekers van de spelen, die in de zomer plaats vonden, bivakkeerden in de open lucht; voor officiële gasten was er een speciaal logement (het Leonidaion). De inkomsten van het heiligdom bestonden uit (soms zeer aanzienlijke) schenkingen van vereerders.
Er staan veel resten van tempels, maar de imposante en de oudste tempel (ca. 600 v.Chr.), is aan Hera gewijd, met zuilen van verschillende vorm, die in de loop der tijd de vroege houten zuilen vervangen hebben. Daarbinnen is het beroemde marmeren beeld gevonden van de Hermes van Praxiteles (deze staat nu in het plaatselijk museum).

Zondag 17 februari
Frank ontdekt, als hij iets wil pakken uit ons rommelhokje, dat het wasbakje vol water staat. Hij maakt alles weer droog en schoon en blaast alles door. Even afwachten of het zo oké is. Besluiten om hier nog een dagje te blijven, doen wat klusjes en gaan vanmiddag wandelen. We zitten voor het eerst een poosje buiten in het zunneke, heerlijk. Lopen naar een dorpje verderop en gaan over het strand terug. Onderweg vinden we wat schelpen voor de kleinkinderen. Aan het strand staan wat huizen, waar grote honden aangelijnd liggen. We hebben onze dazzer wel bij ons, maar toch, ze gaan behoorlijk te keer! Van een Zwitser op de camping horen we dat er erg veel grote agressieve zwerfhonden in Griekenland en Turkije zijn, hij heeft dan ook altijd een stok bij zich als ze wandelen! Ik zit 's avonds nog even op internet , maar dan is er ineens geen verbinding meer. Kan zijn dat het tegoed van 2 GB al op is. Dat zou snel zijn!

Maandag 18 februari
Vandaag is onze trouwdag, 44 jaar al weer, wat gaat de tijd toch snel! We krijgen felicitatie sms'jes en telefoontjes, erg leuk!
Onderweg kopen we een nieuwe kaart voor internet.  We komen  er achter dat we de mobiele data steeds aan hebben staan, ook als  we het niet gebruiken.  Vanaf nu dus alleen aan als we het nodig hebben, dan doen we er een stuk langer mee. We komen in de stromende regen aan in Koroni. Leuke camping met een hartelijke ontvangst. Er is een wasmachine dus kan ons bed ook  even weer lekker worden gewassen. Installeren ons en lopen naar het dorp om daar te gaan eten. Het is maar een klein stukje wandelen. We eten aan de haven, een heerlijke vissoep, dan gegrilde vis met gebakken aardappels en een groente die we niet thuis kunnen brengen. Navraag leverde op dat het een lokale groente is die alleen in deze tijd van het jaar te krijgen is, lekker! Biertje en een wijntje erbij en een open haardvuur, wat wil je nog meer. Na krijgen we een stuk taart van bladerdeeg met iets van pudding erin. Dan nog koffie met een ouzo en dan is het weer op huis aan. Op de terugweg regent het weer.

Dinsdag 19 februari
Worden door JP geskyped en we zien het appartement in Duitsland waar ze op wintersport zijn. Ziet er mooi uit, door de ramen zien we dat er veel sneeuw ligt. 
Hier blijft het lang regenen en onweren en we gaan dan ook pas rond half 3 naar het dorp. Dan is het droog, maar we wandelen toch gewapend met plu die kant op. In het dorp volgen we de bordjes kasteel en zijn verbaasd dat we er zo in kunnen lopen. Er staan een aantal kleine huisjes die bewoond worden. We komen aan de praat met een oude man die ons vertelt dat het huisje naast hem te koop staat en vraagt of we er belangstelling voor hebben. Het dak is goed, de rest moet opnieuw neergezet worden. We vertellen hem dat we alleen maar op vakantie en op doorreis zijn. Krijgen hele verhalen over de slechte economie en de Duitse bezetting. Kappen dit op een gegeven moment af en wandelen door het fort. We zijn de enige bezoekers en dat is een verademing. Terug in het  dorp drinken we nog wat en gaan we op zoek een sleutelmaker. Deze is helaas dicht en we wandelen terug. Het is nog steeds droog! Besluiten om morgen te blijven en te wassen, er wordt mooi weer verwacht en dan kunnen we drogen! De vorige was deed er namelijk in gedeelten een week over om droog te worden!

Koroni
Is een relaxed klein havenplaatsje, gedomineerd door een goed bewaard fort uit de Venetiaanse, Turkse tijd. Om bij het fort te komen ga je door de Venetiaanse poort. De smalle straatjes maken het bijna onmogelijk om er met een auto door te rijden, wat heel prettig is. Door zijn strategische ligging heeft Koroni een bewogen geschiedenis. Het is in het verleden overheerst door verschillende landen. In het stadje is het aangenaam kuieren, op de weg naar het fort staan huisjes in frisse kleuren. Wij vinden het een aanrader, maar wij waren wel de enige toeristen!

Woensdag 20 februari
We worden wakker en de zon schijnt, heerlijk! Gooien 2 keer de wasmachine vol en hangen de was lekker te drogen in de zon. Klooien de hele dag een beetje aan. Ik houd me vooral bezig met de was en het verschonen van ons bedje en Frank loopt naar het dorp om sleutels bij te laten maken. De slotenmaker in het dorp kan 1 van de 4 sleutels maken, maar voor de andere 3 stuurt hij ons door naar Kalamata, een grote stad een uur verderop. Als de was droog is, het bed opgemaakt en het kotje weer opgeruimd, wandelen we nog een keertje in het zonnetje naar het dorp, bekijken daar een kerk en doen wat boodschappen. De wereld ziet er toch veel mooier uit als de zon schijnt. Onderweg komen we een oude man tegen die ons de weg wijst naar het centrum.  Loop maar achter mij aan, gebaart hij! Erg aardig.