De Grieks Turkse grens over naar de Zwarte Zee

Hallo allemaal,
We zijn nu al weer een klein weekje bij elkaar en hebben onze reis intussen vervolgd tot in Turkije aan de Zwarte zee. Ook namens Frank bedankt voor de leuke reacties en medeleven met Franks eenzaamheid! Gelukkig is dat weer verleden tijd en gaan we weer lekker samen verder! 
Groetjes RiFra

Donderdag 2 april,
Vandaag rijden we weg van Thessaloniki richting Turkije. Dit is echter nog wel een aardige trip en we doen het dan ook in etappes. We rijden deze dag naar Nea Kavala naar een camping aan zee. Het weer is lekker en we hebben een mooie trip, voornamelijk langs de zee. Op de camping aangekomen laten we ons inschrijven en bespreken het diner van vanavond. Dit is prima, het eten wordt gelijk geserveerd met het eten voor een aantal mannen die in de omgeving werken. 

Vrijdag 3 april,
Vanuit Nea Karvala rijden we naar Alexandroupolis, daar is een minicipal camping. We hebben een mooie rit over een weg naast de tolweg. Op een gegeven moment komen we langs een klooster gelegen tussen de zee en een binnenmeer, prachtige omgeving en we bekijken het klooster. Dit is op zich wel leuk, maar vooral de ligging was schitterend (zie foto). We komen aan op de camping en staan naast een Duits echtpaar. Nadat we een broodje hebben gegeten wandelen we naar het centrum, wel leuk, maar zeker niet meer dan dat. Verder een rustig dagje!

Zaterdag 4 april,
Na nog een lekkere douche vertrekken we naar Turkije. De grensovergang ligt in een hele mooie delta waar heel wat verschillende soorten trekvogels bivakkeren. Om over de grens te komen moet je wat tijd incalculeren,  wij zijn zeker anderhalf uur kwijt geweest om er over te komen. Als we er echter door zijn, is het daarna lekker doorrijden geblazen en om even over tweeën komen we aan in Tekirdag. We parkeren de auto op een parkeerstrook langs de zee en halen Turkse Lira's uit de muur, de koers is 1 Lira = 0,36 Eurocent. Wij maken er 0,40 Eurocent van, dat is makkelijker omrekenen! We beklimmen een trap naar het centrum, best een drukke stad. We zien een Vodafonewinkel en willen daar gelijk maar internet regelen, helaas pindakaas! Toeristen kunnen daar geen internet krijgen. Dan op naar Turkcell en ja hoor, een vriendelijke jongeman helpt ons aan 4 GB internet. Das weer geregeld, contact met het thuisfront via Skype en mailen kan weer. Terug bij de auto zien we dat we voor een soortement van VVV gebouwtje staan en vragen daar aan een uiterst vriendelijke vrouw waar we terecht kunnen met onze kotje. Ze wijst rond naar het parkeerterrein en zegt dan: "every day, every night, everywhere you wants, no problem"! Wij blij en zoeken dan een plekje op de grote parkeerplaats aan zee. Leuke plek met uitzicht op zee en veel belangstelling van de vele mensen die er wandelen. Er is zelfs een man die komt vragen of hij wel een foto mag maken. We slapen goed ondanks de permanente kermis aan het strand.

Zondag 5 april eerste Paasdag,
Best wel gek eigenlijk, Pasen in Turkije te vieren. Hier wordt er niet aan gedaan, het is namelijk een Christelijk feest. Wij hebben het tot onze spijt daardoor ook niet helemaal meegekregen. Ons paasontbijtje schiet er dan ook bij in, gelukkig is er nog zoiets als een tweede Paasdag. We vertrekken en rijden richting Istanbul over een tolweg. Nu is het normaal zo dat er een tolkaartje wordt getrokken en als je van de tolweg afgaat betaal je de tol. Hier gaat het echter anders, het kenteken wordt op de foto gezet en dan krijg je de rekening thuis. Wij hebben echter op de een of andere manier de fotoflits gemist en toen we de tolweg verlieten ging er een behoorlijk alarm af. Daarna kwam er een controlepost, maar die misten we ook nog, we wachten de boete wel af!!!!!!! Als we de Bosporus eenmaal over zijn is het nog een kleine 80 km naar Şıle, een kustplaatsje aan de Zwarte zee. We belanden op een camping en doen op de fiets nog wat boodschapjes. Sile is een erg toeristisch kustplaatsje voor vooral de mensen uit Istanbul. Voor ons stelt het niet zo veel voor. Ondertussen zitten we nu wel in het Aziatische deel van Turkije. 

Maandag 6 april tweede Paasdag,
Vanochtend toch nog een heerlijk Paasontbijtje buiten in het zunneke. Pakken daarna onze spulletjes weer bij elkaar en willen betalen. Er is echter niemand te bekennen waar dat bij kan. Frank loopt dan naar de buurman, een kweker, en maakt met handen voeten duidelijk dat we willen betalen, maar dat er niemand is. Hij betaalt uiteindelijk aan de kweker, krijgt dan een briefje terug met zijn naam en telefoonnummer! Vervolgens rijden we richting Agva met in het begin even een missertje, daarna een mooie rit door de bergen en kleine dorpjes met her en der nog authentieke houten huizen (zie foto). In Agva aangekomen vinden we al snel een grote parkeerplaats aan zee en zetten daar ons kotje neer. We staan vlak bij een restaurantje en gaan daar eerst maar eens een kopje koffie drinken, een Nescafé koffie welteverstaan, want Turkse koffie is voor ons Hollanders maar drab! Het is een klein kopje met water en veel gemalen koffie wat naar de bodem moet zakken voor het gedronken kan worden en zelfs dan krijg je vaak nog gemalen koffie in de mond. Hier echter smaakte de Nescafé koffie naar thee, volgens ons was er dan ook een schepje Nescafé door een kopje thee gedaan! Daarna terug naar het kotje, ons geïnstalleerd en lekker op een picknickplaatsje naast het kotje zitten lezen en puzzelen. Helaas begint het wat te regenen en moeten we naar binnen. De dag begon erg mooi, maar helaas!
Als het even droog is wandelen we het dorp in. Het is klein, maar wel gezellig. Tegen zevenen lopen we naar een restaurantje waar we een pide = een soort langwerpige Turkse pizza, kebab, een salade een watertje en thee na nuttigen. Prima maaltje en het zag er ook leuk uit. Ondertussen is het weer gaan regenen en we komen nat aan bij het kotje, de temperatuur is overigens redelijk.