Een heerlijk weekje Peloponnesos!

Vrijdag 14 april                                 Gythio 1,

Versturen vanochtend ons blog, we weten niet wanneer we weer wifi hebben. Het versturen gaat van een leien dakje en daarna gaan we naar Gythio, een plaatsje aan de kust. Geen lange rit, nog geen 50 km.  Onderweg doen we nog een poging om een waarschuwingsbord voor achter op de fietsendrager te kopen, maar dat lukt niet. We hebben er wel eentje, maar die staat thuis in de schuur, evenals ons camping – droogmolentje. In de haast zijn we deze dingen vergeten mee te nemen. Droogmolentje is goed te vervangen door een waslijn, maar een waarschuwingsbord voor de fietsendrager niet, dus blijven we zoeken! We rijden Gythio uit en komen na een paar kilometer bij een plaatsje die ons is aangegeven door Janny en Andre. Even buiten Gythio is een parkeerplaats bij de zee waar we prima kunnen staan met ons kotje. Op het strand staat een Grieks stel in een volkswagenbusje en die vertellen dat er een Nederlands stel met een grote camper ook op het strand wilde staan, maar in het zand wegzakte. Deze moest er met een trekker uit worden getrokken.  Aan het strand, nog een klein stukje in zee ligt een scheepswrak die helemaal verroest is. Dit is zeker een bezienswaardigheid, waar veel mensen op af komen. Er staat een waarschuwingsbord bij om het gevaar aan te geven van het te dicht bij het wrak te komen. Ik ga deze middag lekker aan zee liggen te bakken en Frank leest het DvhN en wandelt naar het wrak. Later in de middag wandelen we er samen naar toe en maken wat foto’s. De Grieken  vertrekken, maar er intussen een Franse camper met oudere mensen achter ons gaan staan. De vrouw komt tegen zessen vragen of wij blijven overnachten, als we dat bevestigen geeft ze aan dat ook zij hier blijven staan. Hebben een lekker maaltje: aardappels  met een karbonade en Mexico-mix als groenten. Rustig avondje verder! Oja, we hebben de hele dag bezoek gehad van een rode kater die we Leeuwtje hebben gedoopt, gezellig!

Gythio, wrak

Het wrak van de Dimitrios ligt bij de kust van de stad Gythio. Geruchten gaan dat het schip betrapt werd op drugssmokkel en in beslag werd genomen. Anderen zeggen dat de boot in slechte weersomstandigheden aan de grond liep en de bemanning toen vluchtte. Hoe het scheepswrak hier terecht is gekomen, blijft dus een mysterie.

Zaterdag 15 april                              Gythio 2

Pakken ons spultje bie nander en rijden naar het plaatsje Gythio. We gaan kijken op de plek waar we 2 jaar geleden ook hebben gestaan, dit was op een schiereilandje bij een kerkje. Nu is het daar zo druk dat we besluiten door te rijden naar camping Gythion Beach, even buiten Gythio. We zijn daar eerder geweest en weten dus dat ie open is en dat het prima camping is. Halen brood bij een klein supermarktje er  tegenover en omdat morgen alles dicht is halen we er twee. Het zijn flinke broden en ik schiet in de lach als we de camping opgaan. We hebben afbakbroodjes en op de camping is electriek, dus te veel brood. Het is echter wel heerlijk vers brood en we lunchen er met smaak van. Daarna zitten we nog even lekker in het zonnetje en tegen 3 uur fietsen we naar het stadje, een stuk rechte weg, maar dan een stuk behoorlijk stijgen. We redden het wel met een stukje lopen en dan is het roetsjen naar beneden. Wandelen door leuke straatjes en een plein waar kerstklokken en paaseieren gebroederlijk bij elkaar staan, grappig. Bekijken een romeinse arena en wandelen dan langs de zee weer terug naar de fietsen. De terugweg is net als de heenweg, omhoog en dan weer dalen, dus fietsen, lopen en dan weer fietsen. Terug doen we een spelletje en dan kookt Frank nasi, erg smakelijk. Treffen hier  trouwens dezelfde 2  Nederlandse stellen als in de buurt van Epidavros toen we daar waren met Andre en Janny.

Paaszondag 16 april                       Gythio 2

Hebben een lekker Paasontbijtje in de Griekse zon en daarna zit ik lekker te luieren en Frank fietst een stukje om zijn versnelling te testen, gisteren deed hij het namelijk niet goed. Later sta ik even te kletsen met de Nederlanders, Marjolein en Marja en Ben en Hans, zij gaan vanmiddag net als wij naar een restaurant aan het strand om daar een paasmaaltijd te nuttigen, is ons aangeraden door de receptioniste van de camping. Rond 1 uur wandelen we over het strand daar naar toe, zij zijn er al en hebben voor ons plekje vrij gehouden aan hun tafel. Het eten is niet helemaal wat we er van hadden verwacht en vrij prijzig, maar we zijn redelijk vol geworden.  Samen hebben we gemudliche mittag en tegen half 5 zijn we weer terug bij het kotje. Ondertussen wordt het wat bewolkt, een harde wind steekt op en het wordt frisser. We zitten dan ook al vrij vroeg binnen en hebben genoeg aan een toostje met brie!

Gythio

Is een pittoresk havenplaatsje op de Peloponnesos De boulevard van Gythio nodigt uit om te slenteren en neer te strijken op één van de vele terrasjes van restaurants, tavernes en kafénions. In de haven liggen vissersbootjes en op de achtergrond zijn neo-klassieke gebouwen in trendy kleuren. Op het schiereiland Marathonisi voor de kust staat de kerk Agios Petros en is het historisch Museum van Mani gevestigd. Je kunt zowel te voet als met de huurauto het schiereiland van Gythio oprijden. Op de punt staat een vuurtoren. Het uitzicht op Gytheio is mooi en de naaldbomen zorgen voor natuurlijke schaduw. Gythio was de haven van het oude Sparta. Tegenwoordig is hier niets meer van te zien. Het is een prima uitvalsbasis om het schiereiland Mani te ontdekken in het zuidoosten van de vakantiebestemming.

Paasmaandag 17 april                    Porto Kagio (mani),

Na ons lekker te hebben gedoucht en ons ontbijtje te hebben genuttigd, nemen we afscheid van de Nederlanders  en gaan we weer op pad. Doel van vandaag is Porto Kagio, onderin de Mani. De rit staat bekend als heel mooi, maar ook als moeilijk begaanbaar. Wij vinden dat wel meevallen, maar voor grotere campers is het wel lastig. Soms nogal smalle weggetjes, vooral in dorpjes, en haarspeldbochten. De panorama’s zijn echter prachtig, de dorpjes erg mooi met hun fortachtige huizen, de typische Mani- bouw. Onderweg komen we Amerikanen uit Californië tegen, hij is een Griek van geboorte en ze vieren hier Pasen met de familie. Later zien we ze weer in Porto Kagio. Het dorp, gehucht, ligt schilderachtig in een baai en direct aan het strand.  Als we op de camperplaats komen, een gewone parkeerplaats horend bij een restaurant, komt er gelijk iemand van het restaurant naar ons toe om te vertellen waar we kunnen staan. We weten al dat we gratis kunnen staan, maar dat we wel een maaltijd moeten gebruiken in het restaurant. Eten een paar crackers en wandelen dan omhoog naar een kapelletje, leuk! Zien in de haven een catamaran met Nederlandse vlag liggen met een klein bootje erbij om naar de vaste wal te gaan. Terug wandelen we een stukje in het dorp en doen daarna een spelletje. We hebben om 7 uur afgesproken om te eten en daar zitten dan ook de eigenaars van de catamaran. Het blijken Belgen te zijn, om ingewikkelde redenen hebben ze de Nederlandse vlag op hun boot. Ze zijn al 3 jaar onderweg en maken een reis om de wereld. Ze doen dit niet alleen maar met een crew van 2 man aan boord. Zij vertelde dat haar pink er tijdens een harde storm helemaal af was gescheurd en dat haar man hem er zelf weer aan had genaaid, hij is/was chirurg, maf he! We eten heerlijk, een Griekse salade met zeewier, zelfgemaakte patatten,  vis en een toetje van het huis. Net zo duur als gisteren, maar wel veel beter! Zitten nu lekker in het kotje, Morgen alles weer gewoon, Pasen is achter de rug!

Porto Kagio

Porto Cagio is de historische baai in de "Eastern Mani" in de Lakonikos-Golf door het Kritira-schiereiland, die de naam van de lokale bevolking geeft.  Porto Cagio is een prachtige natuurlijke haven en een natuurlijke attractie. In de oude jaren werd het genoemd als Psammathous of Psommathias bay een naam die vandaag nog door de lokale mensen wordt gebruikt. De moderne naam Porto Cagio (Porto betekent haven  in het Grieks en Cagio meansquail = kwartel) en wordt gebruikt omdat er in het najaar veel kwartels doortrekken. In de Porto Cagio regio zijn er resten van twee historische forten. De eerste werd gebouwd door de Turken in 1570 en de andere door Lambros Katsonis in 1792 toen  de baai werd versterkt. Aan de rand van de haven is er Porto Cagio dorp, dat is de zeehaven van het dorp Palyros. Administratief behoort Porto Cagio tot de gemeente Oostelijke Mani.  Er is geen basisschool en de elektriciteit en de straatverbinding met de hoofdweg van Mani werden in de jaren 80 gecreëerd. In de zomermaanden is de baai vol zeilboten die van de Egeïsche Zee naar de Ionische Zee varen en vice versa. Het is ook aantrekkelijk voor veel Italiaanse amateur vissers.

Dinsdag 18 april                Karavostasi,

Hebben vandaag en ritje van 37 km, weer prachtig! Het wordt misschien saai voor de lezers, maar voor is het steeds weer prachtig.  We doen onderweg in Areapoli boodschappen en rijden door naar Karavostasi. Hier zijn we twee keer eerder geweest, het staat aangegeven als camperplaats en is gratis. Een leuk plekje aan de haven en de vorige twee keer hebben we gegeten in een restaurantje een paar honderd meter verderop. Dit gaan we nu weer doen en eten er net als de vorige keren heerlijk! Ook hier ontmoeten we mensen, weer Belgen, die al  5 jaar aan het zeilen zijn en een wereldreis maken. Frank heeft in de middag eerst in zijn eentje een stukje gewandeld en in die tijd zat ik lekker in het zonnetje, later wandelen we saampjes langs de zee en schieten wat fotootjes. Oja, we laten de restauranteigenaar een collage zien van 4 jaar geleden toen we daar aten, hij wil hem graag, dus mail ik de foto naar hem toe!

Woensdag 19 april          Kalamata,

Vanochtend bewolkt, maar wel een goede temperatuur.  Zijn al op tijd wakker, doen onze dingen en namen afscheid van Duitse buurtjes die gisteren begin van de avond bij ons zijn komen staan. Rijden naar Kalamata, volgend de trotter rijden we over de mooiste kustweg van de Peloponnesos en dat is ook zo, prachtige flora in veel kleuren. Helaas komt het niet zo tot zijn recht omdat het zonnetje  niet schijnt. In Kalamata doen we eerst boodschappen bij de Lidl en vinden dan ons plekje aan de jachthaven. We krijgen een stekkie aangewezen door een security agent, lunchen met een lekker donker stokbroodje van de Lidl en wandelen rond half drie naar het centrum van Kalamata, een hele saaie wandeling. Het centrum is echter wel leuk en nog mooier is het als we het oude historische centrum bereiken. Boven de stad is een ruïne van een kasteel. Wij wandelen omhoog, maar kunnen niet verder dan een muur van het kasteel en moeten dan onverichterzake  terug lopen.  Wandelen langs een andere route terug naar het kotje en komen in een park met allemaal oude treinen, leuk! Eten heerlijk macaroni en daarna, als we een kopje koffie willen maken, is het gas op. Dus eerst de gasflesjes verwisselen en dan paar koffie! Nu zit Frank een beetje te suffen en ik werk het blog bij!

Kalamata

Wandelen naar het oude fort en de kathedraal – in het oude en nieuwe centrum van Kalamata kun je heerlijk rondslenteren. Het nieuwe centrum heeft moderne winkelstraten en het oude centrum smalle straatjes. In de smalle straatjes kleine winkeltjes en horecagelegenheden. Een wandeling naar het plein met de Ypapanti kathedraal en verder door het kastro van Kalamata op is een tip. Vanaf het kasteel heb je het mooiste uitzicht over de stad Kalamata met op de voorgrond de torens van de Ypapanti kerk. Stoomtreinen kijken in het park – in het stadspark van Kalamata ligt het openlucht spoorwegmuseum van OSE (railway park). Een uniek museum in Griekenland met gratis toegang en operationeel sinds 1990. Het fietspad gaat hierlangs. In het park staan meerdere oude stoomlocomotieven, die je kunt bekijken en in het oude treinstation van Kalamata is een café gevestigd. Vanaf het terrasje, met een kop koffie of een biertje, kijk je naar de oude treinen in het park.

Donderdag 20 april         Koroni,

We leveren de toiletsleutel weer in en krijgen de borg van 15 euro weer terug. Rijden dan naar Koroni, een leuk plaatsje waar we ook al vaker zijn geweest. Koroni is een schattig vissersdorpje met mooie straatjes met heel veel trappetjes. Ook is er een burcht met daarbinnen een klooster, een kerkje, kerkhof en een paar straatjes. We arriveren al op tijd, het is vandaag frisjes en we gaan dus in het kotje zitten. Frank gaat eerst even in zijn uppie naar het dorp en later gaan we met z’n beidjes. Bekijken de burcht en zien dat er best wel veel veranderd is, er is meer te zien. We willen het klooster nog een keertje bekijken, maar beide hebben een korte broek aan en dat mag niet van de nonnetjes, het klooster gaat onze neus dus voorbij! Lopen dan terug naar het dorp met de bedoeling om daar vlees te kopen voor de warme maaltijd van vanavond. Helaas pindakaas, de winkel is dicht, een soort siësta in Griekenland. Frank gaat later nogmaals naar de winkel, deze zou om 16.30 open moeten gaan, maar om 17.00 uur is tie nog steeds dicht. Gelukkig hebben we nog gehakt in de vriezer en verhongeren dus maar zo niet! We hebben hier goede wifi en gaan morgenvroeg het blog weer versturen, zijn al  weer  5 weken onderweg!

Koroni

Koroni is een gezellige plaats en een authentiek Grieks schilderachtig stadje tegen de heuvel opgebouwd. De naam  komt van het Venetiaanse Corone en ligt tegenwoordig in de gemeente Pylos-Nestor. Volgens Pausanias, reiziger, schrijver en geograaf, is Koroni gebouwd op de restanten van het oude Asini, in de oudheid verhuisden de bewoners van het stadje dat bij Petalidi lag. De geplaveide straatjes van Koroni voeren steil omhoog naar de ruïnes van een Venetiaanse vesting en het kasteel van Koroni. Dit is een voormalig fort, een Byzantijnse vesting gebouwd in de 6de en 7deeeuw n. Chr. op de restanten van de historische plaats Asini. In 1206 veroverden de Venetianen de vesting en ze bouwden deze verder uit tot een machtig fort, ze noemden het fort Coron. In 1500 veroverde de Turkse sultan Bayezid het kasteel, hierna volgde nog de belegering van Coron en in 1687 herveroverde de Venetianen de vesting. In 1715 namen de Turken het weer in bezit en pas in 1828 met hulp van de Franse generaal Maison werd het complex weer Grieks eigendom. Na al dat geweld is er nu een vredige rust. Verschillende delen van het fort zijn gerestaureerd door de Griekse Archeologische Dienst en andere delen staan met behulp van een EU-subsidie nog op de nominatie om gerestaureerd te worden. Belangrijke gebouwen zijn het Byzantijnse kasteel, de Byzantijnse kerk Agia Sophia, de kerk van St. Charalambos en de kerk van Panagia Eleistria. De vesting ligt hoog boven de stad en is bereikbaar via de kenmerkende smalle straatjes van Koroni, vanaf het kasteel is er een magnifiek uitzicht. Binnen de muren van het kasteel van Koroni is een nonnenklooster gevestigd. Het klooster heet Agios Ioannis Prodromos, het is een vrouwenklooster met verschillende kloostertuinen.

Vrijdag 21 april                 Koroni,

Eigenlijk zijn we van plan om vandaag verder te rijden richting Methoni, maar ik heb al een paar dagen last van een blaasontsteking en heb hier de halve nacht van wakker gelegen en gezeten. Tegen de ochtend slaap ik, na een paar paracetamols, tot half tien. Frank was eerder uit bed en had al besloten om vandaag nog een dagje Koroni  te doen. Voel me niet echt ziek, maar heb gewoon een aantal symptomen van blaasontsteking. Na het ontbijt wandelen we dan ook naar het dorp en gaan we naar de apotheek. Er is een apotheker die goed Engels spreekt en, nadat ik alle symptomen van de blaasontsteking heb opgenoemd,  me een antibioticum Ciproxin 500 mg aanraadt.  Deze kunnen we zo kopen zonder recept voor de somma van 7 euro!!!! Doen dit en hopen dat het gaat helpen. Wandelen terug en komen bij  een slager die  op straat van een grote homp vlees kleinere stukken  snijdt en hakt. Het blijkt dat het vandaag een speciale dag is in Koroni waar dit vlees bij hoort. Het wordt per kilo verkocht en wij kopen dus ook een kilo! Terug gelijk de eerste pil genomen en nu maar hopen dat het helpt. Proeven het vlees en het is heerlijk, nemen nog een plakkie brood en gaan dan Koroni nog een keertje in om de kerk te bekijken, mooi!  Wandelen verder door en komen bij een marktje en zien dan een verwijzing naar nog een kerk, die moeten we natuurlijk zien! Lopen daar dus heen en komen tot onze verrassing bij een kerk onder aan de muur van de burcht. Het is open en erg mooi, vrij veel bezoekers in verband met de feestdag. Kunnen via een trap naar boven naar de burcht en komen zo toch nog in het vrouwenklooster waar we gisteren niet in konden ivm de korte broeken. Tis vandaag frisjes, dus we hebben de lange broek aan en lopen de kruisgang op, prachtig! Ik moet nog een soort doek om mijn broek, niet helemaal duidelijk waarom, maar ik accepteer het van een vriendelijk nonnetje. Terug doen we een spelletje en kookt Frank. Hij heeft het gemakkelijk vandaag: aardappels, Mexicaanse mix en gegrild varkensvlees, smaakt prima! Drinken nog wat in de taverne bij het zwembad en dan werk ik het blog nog effe bij en als het goed is verstuur ik hem morgenvroeg!

Nou dat was het weer voor deze week,

Laifs RiFra