De Peleponessos, prachtig!

Moi allemaal,

Al vier weken op pad en we hebben het nog steeds naar de zin. Het weer is mooi en de omgeving prachtig. Wat we natuurlijk wel missen is het Paasfeest in Nederland, samen met onze kleinkinderen en kinderen eieren zoeken en het gezellig samenzijn.  Nu gaan we hier in Griekenland er met z’n beidjes een leuke paasdag van maken, want de Grieken hebben er maar eentje! Vanuit Sparta wensen we iedereen heeeeele fijne Paasdagen met hopelijk een lekker weertje!

Liefs RiFra

Vrijdag 7 april                    Nafplio,

Bakken ons broodje af en dan ruimt Frank op, vult het water bij en leegt de plee. Intussen loop ik naar de plek waar de wifi ontvangst is en verstuur het reisblog.  Dan vertrekken we en rijden binnendoor naar Nafplio waar we Janny en Andre zullen ontmoeten, een mooie route. In Nafplio gaan we eerst een paar boodschapjes doen bij de Lidl, als we de winkel uitlopen gaat de telefoon. Het is Janny die informeert waar we zijn en ze is verrast als ze hoort dat we al in Nafplio zijn. We rijden dan naar de parkeerplaats bij de haven en zien Janny al lopen. een hartelijke begroeting volgt en hierna rijden we naar een prachtig strandje een paar kilometer verderop. Eten daar ons middag eten, zitten gezellig bij te kletsen en onze ervaringen uit te wisselen. Het weer is heerlijk, maar na een paar uur begint het wat te regenen en te onweren. We besluiten dus om terug te gaan naar de haven, maar als we daar aankomen knapt het weer al snel weer op. Andre haalt samen met Frank als avondeten souvlaki  en pita broodjes, die vallen er prima in. Daarna gaan we wandelen, dat doen we langs de boulevard en de zee over de cactusloop. Jullie raden het al, veel cactussen die bijna in bloei staan. Na de cactusloop komen we in de drukke toeristenstraatjes van Nafplio, ook leuk om te zien, net Spanje aan de kust! Nog even in de nazit en dan is het ook zo maar weer bedtijd. Het was een leuke dag samen met Janny en Andre! Terug in het kotje app ik nog even met de meiden van ons gezin, zij gaan morgen naar de musical Hair in Amsterdam en we  wensen ze een mooie dag toe!

Zaterdag 8 april                                Aechea Epidavros,

Na het ontbijt wandelen we naar de markt van Nafplio, leuk om te zien wat daar allemaal verkocht wordt. Heel veel soorten groente  en fruit en natuurlijk verse vis. Slenteren daar een poosje rond, maar na een uurtje hebben we het wel bekeken. Janny en Andre kwamen gisteren al met het voorstel om naar de camperplaats in Aechea Epidavros te gaan. Dat is een leuk plaatsje en niet zo toeristisch als Nafplio. Dit gaan we dus doen en de afspraak is dat we daar vanavond met z’n viertjes uit eten gaan en dan gaat morgen ieder weer zijns weegs. We rijden ieder op eigen gelegenheid naar de afgesproken camperplaats. Janny en  Andre gaan eerst in Nafplio naar de Lidl om inkoopjes te doen, wij zijn nog voorzien van alles, rijden dus door en arriveren na een mooie rit als eerste op de camperplaats. Er staan al twee Nederlandse campers en wij wachten met een plekkie zoeken tot Janny en Andre  ook zijn aangekomen. Staan dan naast elkaar en tussen beide campers kan mooi een tafeltje met vier stoelen worden neergezet. We lunchen saampjes en daarna gaan Frank en Andre een wandeling naar een arena en een paar kerkjes maken. Janny en ik blijven lekker in het zonnetje zitten te kletsen. Dan is het ook zo maar weer etenstijd en wandelen we naar het dorp. We leren van Janny en Andre hoe de Grieken eten; niet zoals wij ieder een portie, maar verschillende gerechten waar iedereen van kan eten. We bestellen een Griekse salade, gavros (kleine gefrituurde visjes), sardientjes met heerlijk gebakken tomaatjes erbij, souvlaki met gebakken aardappelen, gegrilde courgette, heerlijk brood, een karaf witte wijn water. Het was heerlijk en ieder had genoeg, van het huis kregen we nog een klein toetje en dat alles voor de somma van 40 Euro! Wandelen terug naar de campers en zijn dan allemaal wel moe. Frank en ik doen nog een Wilmientje en liggen niet t laat te bedde. Het was een mooie dag!

Zondag  9 april                  Iria

Frank haalt een lekker maisbroodje met sesamzaad en ik kook intussen eitjes. We hebben dus weer een zondags ontbijtje met een eitje. We kletsen nog even met Janny en Andre en met de vier andere Nederlandse camperaars en een van hen maakt nog een paar fotootjes van ons viertjes.  En  dan is het ook zo maar tijd om op te stappen, we nemen afscheid en worden uitgewuifd door Janny en Andre. Het was een leuke meeting in het buitenland! Wij rijden naar Iria Beach waar we een nachtje op een camping gaan staan. Prachtige rit door de bergen van ongeveer 40 km, maar we doen er best wel een poosje over. De camping hebben we snel gevonden en kunnen zelf een plekkie uitzoeken. Als we over de camping rijden zien we ineens een Oostenrijkse vrouw die we 4 jaar geleden samen met haar man en een Zwitsers echtpaar op een camping in Gythio hebben ontmoet. Zij speelden gitaar en we hebben samen gezongen en gedanst. 2 jaar geleden waren we hier ook en toen stonden zij ook hier en nu dus weer, erg grappig.  Een leuke begroeting, vooral van haar, manlief is wat afstandelijker. Na het middageten wandelen we naar het haventje van Iria,  heen een stuk over het strand en een parallelweggetje en terug over de weg. Lekker weertje en een leuke wandeling, maar als we terug zijn bij ons kotje wordt het al snel frisser en gaan we binnen zitten. Ik schrijf nu bij en Frank maakt onze heerlijke spaghetti, hadden we achteraf de eerste avond ook kunnen maken voor Janny en Andre, vandaag begon Janny nog even over Frank zijn heerlijke spaghetti!!!!!

Maandag 10 april             Plaka

Vanochtend douchen we beiden even heerlijk en eten daarna weer een zelf afgebakken broodje. Als we hem net op hebben horen we toeteren en dan komt de bakker het terrein oprijden. Er staan best veel mensen, met name Duitsers, op de camping. We praten met een Duitse vrouw die hier al 40 jaar komt!!! Dan rijden we naar Nafplio en doen daar boodschappen bij de Lidl, eten voor 2 dagen en nog wat andere dingen. Het is onze bedoeling om naar Astros te gaan en zien of we daar wild kunnen kamperen. De parkeerplaats die we tegenkomen ligt echter wel erg ver van de bewoonde wereld en dat vinden we maar niks. We rijden door naar Leonidio waar een camping is. We hebben een prachtige rit langs de kust en onderweg krijg ik als ik de kaart bekijk een ingeving waar we naar toe gaan. Ik zeg dan ook tegen Frank dat, als hij bij een bepaald punt komt,  ik het zal zeggen en het klopt helemaal. Frank herkent het dan ook, hier zijn we eerder geweest, alleen niet op een camping maar op een soort camperplaatsje waar we niets hebben betaald. Staan nu op camping Semeli, een mooie camping met alles er op en er aan. Wandelen naar het dorpje en daar is niets veranderd. In de haven ligt een redelijk groot zeiljacht en als we er langs lopen zien we de Nederlandse vlag wapperen. Het blijkt  een echtpaar uit Groningen te zijn dat al drie jaar aan het zeilen is, grappig he! We hebben vanochtend hele dunne asperges gekocht die we vanavond hebben verorbert, maar ze waren zo dun dat we ze niet hebben geschild. Ik had nergens last van, maar Frank had steeds de mond vol met schilletjes! De smaak was raak, maar  volgende keer maar langer koken!

Pasen Griekenland - Grieks Pasen

Het Paasfeest meemaken in Griekenland is een onvergetelijke ervaring. Met het Paasfeest wordt het lijden en de kruisiging van Jezus Christus herdacht en de opstanding gevierd. Grieks orthodox Pasen valt niet altijd samen met het katholieke paasfeest. (Zie tabel onder aan de pagina voor data van het Grieks Orthodoxe Pasen). Voor de Grieks-Orthodoxen is het paasfeest het belangrijkste feest van het jaar. Vanaf de maandag voor Pasen noemt men in Griekenland elke dag “groot”: “Grote maandag, Grote dinsdag etc”. Pasen is het meest heilige feest in Griekenland. Het begint met 40 dagen vasten. Deze periode wordt "Sarakosti" genoemd, wat is afgeleid van het woord veertig (de veertig dagen die gevast worden). Er zijn in Griekenland nog steeds veel mensen die meedoen aan de vasten, vooral in de dorpen. Jongeren en mensen in de grote steden doen hier minder aan mee. Men eet tijdens de vasten alleen natuurlijke voedingsmiddelen. Er wordt geen vlees, zuivel, vis en gevogelte gegeten. Schelpdieren en inktvis mogen wel gegeten worden. Op Palmzondag, de eerste dag van de Heilige Week, wordt alleen vis geserveerd. Op zaterdag vóór Pasen, wordt het eten dat op Paaszondag zal worden geserveerd naar de kerk meegenomen en het wordt gezegend door de priester. In de week voor Pasen worden de voorbereidingen voor dit belangrijke feest in alle dorpen getroffen. De voorbereidingen voor Pasen houden in: het schoonmaken (soms verven) van het huis, het versieren van de straten, het bakken van het paasbrood en de paaskoekjes en het verven van de paaseieren.  Op goede vrijdag (Grote vrijdag) wordt de Epitafios tentoongesteld en in processie rondgedragen (dit is een geborduurde en met bloemen versierde afbeelding van de graflegging van Christus) . Er worden treurzangen op Goede Vrijdag gezongen. De kerk is dan in vol ornaat voor de komende mis.

Dinsdag 11 april                Monemvasia,

Naast ons staat een Zwitsers stel die zeer geïnteresseerd is in ons kotje, gisteren heeft zij al gekeken en vanochtend was de beurt aan haar man. Ze waren beide onder de indruk van de economische ruimte die we hebben. Zij blijven nog een paar dagen in Plaka, het zijn klimmers en dat kan daar volop. Dan vertrekken we en rijden naar Monemvasia, een prachtige rit door de bergen met schitterende vergezichten. Het is geen lange rit, maar we doen er door de haarspelbochten  best lang over. Dat is ook niet erg, want het is echt genieten! In Monemvasia gaan we de brug over die het schiereiland verbindt met de vaste wal, daar is een parkeerplaats, er staan nog drie campers en we gaan er bij staan. Het waait er behoorlijk en we zetten ons kotje zo veel mogelijk uit de wind. Eten ons broodje en wandelen dan richting het stadje Monemvasia. Na zo’n 100 meter gaat er een pad omhoog naar de bovenpoort van de benedenstad. Deze nemen we en daar krijgen we geen spijt van, prachtig smal paadje dwars door bloemenvelden, wel een aardige klim. Komen bij de poort en dan kunnen we nog hoger naar de bovenstad. Ondanks dat ook dit nog weer een hele klim is doen we het wel en ook hier krijgen we geen spijt van, prachtig uitzicht vanaf de bovenstad  op de benedenstad! Wandelen dan weer naar beneden, dat is goed oppassen, want de keitjes zijn erg glad! Terug bij het kotje gaat Frank het Naisblad lezen en begin ik aan een nieuw boek. Frank wandelt dan de brug nog even over naar het vasteland, ondertussen zijn de andere campers allemaal vertrokken en staan we alleen. Frank maakt een heerlijk potje macaroni en de restjes gaan naar een zwerfhond! Verder een rustig avondje.

Monemvasia

Vanop het vasteland is het niet te zien dat zich op de kale rots een complete stad bevindt. Monemvasia is opgedeeld in een beneden- en een bovenstad. De benedenstad is een doolhof van smalle straatjes en steegjes met prachtige traditionele huizen die Venetiaanse invloed verraden. De hoofdstraat voert naar het centrale plein vóór de Kathedraal van Christós Elkómenos (d.i. de Gevangengenomen Christus), die oorspronkelijk dateert uit de 12e eeuw maar in de 16e eeuw grondig werd herbouwd. Naar Italiaans voorbeeld staat de klokkentoren los van de kerk. Op het plein bevindt zich ook een klein Archeologisch Museum, ondergebracht in een kerkje uit 956 dat de Turken ooit tot moskee ombouwden. In de benedenstad bevinden zich nog andere interessante kerken, waaronder de Panagía Myrtidiótissa (ooit een commanderie van de Tempeliers) en de Panagía Chrysafítissa (genoemd naar een bijzondere icoon, die volgens de overlevering in de 17e eeuw vanuit het dorpje Chrysáfa nabij Sparta naar hier zou zijn gevlogen). De bovenstad, waar vroeger de welgestelde families woonden en er letterlijk neerkeken op de armen in de benedenstad, was één grote ruïne. De laatste paar jaar is de bovenstad gerestaureerd en ziet het er weer mooi uit, vooral de 13e-eeuwse Agia Sofia-kerk; op de rand van de rots loont echter ruimschoots de moeite van de fikse klim.

Dinsdag 12 april                Neapoli

Hebben een goede nachtrust gehad en zijn goed uitgerust. Frank gaat de brug over en haalt brood voor het ontbijt en tussen de middag. Na ons ontbijt reizen we af naar Neapoli, een plaatsje zuidelijker en aan de andere kant van de poot Oros Krithina. Wederom een prachtige tocht door de bergen met aan weerszijden in de verte de zee. We komen op tijd aan, rond 11 uur. Vinden al snel een heel mooi plekje aan de duinrand tegen de zee aan. Frank wandelt in de loop van de middag een stukje langs de zee en verkent de omgeving, ook kijkt hij regelmatig even bij de veerboot die ieder uur naar een klein eilandje, Elafonissos, vaart. Dit is maar 10 minuten varen. Ik daarentegen doe helemaal niets,  zit de hele middag lui in de zon met een boek en een puzzeltje, heerlijk! Aan het eind van de middag komen de schapen terug die voor in de middag met een hond de andere kant op zijn gegaan, het is een hele grote kudde. Wij doen ons gebruikelijke spelletje en dan eten we vandaag wederom macaroni, maar nu met een ander sausje en rauwkost. Er is nog over maar er is geen hond die de restjes oppeuzelt, we bewaren het dus zelf maar en bedenken dat we het morgen als voorafje gaan nemen. Liggen niet te laat te bedde, zijn beide wat verbrand en de hele dag niets doen maakt ook moe!

Donderdag 13 april         Sparta,

Als we wakker worden zien we dat er tegenoven ons nog een klein campertje is komen te staan, een Griekse. Voor we weg gaan maken we nog heel even een babbeltje, de veerboot komt er namelijk aan en daar willen ze mee overvaren. Ze gaan een lang weekend naar het eiland, waren laat aangekomen, zochten een plekje om te overnachten, zagen ons kotje en dachten : “ha gezelschap”en zijn bij ons gaan staan. Zij gaan met de veerboot naar Elafonissos en wij gaan naar Sparta, een rit van net 100 km, en weer door een prachtig landschap. We zien onderweg  veel mensen aan het snoeien, schoonmaken en witten van huizen, hekken en muurtjes, dat hoort bij de Goede Week voor Pasen!  Kopen boodschappen voor een paar dagen bij de Lidl. Als we richting een plaatsje rijden zeg ik tegen Frank dat het me bekend voorkomt en dat er straks een klooster komt met een groot kruis. En inderdaad, het klopt! Ik kan de supermarkt nog aanwijzen waar we een paar jaar geleden onderweg boodschappen hebben gedaan , maf hoor!  Zoeken de camping op bij Sparta en settelen ons, eten een broodje en dan gaan we de was doen, altijd weer een karwei, maar ook fijn als het allemaal weer schoon aan de lijn hangt te drogen. Stappen dan op de fiets naar Sparta, halen geld en kopen nieuwe knijpers. De oude hebben het voor het grootste deel begeven. Fietsen ook  nog even door naar het oude Sparta, altijd leuk om te zien. Het bestaat uit een Akropolis, bovenstad, een arena, een stoa en een oude muur. Vandaag eten we restjes, ik macaroni van gisteren en Frank snert wat we van thuis mee hebben genomen, valt er goed in. Videobellen WhatsApp met JP en gezin en alles is goed daar, de verbinding is niet echt goed, maar toch leuk om ze even te zien en te horen. Later op de avond bel ik met Esther en doe dat met de gewone telefoon, deze verbinding is beter en alles is ook daar goed, altijd weer fijn om te horen!

Spartaanse opvoeding

De Spartanen stonden bekend om de buitengewoon sobere en harde opvoeding die zij kregen. Het begrip spartaans verwijst hier ook nog naar. Pasgeboren kinderen werden gekeurd door de 'gerousia'. Als het een gezond kind was mocht het in leven blijven, een kind met lichamelijke of geestelijke problemen werd van het Taygetusgebergte geworpen.] Op 7-jarige leeftijd werd het kind door de ephoren opgevoed. De jonge Spartanen woonden in kazernes en hielden zich voornamelijk bezig met het bedrijven van sport; vanaf hun twaalfde jaar werden de jongens onderwezen in muziek en poëzie. Op 18-jarige leeftijd begon de strenge militaire opleiding tot hopliet en maakten de jonge mannen deel uit van de krypteia, mogelijk een geheime staatspolitie of rituele inwijding tot volwassene. Het jaar daarop verkreeg men het recht te trouwen en op 20-jarige leeftijd was de opleiding voltooid, waarna de hopliet zijn vrouw verliet. Gedurende de volgende tien jaar leefden de mannen in kazernes en mochten zij hun vrouwen slechts af en toe bezoeken. Een Spartaanse man was door dit alles een goed getrainde vechtmachine die beschikte over geweldige gevechtskwaliteiten. Nadat zijn dienstplicht op 30-jarige leeftijd was voltooid, wachtte de hopliet een volgende proef. Slechts indien hij unaniem werd toegelaten tot een der mannengenootschappen, kon hij het volledig burgerrecht verkrijgen. Hierbij kreeg de burger als "gelijke" door de volksraad een groot stuk land (klèros) toegewezen, dat werd bewerkt door staatsslaven, de heloten. De naam Sparta roept bij velen op: het aankweken van ijzerharde tucht en zelfbeheersing, het sobere leven in de kazerne waar men gezamenlijk at van de beruchte zwarte bloedsoep, het doden van te zwak bevonden kinderen (onder meer in de Apothetai), de afwezigheid van stadsmuren want daarvoor dienden de sterke spieren van de Spartaanse mannen, allen in dienst van de staat. Misschien is het door de vijandige tijdgenoten allemaal wat te scherp getekend, maar zeker is dat Sparta in de oudheid een der leidinggevende "grootmachten" van Griekenland was en dat de stad haar macht louter baseerde op vrijheid hield onder andere in dat vrouwen net als mannen werden getraind tot soldaat, zij moesten Sparta verdedigen zodra de mannen weg waren. Overigens werden kinderen door de Spartanen gezamenlijk opgevoed en getraind voor het leger. Dit om de onderlinge band te versterken. “Spartaanse meisjes kregen, in tegenstelling tot de Atheense, dezelfde voedingsrantsoenen als jongens, en mochten ongewaterde wijn drinken”, aldus Xenophon. En Plato verbaasde er zich over dat: “Meisjes er een strikt trainingsregime kregen dat ze even fit maakte als jongens, vrouwen konden economisch onafhankelijk zijn, ze leerden muziek en poëzie”]. Dit in tegenstelling tot de Atheense vrouw, die "zo weinig mogelijk zien, horen en spreken moest." Volgens Homeros was de landstreek bekend voor haar mooie sterke vrouwen, "Sparte kalligynaika" (Het Sparta van de mooie vrouwen) noemt hij het gebied.

Dat is tegenwoordig allemaal wel anders!

RiFra