Een hele week Georgië!

Moi allemaal,
Hier dan ons verslag van een hele week Georgië, een voormalig Sovjetstaat. Dit is een lang verslag geworden, want we vonden het wel een bijzondere week. 
Alleen in Tbilisi hadden we wifi en vanuit daar versturen we nu ook dit verslag. Het volgende verslag zal uit Rusland komen en hoe het daar met internet is wachten we af en zien wel wanneer we weer iets kunnen versturen. Veel leesplezier. Liefs RiFra

Donderdag 27 juni
Na het opstaan bekijk ik nog even de mail en reageer op de prima rapporten van Mees en Caro. Bij Esther zijn de vlootdagen aan de gang en dat is ook erg mooi om te zien, vooral onze botenliefhebber Sem zal wel aan zijn trekken komen. Als we zo ongeveer weg willen rijden horen we ineens iemand goedemorgen zeggen. Het blijkt een Nederlander te zijn die in Georgië woont en getrouwd is met een vrouw die werkt voor de Nederlandse ambassade. We wisselen onze gegevens uit en hij geeft aan dat als er iets is we hem altijd kunnen bereiken. Dan rijden we door richting Mestia. Gaan van de hoofdweg af, verdwalen wat, rijden over een vreselijk slechte weg, komen bij een rivier die we niet over kunnen steken en vragen de weg aan een man die voor een huisje zit. Hij loopt naar de auto, draait drie rondjes onder het uitstoten van ondefinieerbare klanken en gaat weer zitten, beetje erg getikt!!!!! Rijden even terug en komen dan een man tegen die Duits spreekt en als hij hoort waar we vandaan komen, krijgen we spontaan een hele zak abrikozen van hem. Hij refereert gelijk aan Sandra die bijna alle Georgiërs hoog in het vaandel hebben. Hij wijst ons de goede weg en al snel rijden we richting Gori en dan zijn we vrij snel in Khashuri. Vinden daar een plekkie aan een klein meertje, erg leuk. Er wordt gezwommen en gepicknickt. Net als altijd komen er belangstellenden langs om te vragen waar we vandaan komen en om het kotje te bekijken. Frank neemt een duik en geeft sommige jongetjes wat zweminstructies. ondertussen krijg ik bezoek van 3 jongetjes die op school hebben geleerd te vragen: how are you en what  is your name? Samen krijgen ze een rolletje mentos om te delen, we denken klaar is Kees. Dan komen er wel 20 jongens in de leeftijd  van 12 tot 20 die van alles willen. Eerst is het heel gezellig, delen de hele trommel snoep uit en jong en oud graait in de bak. Dan begint het vervelend te worden, er wordt om geld, sigaretten, bier, wijn, chocola enz. gevraagd.  Vooral de oudere jongens blijven over! Ook na herhaalde waarschuwingen gaan ze niet weg! Wij gaan een hapje eten, sluiten de boel goed af en nemen aan dat het zo finito is. Helaas pindakaas, we gaan na het eten buiten zitten en er komt weer een horde jeugd aan. Ze worden steeds vervelender en het dreigt wat uit de hand te lopen. Wij dus naar binnen, maar de deur wordt al snel open gegooid, daarna wordt het kotje heen en weer geslingerd en vinden wij het wel goed! We vertrekken en rijden terug naar Khashuri, het is al donker. We zien dan een groot politiebureau en vragen daar of zij iets voor ons kunnen betekenen. Er wordt veel over en weer gebeld, maar uiteindelijk blijven we bij het politiebureau staan en mogen gebruik maken van de faciliteiten van het bureau. Dit voorval is eigenlijk in de 9 maanden dat we op weg zijn het eerste smetje, valt dus 100 % mee! O, ja, terwijl we zitten te eten komt er een stel met 2 kinderen van zo'n 3 en 6 jaar jong en deze krijgen een glas bier te drinken!!! 

Vrijdag 28 juni
Hebben, ondanks de warmte, heerlijk geslapen! Kleden ons aan, nemen afscheid op het bureau en rijden weer verder richting Mestia. Komen in de knoop met de was. Zit al veel in de machine, maar geen mogelijkheid om te wassen en te spoelen. Moeten dus op zoek naar een riviertje! Onderweg kopen we weer een broodje van de oven, maar helaas, hij was nog lekker warm, maar volgens ons had hij er wel een week op gelegen. Niet te vreten, de honden hebben dus weer eens mazzel. Rijden een stuk weg naar de Zwarte Zee die we al hebben gehad en onderweg ga ik naar de kapper! Ik wordt weer goed gekortwiekt en mijn haar wordt even lekker gewassen. We krijgen een bakje koffie en dit alles voor de somma van 11 Lari = 5 euro. Daarna slaan we op een gegeven moment af naar Mestia de bergen in. Mooie route, paarden, koeien, ezels en varkens lopen los en steken her en der de weg over, het is dus opletten geblazen! De Russische overheersing zie je vooral terug in de buitengebieden, zoals grote beelden, mozaïeken wanden en betonnen afgietsels in gebouwen. Opgelet bronsdieven in Groningen, onderweg zien we beelden van brons van wel 20 meter hoog!!!!! In de grote steden zijn deze dingen allemaal al verwijderd. Het landschap richting Mestia is prachtig, maar je ziet dat de mensen weinig centjes hebben, krakkemikkige woningen en ezeltjes ipv tractoren. We tanken, Frank vraagt om motorolie voor onze auto, nee dus! Pas kilometers verder en na wel 10 tankstations komt Frank in het bezit van 1 liter W5-30 olie. Toen hij terugkwam bij de auto vroeg ik meteen waarom hij niet meer had gekocht; er was er maar eentje, zegt Frank gelaten, bij ieder tankstation maar vragen! Komen bij een stuwmeer en zien op onze navigatie dat we vlakbij een restaurantje zijn. Dat is de enige in de omgeving, als we aankomen drinken we een lekker koud biertje.  Het is de laatste dagen bloedheet, ver boven de 30 graden! Zijn er nog steeds niet aan gewend. Mestia schijnt koeler te zijn, heerlijk! Zullen we morgen zien. Wifi is hier niet im frage en zelfs de telefoon geeft regelmatig de geest. Heb om mijn moeder gerust te stellen Esther met veel moeite een sms gestuurd, waardoor ze mam even gerust kan stellen. De restauranthoudster is even weg gegaan, met het gebaar dat ze zo weer komt. Inde tijd dat ze weg is komt er een auto met een aantal mannen met uit de auto luide Georgische muziek. Er wordt flink gedronken,  maar wel met een BOB. Dan worden we gevraagd mee te gaan om te picknicken, dat doen we en het  is erg gezellig. Ook de restauranthoudster Lia is er bij en zij heeft twee heerlijke katsjapoeri, een soort gozleme, gemaakt. De een erg pittig met vlees en een ander met kaas. Dit alles wordt weer begeleid door bier, wodka en sinas. Vermaken ons goed en er worden op verzoek veel foto's gemaakt. Deze sturen we door als we weer internet hebben, al met al een erg leuke ervaring! 

Zaterdag 29 juni
Na de koffie vertrekken we naar Mestia, een prachtige tocht over een merendeels prima weg. Zijn al op tijd vertrokken en keutelen rustig aan door het schitterende landschap. Zo nu en dan een stopje om van het uitzicht te genieten en een kiekje te maken. Tegen enen zijn we in Mestia en bij het Toeristencentrum vragen we om een kaartje van het plaatsje en waar we zouden kunnen staan. Kaartjes zijn er niet en we krijgen vage aanwijzingen waar we eventueel zouden kunnen gaan staan. Wij dus op zoek, maar vinden niets. Dan kijken bij restaurantjes en guesthouses, maar daar is alles erg scheef en dat zit en slaapt niet lekker! Dan maar weer gevraagd bij de politie en we mogen midden in het centrum voor hun bureau gaan staan. Drinken een biertje op een terras en komen aan de babbel met een Poolse die met een Isrealiet is getrouwd en in Sofia woont, internationaal dus! Ze is met een hele groep Israëlieten op stap. Wandelen een stukkie en bekijken een paar verdedigingstorens die nog in goede staat zijn. Onderweg zien we een begrafenisstoet, voorop lopen mannen met de de kransen, dan mannen met de deksel van de kist, dan de overledene gedragen door 6 mannen, daarachter mannen die liederen zingen en daarna als laatsten de volgers.  Nestelen ons dan in ons kotje en terwijl we beiden even wegsukkelen wordt er hallo geroepen en op het kotje geklopt. Het blijkt een Georgiër, Vitali, te zijn die 15 jaar in Nederland heeft gewoond en gewerkt. Hij spreekt goed Nederlands en in 2010 is hij met zijn vrouw en kind teruggekeerd naar Georgië en is hier een hotel begonnen. Hij is erg enthousiast en we drinken gelijk een borrel op de ontmoeting, het goede leven en de gezondheid. We worden uitgenodigd om bij zijn hotel te gaan staan. Dit aanbod nemen we aan voor overmorgen, want morgen willen off road  we naar het hoogstgelegen dorp, Uzhguli, in Europa dat nog permanent bewoond wordt. We hebben wederom weer erg veel bekijks, we hebben ook contact met Polen die hier ook met 4x4 auto's zijn en daar ook in slapen. Ze zijn helemaal verbaasd en verrukt over ons kotje, wat een ruimte en comfort in zo'n klein ding! s' Avonds zitten we in het kotje met gezellig geroezemoes om ons heen van het centrum. En stom stom, we vinden net de portemonnee terug waarvan we dachten dat hij was gestolen. Hij lag tussen hand en theedoeken en is, denken we met het wasje opruimen, mee het kastje ingegaan. Wat een ellende voor niets, pasje geblokkeerd en de hele ochtend de politie aan het werk gehouden, baal baal! Om het vanuit Georgië aan de politie in Turkije door te geven is lastig, dus we laten het er maar bij!!!

Mestia
 Is het paradepaardje van de nieuwe regering. Het is helemaal op de schop gegaan en ziet er modern uit. Het is een wintersportcentrum en daar is de accommodatie op aangepast. Het heeft natuurlijk nog wel wat van de oude glorie bewaard, zoals de verdedigingstorens waarvan er nu nog zo'n 2000 in deze regio, Svetana, staan.

Zondag 30 juni
Wat lawaaiige nacht, maar redelijk geslapen allebei. Vertrekken mooi op tijd, rond 10 uur. Een schitterende off road tocht. We schieten niet hard op, naar Uzhguli is het ongeveer 47 km en hier doen we zo'n 5 uur over, inclusief wassen in een beek en een koffie/yoghurt stop.  Ik spoel de was, wat een avontuur! Frank maakt de wc schoon en de klojo laat hem in de snel stromende  beek uit zijn handen glippen. Hij rent er achteraan en kan hem net voor hij de grote rivier indrijft pakken, maar de dop is hij kwijt. Frank sluit de boel provisorisch af en nu maar hopen dat het houdt.  Gelukkig kunnen we de plee nog gebruiken! Onderweg komen we veel vee tegen en moeten we zelf hekken openmaken om door te kunnen rijden. Op een gegeven moment rijden we over een smal weggetje langs een diepe afgrond, ik durf niet meer te kijken en heb het zweet in de handen staan. Volgens mij heeft Floortje van BNN deze trip ook gemaakt voor de serie "Dangerous roads". We gaan staan bij de brug voor Uzhguli en vragen of we daar mogen overnachten, dat mag. We hebben dus weer een plekkie voor de nacht.  Als we het kotje openmaken zien we dat het binnen een janboel is. Door de slechte weg en de vele kuilen beweegt het kotje toch behoorlijk en is er van alles op de grond gedonderd. Nadat we alles hebben opgeruimd,  bekijken we het dorp en kijken onze ogen uit, we worden zeker 100 jaar in de tijd teruggeworpen. Er is 1 cafeetje en daar drinken we een biertje in gezelschap van allerlei nationaliteiten van Amerikanen tot Irakezen en van Polen tot mensen uit Dubai. Kijken tegen besneeuwde bergen aan, zitten op 2200 meter. We staan rondom in het vee, gemzen, geiten, varkens, paarden, varkens en koeien. Als ik bezig ben met de foto's krijgt Frank contact met de plaatselijke bevolking! Dan gaat het los, van bier naar witte wijn, naar rode wijn en dan nog met hapjes die gebracht worden door vrouwelijke familieleden. Heel gezellig, maar de grens  van stoppen was wat onduidelijk. Ik bepaal deze op een gegeven moment en stop, dan stopt de rest vanzelf.  Morgenochtend om 5 uur gaat de zon op boven de Kaukasus, moet erg mooi zijn. We zien wel of we dan wakker zijn.

Uzhguli
Een nog volledig in tact zijnd dorp op 2200 meter hoogte. Het is dan ook het hoogst permanent bewoonde dorp in Europa. De weg ernaar toe is alleen te berijden door jeeps en 4x4 auto's. Het dorp heeft 2 kleine musea, een café en veel guesthouses. Je waant je zeker 100 jaar terug. De huuskes (pleetjes buiten) lozen de behoeftes rechtstreeks in de rivier! 

Maandag 1  Juli
Hebben met het dekbed over geslapen, goede nachtrust gehad. De zonsopgang niet meegemaakt. We vertrekken, nadat we maatregelen hebben genomen om te voorkomen dat er weer van alles op de grond sodemietert. Helaas horen we halverwege een hoop herrie, we stoppen dan blijkt dat er toch een kastje is open gegaan. Allemaal glas deze keer, ruimen het op en komen aan de praat met Zwitsers die al vanaf vorig jaar april weg zijn. Zij blijven in Georgië, trekken steeds maar een paar kilometer verder en blijven daar dan een paar dagen. Ze reizen met een aangepaste vrachtauto. Ik maak foto's van de afgrond  waar we  gisteren langs reden, zit nu aan de andere kant en dat voelt beter. We hebben verder een voorspoedige reis, komen rond 2 uur aan bij hotel Hatsvali van Vitali. Hij is van plan er ook een camping bij te maken. Het ziet er mooi uit, bij een kabelbaan. Ook ligt er een mooie skipiste bij. Dit huis is gebouwd voor de huidige president. Samen met zijn vrouw, de Hollandse Sandra Roelofs uit Terneuzen en kinderen heeft hij hier 2 jaar gewoond. Hij komt hier nog wel eens een hapje eten.  We zetten ons kotje neer in de buurt van de kabelbaan. Als we hem opendoen zien we niets op grond liggen, maar de meur van urine komt ons tegemoet. De geïmproviseerde afsluiting van Frank heeft helaas niet geholpen!!!! Schoonmaken geblazen en een andere oplossing zoeken. Met de dop van een aldi gedroogde kruidenpotje en met 2 verschillende soorten plakband doen we een test met water en dat lijkt goed te werken. Het schoonmaken van het ding  zal wel een probleem worden, maar dat zien we dan wel weer. Gaan nu een hapje eten in het restaurant. Heel gezellig, met veel wodka en bij ieder glas een heilwens. Als we weg willen gaan, moeten we ook nog even proosten en een heilwens uitspreken voor de groep douanepolitie.  Komen daarna in gesprek met mensen uit Bahrein, de temp op dit moment hier is voor hun hetzelfde al bij hen in de winter. Wij lopen nu al te pufpufpuffen. Zijn nu weer int kotje en maken er een rustige avond van! Onweer, hagel en donder, dus niet echt rustig wat het weer betreft. Bellen met ma en ben blij haar stem weer even te horen...

Dinsdag 2 juli
Slapen vanochtend uit tot over negenen. Het heeft de hele nacht nog door geonweerd en geregend. Ruimen het spul op en drinken een bakje koffie. Ons plan om met de kabelbaan omhoog te gaan laten we eerst varen omdat het bewolkt is. De lucht breekt en na  uurtje gaan we toch, het moet een fantastisch uitzicht over de Kaukasus  opleveren. Helaas zitten de hoge bergtoppen nog helemaal in de wolken, maar het was wel erg mooi en spannend om met de kabelbaan omhoog en vooral om weer naar beneden te gaan. Als we terug zijn gaan we ontbijten in het restaurant, een stevig ontbijt met katsjapoeri, gebakken kaas, honing en een salade. Horen van Vitali dat Sandra, the fairst lady van Georgië in Mestia is en hoogstwaarschijnlijk nog wel bij hem zal komen. Dit in verband met het heropenen van het Georgisch Nationaal Museum. Dit schijnt een heel mooi museum te zijn en het is nu gratis! Daar zijn wij als Hollanders natuurlijk tuk op, dus na afscheid te hebben genomen van Vitali en zijn familie, op naar het museum. Het was zeker de moeite waard, alles prachtig opgesteld. Daarna geld pinnen  in Mestia en een paar boodschapjes doen. Rijden dan richting onze volgende stop, bij Lia restaurant Khoko. Ongeveer op de helft van de rit komen we stil te staan bij de wegopbreking van de heenreis. Nu staan we er al een uur en weten niet hoe lang het nog gaat duren. Uit verveling duwen een paar wachtende mannen grote rotsblokken naar de rand van de afgrond en sodemieteren ze zo 75 meter lager de rivier in! Een spectaculair gezicht. Wij schrijven in de wachttijd  even bij. Uiteindelijk is het meer dan 2 uur later voor we verder kunnen rijden. Het blijkt dat een stuk rots is opgeblazen en de brokstukken weggehaald moesten worden.  Na nog een 40 tal km. komen we aan bij Lia, die ons, maar vooral Frank, overlaadt met kussen van blijdschap. Ze heeft eters  en is behoorlijk aangeschoten, ze zingt samen met haar gasten.  We zijn benieuwd of ze hier blijft slapen of nog naar haar huis gaat. 

Woensdag 3 juli
We hebben heerlijk geslapen onder het genot van de hele nacht regen. Lia is inderdaad gebleven en rond 9 uur maakt ze de plee schoon, een hokje met een gat in de grond. Op het platteland zijn alle plees zo. Het regent nog steeds en het is wat fris. Als we afscheid nemen komen we in een kamertje met een houtkacheltje wat ons het idee van een museum geeft. Lia heeft geen elektriciteit, geen water dit komt uit de bergen, gasflessen en geen riolering, voor ons gevoel dus behelpen!!! Het blijft de hele dag regenen en de rivieren stromen vol. Ons plan is om te rijden tot Zestafoni, maar als we een lamp van de auto laten verwisselen, komt de monteur er achter dat de compressor niet deugt. Zij kunnen het niet repareren. We kunnen wel doorrijden naar Tbilisi, waar een Nissangarage is. Dat gaan we dan ook maar doen. Daar aangekomen worden we door verwezen naar "Tegeta" een gigabedrijf, die alles repareert van trucks tot personenauto's. We maken een afspraak voor morgenvroeg 9 uur, Zijn nu dus in Tbilisi op bekend terrein, plekkie als een dikke week geleden. Hebben nog telefonisch contact met Esje. 

Donderdag 4 juli
Staan op tijd op en na een bakje koffie rijden we naar de Tegeta garage. Daar hebben we erg veel bekijks en komt er een tolk aan te pas. De compressor doet het nog en er worden 2 nieuwe zekeringen geplaatst. Klaar is Kees voor 10 euro. Rijden terug naar ons stekkie en gaan in de loop van de middag naar het centrum van Tbilisi met een taxi. Het  is erg leuk om er even rond te lopen en het oude gedeelte van de stad te bekijken. Maken foto's en drinken een biertje op een terras. Dwalen zo een paar uurkes in Tbilisi en vinden het tegen 4 uur wel welletjes, ti's warm en we nemen een taxi terug. Op de terugweg een telefoontje van Harma, zij gaat morgen op vakantie en we sturen haar een sms om hun een fijne vakantie toe te wensen. Zitten een poosje op een terrasje aan het meer te kijken naar de mensen die voorbij wandelen, leuk! Wij hebben op iedereen wel wat aan te merken en hebben daar veel schik om. Gaan uit eten in het restaurant en tijdens en na het eten skypebellen we met mam, JP, Esther en TiTo. De vakanties beginnen morgen, JP en zijn gezin gaan naar het zonnige zuiden. Esther en haar gezin blijven in Zuidlaren. Het weer in Nederland is momenteel goed, hopen dat het zo blijft. Wij halen morgen om 2 uur onze visa voor Rusland, gaan weer een spannende tijd tegemoet!!!