Lapland, door Finland Zweden en Noorwegen!

18 oktober 2016 - Bjerkvik, Noorwegen

Dinsdag 11 oktober, het Kerstdorp bij Rovaniemi

Ontbijtje en dan op naar de ABC om het blog te versturen en het krantje te downloaden. Rijden dan vol verwachting naar het Kerstdorp, een ritje van 80 km door een mistig Lapland. We komen aan op een parkeerplaats met plaatsen voor campers, prima plekje. In de middag lopen we naar het Kerstdorp, van onze verwachting komt niet veel uit. Er zijn een paar losse grote gebouwen, in een daarvan woont de kerstman en met hem kun je op de foto voor een goed prijsje. Verder wat lichtjes en heel veel souvenirwinkels met veel duren prulletjes. Weinig versiering, kortom wij hadden er meer van verwacht. We hebben het dan ook snel gehad met het Kerstdorp, maar hebben ook geen zin om nog verder te rijden en blijven dus staan waar we staan. Wat wel leuk is, is dat de arctische poolcirkel door het dorp loopt, Frank gaat op de lijn staan en ik maak een foto van hem. We hebben nu een rustig middagje in een lekker warm kotje, tis buiten best wel koud, rond het vriespunt! Frank maakt zijn heerlijke spaghetti klaar en het is weer smullen! In de avond wandelen we nog even het Kerstdorp in en dan ziet het er veel leuker uit, veel meer lichtjes en dat maakt het geheel wat smaakvoller.

Kerstdorp

In het noorden van Finland, acht kilometer buiten het stadje Rovaniemi om precies te zijn, heeft de kerstman zijn eigen onderkomen. Daar, in Santa Claus Village, ontvangt de kerstman het hele jaar door fans die graag met hem op de foto gaan. Hoewel dit kerstdorp op het eerst gezicht erg commercieel is (en toegegeven, dat is het ook), is het een bezoekje wel degelijk waard. In Santa Claus Village vind je naast de woning van de kerstman zelf ook tal van souvenirwinkeltjes, een heus postkantoor waar je ansichtkaarten kunt versturen met een stempel van de kerstman en rendieren waar je een tochtje mee kunt maken. In SantaPark, dat grotendeels onder de grond ligt, kunnen kinderen de elfen helpen met het inpakken van cadeautjes, kunnen ze broodjes bakken met de vrouw van de kerstman en is het mogelijk om een magisch tochtje in de arrenslee te maken. Deze was dicht in verband met een grote verbouwing.

Woensdag 12 oktober, Pello

Vanochtend bekijken we de kaart nog eens goed en zoeken we op de app van Campercontact waar camperplaatsen en campings op onze route zijn, campings hebben onze voorkeur omdat we graag willen wassen. We passen onze route aan en gaan naar Pello, dit ligt tegen de Zweedse grens aan en daar is een camping die het hele jaar is geopend. Als we weg willen gaan moeten we voor het eerst de voorruit ijsvrij maken, krabben dus! Het is behoorlijk mistig als we weg rijden en we zijn voor we er erg in hebben Rovaniemi voorbij. Daar hadden we nog even willen kijken, maar we hebben geen trek om terug te rijden. Rijden dus in de mist door een prachtig landschap. De mist trekt na een aantal km. op en dan is het gewoon genieten van een blauwe lucht en zon! Onderweg zie ik een groepje elanden, maar voordat dit tot je doordringt ben je er al voorbij, wel apart!  In Pello is een K markt waar we onze blikjes in kunnen leveren, op een blikje zit 15 eurocent statiegeld! We leveren de blikjes dus in en kopen een lekker vers donker meergranen stokbrood.  De aankomst op de camping in Pello is een tegenvaller, er is een man aan het werk en die vertelt ons dat de camping gesloten is. Balen dus, na nog wat gepraat komen we overeen dat we mogen overnachten op de camping met gebruik van stroom voor 7 euro. Verder zijn alle faciliteiten afgesloten, het wordt dus geen wasdag vandaag. In de middag wandelen we naar Pello, doen daar nog een paar boodschapjes, maken een paar fotootjes en keutelen weer terug. We hebben vanavond weer een heerlijke maaltijd, rijst met een prutje, prima! Er is een prachtige zonsondergang en we hopen op het Noorderlicht vanavond! Frank gaat onze PottiPotti legen en maak een giezel over de bevroren ondergrond! Hij verdraait zijn knie en kreupelt wat, hopen dat het meevalt!

13 oktober , Kiruna

Frank heeft goed geslapen ondanks de knie, hij kan hem redelijk bewegen. In Pello zien we de zon opkomen, ook weer mooi. Vandaag rijden we naar Vittangi, daar is een wintercamping met wasmachine, want  het is zo langzamerhand wel weer nodig dat de was wordt gedaan! We rijden een klein stukje terug en gaan in de buurt van Pello de brug en grens over naar Zweden. Hier gaan we een toeristische route rijden, weer een mooie route. We zijn nog steeds in Lapland, het land van de Samen.  Aangekomen in Vittanga gaan we eerst wat boodschapjes doen, even weer wennen aan een andere valuta. De Zweedse kroon is 0,11 eurocent, even weer rekenen wat alles kost. Diesel is in ieder geval duurder dan in Finland, rond de 1,40 euro. Dan op naar de camping, maar tot onze  verbazing is hij dicht! Shit en nu dan , overleggen en kijken waar een andere wintercamping is die op de route ligt. Dat is in Kiruna, 76 km. verderop en ook daar moet een wasmachine zijn. Met frisse moed dus maar weer verder. Dan komen we aan in Koruna, een industriestad met veel ijzermijnen. Het is wereldwijd de grootste ijzerleverancier en zeker geen mooie stad. vervolgens worden we eerst ergens heengeleid door de TomTom waar geen camping te bekennen  is en als we uiteindelijk de camping vinden blijkt deze ook gesloten te zijn voor campers, wel worden er chalets verhuurd! Hier hebben w echter geen belang bij, het meisje van de receptie verwijst ons naar Hotel E10 in de buurt, daar kunnen we misschien wel staan met gebruik van stroom. Beide vinden dat maar niets en we gaan op zoek naar een camperplaats in de buurt. Die vinden we zo’n 18 km van Koruna. Een mooie plek met een wc en picknicktafels aan een brede rivier. We zijn het er snel over eens dat we hier gaan overnachten. Wandelen nog een stukje en gaan dan lekker binnen zitten met de kachel aan! De maaltijd van vanavond is simpel, een koude aardappelsalade, een pot rode bietjes en een karbonade, niet verkeerd.  Oja, de tijd is nu weer gelijk met die in Nederland, we zijn dus een uurtje teruggegaan!

Kiruna

Een merkwaardigere stad dan Kiruna zul je in heel Zweden niet vinden. Verstrooid tussen de kromme dwergberken op het bergplateau, overgeleverd aan de woeste elementen en geheel afhankelijk van de mijnbouw is Kiruna nu gedwongen om de gehele stad te verhuizen vanwege het toenemende instortingsgevaar door het steeds verder uithollen van de mijnen onder de stad. Dat wordt een ongeëvenaard spektakel, want hoe verhuis je eigenlijk het  stadhuis uit 1963 van 50 bij 50 meter, dat de status van monument heeft en daarom niet gesloopt mag worden. Of de fantastische houten kerk uit 1912 die onlangs nog is uitgeroepen tot de mooiste houten kerk van Zweden. Er wordt gesproken om de huizen op verrijdbare onderstellen te zetten en ze naar de nieuwe locatie bij de dagmijn in Luossavara te rollen. De architecten gaan zich ondertussen te buiten aan de meest wilde plannen, zoals een binnengalerij met tropisch regenwoud en een indoor skihelling. Een toer door de mijn wordt aanbevolen. Het is de grootste ondergrondse ijzermijn ter wereld. Zomers rijden er dagelijks meerdere bussen met toeristen door de mijn. Het kan nog merkwaardiger. Net buiten Kiruna ligt de grootste civiele raketbasis van Europa – Esrange. Vanaf deze basis wil de luchtvaartmaatschappij Virgin Galactic vanaf 2012 vluchten met ruimtetoeristen gaan uitvoeren. En dan is er nog het ijshotel  dat wordt aanbevolen door veel reisorganisatie en bekende persoonlijkheden. Als je een keer in Kiruna geweest bent dan vergeet je dat nooit meer.

Vrijdag 14 oktober,  Bjorkliden

Prima geslapen, hebben geen brood meer en eten een knackerbroodje (oud) met een gebakken eitje. Kunnen er wel weer tegen en rijden als eerste 2 km verderop naar Jukkenskarvi, waar volgens ons boekje een mooi houten kerkje staat. Inderdaad een prachtig kerkje, maar we kunnen er helaas niet in. Maken aan de buitenkant een foto van een schildering binnen, niet echt goed gelukt, maar kan er mee door. Naast de kerk is een Sami camp, daar wonen Sami, de originele bewoners van Lapland. Ze runnen daar een soort camping en organiseren allerlei dingen zoals rendiertochten, langlauftochten en verkopen souvenirs. Voor hen is het toerisme een bron van inkomsten geworden nadat het echte Sami leven verdwenen is. Hun kudde rendieren loopt achter de kerk binnen een omheining. Na de bezichtiging rijden we naar Kiruna, waar we bij een systembogalet, dat is een staats drankwinkel om daar wat drank te halen. In Finland en ook in Zweden mogen supermarkten geen alcoholische dranken boven de 5% verkopen. Daarvoor moet je naar een staatswinkel. Wij slaan daar wat in, want in Noorwegen zijn wijntjes en biertjes helemaal niet te betalen! Daarna bekijken we een houten kerk die is gemaakt in een Sami tipi vorm, mooi! Ook van binnen erg eenvoudig met een simpele afbeelding bij het altaar. Mooie houten verbindingen, speekt ons wel aan. Buiten staan op de kerk beelden die de menselijke emoties uitdrukken, heel mooi gedaan. Naast de kerk ligt een cirkel van stenen met een monument in het midden, met daarop een Sami man. Als we terug lopen naar ons kotje, komt er een man naar ons toe die vraagt of dat campertje van ons is. als we dat bevestigen vertelt hijd hin net zo een heeft en we wisselen ervaringen uit over het camperen met zo’n ding. Doen daarna nog een paar boodschapjes en vertrekken dan naar Bjorkliden, naar een wintersportcomplex waar een camping bij is. Daar hopen we te kunnen staan en te wassen!  We hebben weer een mooie route, een stuk van deze route wordt aangemerkt als het meest kenmerkende landschap van Lapland met veel moerassen en dat klopt. We kunnen ons goed voorstellen dat de Sami hier vroeger met hun kuddes rondtrokken. We rijden van het redelijk vlakke land de bergen in langs een prachtig meer. Aan het einde van het meer is de camping en ja hoor, hij is open en heeft een wasmachine en droger! Wij helemaal blij, we kunnen wassen en even douchen. Gooien de wasmachine vol en als hij voor de eerste keer klaar is zoeken we een droger. In eerste instantie zien we die niet maar er staan wel twee hoge kasten, lijken wat op koelkasten. Dit blijken droogkasten te zijn met allemaal rekjes erin waar de was op kan, deurtje dicht en dan wordt er hete lucht in de kast geblazen, erg handig! Als onze kleren droog zijn, doen we de schone aan en gooien de gedragene ook nog even in de was. Zo hebben we alles weer schoon en kunnen we weer een poosje vooruit! Het eten is ook vandaag weer super ingewikkeld, de rest van de aardappelsalade, doperwtjes met worteltjes en heel lekker, een biefstukje. Het lukt Frank om die goed te bakken, lekker rosé. Verder rustig avondje zonder Noorderlicht.

15 oktober, Senja

Doen lekker rustig aan bij het opstaan, ontbijten  en ik schrijf nog even bij. Dan heerlijk douchen, spultje bij elkaar pakken en vertrekken rond een uur of 11. Beetje eentonig ,maar de route is wederom mooi. Zij door het zoeken naar een camping met wasmachine wel erg snel door Zweden gegaan, maar we kunnen vanuit Noorwegen altijd zo weer terug. We hebben besloten om niet meteen naar de Lofoten te gaan, maar eerst een stukje naar boven naar het eiland Senja. Volgens de man die we gisteren bij de kerk spraken is dit een heel mooi eiland, dat gaan we dus maar verifiëren.   We gaan de grens over naar Noorwegen en dat gaat zonder controles, Schengen he! Al  snel verandert het landschap in meerdere bergmeertjes, wat meer huisjes aan het water en weinig bomen. De rit van vandaag  is er eentje van ruim 250 km en gaat voor het grootste deel over de Noordkaap route, mooi! We rijden afwisselend wat hoger en lager en daardoor ook gedeeltelijk bevroren witte  gedeeltes en hele groene. Doen onderweg in Noorwegen  wat boodschapjes en schrikken ons de blubber van de prijzen, maar ja er moet toch gegeten worden! We rijden over een lange brug het eiland op en moeten dan nog een km of 70. Onderweg komen we een camping tegen en die nemen we;  een leuk kleine camping aan zee.  Schrijven ons in en zitten nu aan zee, aan een fjord. Allebei een beetje moe, we kijken wel wat de dag van morgen brengt.

Senja

Senja (Noorwegen) is een eiland dat boven de Lofoten ligt. Je bereikt Senja met de auto via de E6 en neemt de brug bij Finnsnes. De weg leidt naar Gryllefjord – een vissersplaatje – en is een mooie route. De weg loopt langs de kustlijn van het eiland en voert langs fjorden, bergen en kleine vissersdorpjes. Een mooie plek onderweg is het kleine eilandje en vissersdorpje Husøya. Onderweg kom je vanzelf de Senjatrollet tegen, officieel de grootste trol ter wereld. De trol is bijna 18 meter hoog en weegt 125 ton. De Senjatrollet maakt deel uit van een kleine verzameling trollen. Je kunt er wat eten en drinken en trollen-snuisterijen kopen. Een leuke tussenstop als je met kinderen op pad bent. Senja is ook een prima bestemming voor een visreis. Je kunt er door de fjorden en de bergen bijna altijd uit de wind vissen. Op de vele, goede stekken kun je vissen op kabeljauw, koolvis, schelvis, koolvis, leng, lom, zeewolf, heilbot, roodbaars en zelfs zeeduivel. In 2011 is er op Senja een heilbot gevangen van 245 kilo.

Zondag 16 oktober, Senja

Doen ook vanochtend rustig aan en luisteren naar de Noordmannen op radio noord, dan  een zondags ontbijtje met een eitje. Daarna rijden we verder het eiland op en stoppen her en der om te kijken en een wandelingetje te maken. Het is hier erg mooi en rustig, de weggetjes zijn smal met zo nu en dan een ietsje verbreding aangegeven door een blauw bord met een M er op. Er zijn tunnels  variërend van 350 tot 2500 meter lengte, ook smal en donker! Op een gegeven moment staat er een auto met zwaailichten en een meneer die ons tegenhoud. Er staat een bord met in het Noors dat er een begeleid konvooi aankomt en dat we daar op  moeten wachten. We wachten geduldig een minuut of 10 en zij dan zelf onderdeel van een begeleid konvooi de andere kant op. Er zijn wegwerkzaamheden in de tunnel en dan wordt het op deze manier opgelost. Het is vandaag een sombere bewolkte dag, maar dat mag de pret niet drukken, het is hier meer dan mooi. We belanden op een camperplaats bij een soort attractiepark met trollen, Senjatrollet. Het park is gesloten, de parkeerplaats is dus helemaal voor ons! Settelen ons, kijken bij het park en maken een wandeling naar een kerkje en gaan dan de andere kant op langs het fjord. De middag wil zo wel om en tegen 4 uur zijn we terug bij het kotje. Het is niet echt koud,  de bewolking lost op en het wordt helemaal helder, we hopen vanavond nog een keer op het Noorderlicht! Over het eten het volgende, gisteren waren we in een supermarkt en daar zag Frank een blik met daarop een afbeelding die hem heel erg aansprak en ook de prijs sprak hem wel aan. Het leek op groente met gehaktballen en daar zou dan rijst bij worden gegeten. Helaas, het was een doodordinair waterig groentesoepje met balletjes! Hebben er wel lol om gehad en zijn er ook wel vol van geworden, maar lekker was anders!!!!!

Maandag 17 oktober, Bjerkvik

Gisteravond weer het Noorderlicht, fantastisch! Veel meer en mooier dan de vorige keer. Ik schiet een heleboel fotootjes en geniet van het bewegende kleurenspel in de lucht. Frank moet om mij lachen en benoemt mij als een klein meisje dat staat te springen bij een draaiorgel!!! En misschien is dat ook wel zo, ik vind het geweldig en kan er niet genoeg van krijgen! Stuur een foto naar de kinderen en zet ook wat op Facebook.

Vanochtend is het heel helder en is het wederom ruitenkrabben geblazen. De zon staat laag en dat merken we met het autorijden. Veel zon in de ogen wat het zicht behoorlijk belemmert, het is dus goed uitkijken. We rijden terug door het binnenland van Senja, erg mooi! Dan over de Noordkaaproute 70 km zuidwaarts naar de Lofoten. We komen aan in Bjerkvik op een camperplaats aan een haventje. Leuke plek, maar het waait behoorlijk en het is goed koud! Doen het kacheltje aan en nemen eerst maar eens een bakje koffie en een broodje Dan wandelen we naar het plaatsje, halen geld en doen daar boodschapjes. Voor het eerst heb ik een bandje om het hoofd en handschoenen aan, het is 2 graden onder nul maar het voelt wel aan als -5.

Liefs RiFra

Foto’s

6 Reacties

  1. A.moerman:
    18 oktober 2016
    Leuk zo te lezen hoe jullie je redden met het eten.,weet ook wel je moet roeien met de riemen. Maar het was leuk om dit weer te lezen dat Frank dacht dat van dat blikje en dat er groentesoep in zat. Geniet lekker groetjes attie
  2. Martin en cobi:
    18 oktober 2016
    Het is echt duur in noorwegen maar de lonen zijn daar drie hoger dan Nederland.Het gaat dus weer goed met zijn knie Maar jullie hebben weer heel wat gezien van de noordelijke landen .Foto's waren weer prachtig geniet er van wij kijken naar er elke keerweer naar uit veel plezier groetjes Cobi Martin
  3. Riemer:
    18 oktober 2016
    Het blijft leuk jullie te volgen en mee te genieten.
    Wachten op het volgende verhaal.
    Hoop dat het weer een beetje mee blijft zitten.
  4. Geesje:
    19 oktober 2016
    Wat weer een mooi reisverslag en dan die foto's schitterend,fijn dat het weer goed met de knie gaat,
  5. Ilse en Kees:
    19 oktober 2016
    Hallo, helaas vorige week niet kunnen reageren, het iedere keer weer leuke verhalen zeker als iets niet goed verloopt en je weer een oplossing moet vinden. Wij zijn ook in Zweden en Noorwegen geweest dus de verhalen klinken goed in de oren. De elektriciteit kastjes zijn inderdaad voor de motor en de binnenkant van de auto op temperatuur te houden, weet ik van een oud collega die in Zweden is gaan wonen.
    De foto's van het Noorderlicht zijn heel erg mooi. Op naar het volgende verhaal. Gr Kees en Ilse

    In Zuidlaren is bij ons alles afgesloten en ja Frank de karavaan heeft weer eeeeeen tienduizend km beurt gehad.
  6. Marijke van Veen:
    20 oktober 2016
    Wat een fantastische route hebben jullie uitgezocht; en mooie beschrijvingen! Ik geniet van de verhalen over de meren, de maaltijden en de dorpjes.
    Ben 18 okt. weer oma geworden (van Tara).
    Groetjes, Marijke.