Het kan raar lopen!!!!!

Zondag 28 september 2014
Gisteren hebben we het eerste verslag weer verstuurd, maar konden de foto's niet meesturen, balen! De laptop pakte de wifi niet op de camping en crashte! Daarna nog geprobeerd om de foto's van de laptop naar de IPad over te zetten, maar ook dat lukte niet. Moeten maar zien hoe we dit verder doen, we maken nu foto's met de IPad en mijn telefoontje. Deze kunnen we in ieder geval versturen. Ondertussen krijgen we een whatsapp van Esther dat een zus van mijn moeder is gevallen en twee kaken heeft gebroken en haar neus. We bellen dus met mam die wel van slag is door het bericht. Maar afwachten hoe dit afloopt !

Wij doen vandaag de was en hangen het te de drogen op ons nieuwe campingdroogmolentje, mooi dingetje!
Dan gaan we lekker fietsen langs dolmen en andere historische bezienswaardigheden. Leuke tocht in een prima weertje. Als we terug zijn komen een Nederlandse naamgenoot, Ria en haar man Cor (met een C) uit Brabant langs om ons kotje te bekijken. Zij zijn nu onderweg naar huis en hebben het er dus weer op zitten. Ze vertellen dat Cor een paar ziekenhuisopnames heeft gehad, maar dat het nu weer goed gaat. Ondanks dat houden ze de moed er in en reizen nog wel, maar door landen waar goede ziekenhuishulp is. Klasse, veel mensen zouden nu achter de geraniums gaan zitten. We horen op de radio dat er in Haaksbergen een afschuwelijk ongeluk met een monster truck is geweest, we zijn er even naar van! Verder hebben we een rustig avondje met in de loop van de avond wat regen en veel neefjes!

Maandag 29 september
We nemen afscheid van Cor en Ria en bekijken de route voor de komende dagen, zijn over de helft van Frankrijk en besluiten om donderdag in Spanje te arriveren. Onze eerste stop is na zo'n 150 km in Challans op een camperplaats. Als we er aankomen zijn er nog aardig wat plekken vrij, maar als wij het stadje hebben bekeken is alles vol! De bedoeling is om vanavond uit eten te gaan, maar er is niet echt een leuk restaurant in de buurt, we houden het dus nog te goed. Het lijkt ons heerlijk om nog een keertje mosselen te eten, maar dan moet je wel aan de kust zijn. Die kant gaan we morgen weer op. De rit verliep goed, maar ik was zo oenig om twee navigatiesystemen naast elkaar te bekijken en te gebruiken, dat vraagt om moeilijkheden en verwarring!!! Gelukkig zijn we er wel uitgekomen en op de plek beland die we gepland hebben! Het plaatsje spreekt ons niet aan, erg saai, zelfs de kerk was saai!!! In plaats van uit eten te gaan hebben we nu een super pittig instant soepje gegeten, brand je de mond uit, maar vult wel! Verder doen we niets vanavond, gezellig puzzelen, lezen, een spelletje doen en radiootje luisteren! Ma belt nog even om te vertellen hoe het met haar zus is. 

Dinsdag 30 september
Vertrekken richting Rochefort, zo'n 160 km. We gaan langs een rustige route en doen er wel een paar uur over. Onderweg stoppen we bij een camperdealer om onze koelkast na te laten kijken. Toen we vertrokken deed hij het niet, maar wij dachten dat de batterijspanning nog te laag was. Deze is ondertussen 100 %, dus daar lag het niet aan. De accu's worden doorgemeten, die blijken inderdaad 
goed te werken.
Dan bekijkt de monteur de koelkast en ontdekt dat deze kapot is. Reparatie kan wel, maar is net zo duur als een nieuwe koelkast!!! Wij dus mee naar de shop voor een nieuwe koelkast, maar deze zijn te breed voor ons kotje. We moeten dus op zoek naar een smallere, wel balen!!!!! Zijn dan al vlak bij Rochefort en zoeken een camperplaats, die staat in de felle zon. Voordat we ons settelen lopen we eerst naar de Lidl om de hoek om daar wat boodschapjes te doen. Zien daar vlakbij nog een camperplaats onder de bomen. We verhuizen dus en staan nu op een heerlijk plekje aan een haventje. 

Rochefort
Ooit een vissersdorp, werd deze strategische plaats langs de Charente in de 17e eeuw onder Lodewijk IV in een razend tempo omgetoverd in een stad met een enorme scheepswerf waar schepen voor de marine en voor de overzeese handel worden gemaakt.
In de Corderie Royale werd bovendien het touw geproduceerd voor de militaire en handelsvloten van Frankrijk. De stad, aangelegd volgens een dambordpatroon, heeft de statigheid van het militaire verleden, gemengd met een flinke scheut exotisme van de koloniale handel, goed weten te bewaren.
Een bezoek aan de voormalige touwslagerij, de scheepswerf van het fregat de Hermione, een wandeling door de rechte straten met palmen en mediterrane huizen.

Woensdag 1 oktober
Het gaat allemaal anders lopen dan we dachten! Frank heeft al een paar dagen een rood opgezet onderbeen en dat wordt er niet beter op. We hebben al op internet gekeken en het lijkt er op dat hij wondroos heeft. Vandaag dus op zoek naar een dokter en zij geeft aan dat het inderdaad wondroos is! Dit is een ernstige infectie en er wordt een stevige antibioticum kuur voorgeschreven en het advies om 1 of 2 dagen een hotel te nemen, het been te laten rusten en daarna naar huis te rijden 
en er mee naar de eigen arts te gaan. Het hotel ziet Frank helemaal niet zitten en zo eigenwijs als hij is, gebeurt dit dus ook niet. Dezelfde middag nog beginnen we aan de terugreis van een dikke 1100 km. We komen tot even na Poitier op een mooie camping. Frank voelt zich niet ziek, heeft geen koorts, is alleen 's avonds moe en ligt vroeg in bed. We moeten wel in de gaten houden of de kuur aanslaat, als dit niet gebeurt moet Frank naar een ziekenhuis om daar via een infuus antibioticum te krijgen. 's Avonds bellen we met de kinderen en met mam om te vertellen wat er aan de hand is en zij reageren allemaal verschrikt en bezorgd. Morgen maar weer verder zien!

Donderdag 2 oktober
Vanochtend dr. Mees gebeld, aan de assistente uitgelegd wat er aan de hand is en een afspraak voor vrijdagmiddag half vier gemaakt. We rijden verder tot even voor Lille. Komen op een camping met bijna alleen maar Nederlanders. Er verandert niets aan de situatie aan het been van Frank, het is stabiel. 

Vrijdag 3 oktober
Vandaag nog 471 km te gaan. We komen mooi op tijd aan en zitten om half vier in de wachtkamer van de dokter. Deze bevestigt alles wat de Franse arts heeft gezegd geeft ook aan dat we het been goed in de gaten moeten blijven houden en alarm moeten slaan als het erger wordt of als Frank koorts krijgt. Maandag contact opnemen met mondheelkunde van het Martini ziekenhuis, daar heeft Frank eind augustus een chirurgische ingreep gehad en hoogstwaarschijnlijk is daar een bacterie bijgekomen. Er moet dus ook nog even naar zijn mond worden gekeken. 

Nou dat is het dan voorlopig, het is natuurlijk balen, maar de gezondheid gaat voor en is belangrijk! Eerst zorgen voor een goed herstel en dan weer nieuwe plannen maken! 

Liefs RiFra