Spanje, Frankrijk, België en Zuudloar'n

Hallo allemaal,

Dit is al weer het laatste verslag van deze vakantie! het was niet spectaculair, maar we hebben er erg van genoten. Bedankt dat jullie ons weer hebben gevolgd en gereageerd hebben.

Tot een volgende vakantie!

Dinsdag 3 mei,                  Mataro

Lekker rustig dagje gehad, gewassen , bed verschoond, kotje schoongemaakt en nu kunnen we tot Zuidlaren de boel de boel laten. Lopen zo nu en dan even over de camping om te kijken of Gerrit en Dicky zijn gearriveerd en na de lunch wandelen we langs de zee en langs de treinverbinding Blanes Barcelona, naar Mataro. Drink een biertje op een terras en wanden weer terug. Nog steeds geen Gerrit en Dicky, wel een verzendfout mailtje van hen die we niet kunnen openen. We wilden eigenlijk met hen uit eten omdat het nu precies drie jaar geleden is dat we elkaar hebben leren kennen. Na het foute mailtje hebben we beide het idee dat ze niet zullen komen en sturen ook naar hen een mail hierover. Gaan dan maar met z’n beidjes uit eten, verorberen  een lekkere pizza en gaan daarna te bedde.

Woensdag 4 mei,            Tremp

Reizen af richting Tremp, ongeveer 250 km. Tijdens de rit worden we gebeld door Dicky die ons verteld dat de camper van hun medereizigers pech had gekregen en dat zij daardoor vertraging hadden opgelopen. Fijn om even wat van ze te horen, wensen ze verder een goede reis en een fijne vakantie en spreken af dat we elkaar na de vakantie wel weer zullen zien. We arriveren na een mooie reis langs Montserrat en allerlei mooie weggetjes in Tremp. Gaan daar kijken of we Jellie en Gaatze kunnen treffen, Gaatze is een oude voetbalvriend van Frank en we kennen ze al jaaaaaaaaaaren. Soms zien we elkaar tijden niet, maar als we elkaar zien is het altijd gezellig.  We arriveren even na enen op camping Gaset in Tremp. Schrijven ons in en als we bij de receptie vertellen dat we voor de Douma’s komen weten ze genoeg en wijzen ons de weg naar hun plekje. Gaatze en Jellie komen hier dan ook al bijna 40 jaar! We lopen gelijk door en Gaatze ziet ons al aan komen en wuift ons tegemoet. We worden hartelijk door hen, hun dochter Corinne en haar man Dennis ontvangen. Krijgen een biertje aangeboden en zitten vervolgens supergezellig te kletsen en herinneringen op te halen aan vroeger tijden en Groninger Boys. Frank gaat zijn overheerlijke spaghetti voor ons koken en daarna gaan we nog een paar potjes klaverjassen. Jellie en ik verliezen van de mannen, maar dat mag de pret niet drukken, we drinken  nog een ratje, jaja, voor ons ook iets nieuws! Het is een kruidendrankje, lijkt wel wat op Jagermeister (lekker Gerrit Gardenier), valt er in ieder geval goed in. Even voor 12en  liggen we te bedde en kan ik Frank nog net feliciteren met zijn 68e verjaardag.

Donderdag 5 mei,           Capvert

Frank gaat douchen en ik maak intussen een verjaarsontbijtje klaar, pluk een bosje bloemen en kook een eitje! Helaas pindakaas begeeft tijdens het eitje koken de gasfles het. Een nieuwe gasfles eraan en dan maar zien hoe de eitjes zijn geworden, zacht, halfzacht of hard. Ze zijn hard, maar wel lekker en het ontbijtje was verder een succes! Gaatze en Jellie komen langs om Frank te feliciteren en hij krijgt van hen een lekker flesje wijn. Pakken in, nemen afscheid en vertrekken. We hebben een schitterende route en zien zwermen roofvogels van soms wel 25 bij elkaar, prachtig om te zien.  Rijden over de Spaans Franse grens en moeten  nog wat boodschapjes doen. Op de Ipad zie ik een Carrefour, die vinden we snel, maar die is potverdorie dicht. Rijden dan door en vinden een Super U waar we onze boodschapjes doen. Daarna rijden we naar een camperplaats in Lannemezan, echter hier is op de plaats waar campers mogen staan, een kinderspektakel opgebouwd! Kijken verder en vinden 6 km verderop een camping, prima! We komen aan en de baas vraagt hoeveel nachten, wij zeggen eentje, hij vraagt of we een rekening willen, wij zeggen nee en hij zegt geef naar 10 euro, hij blij, wij blij! Ik heb Frank voor een verjaardag diner uitgenodigd en hij gaat kijken waar dat kan en vindt een geweldige locatie bij een patisserie, daar kun je ook een pizza en een dagmenu eten, het is de enige eetgelegenheid in het dorp! Dat gaan we dus doen, het lijkt ons fantastisch. Frank is over de hele dag heen overstelpt met felicitaties voor zijn verjaardag, facebook, appjes en telefoontjes, bedankt allemaal! Het eten is geweldig, Frank een medium biefstuk met frietjes en een slablad en ik stukjes gekruide kipfilet met frietjes en een slablad! Na mogen we kiezen tussen koffie of en een toetje, beiden kiezen we een ijsje uit de vriezer. Frank een cornetto en ik een magnum! Zijn beiden goed vol en wandelen rustig terug naar de camping.

Vrijdag 6 mei,                   La Genetouze

Als we net de boel open hebben gegooid loopt er een Franse vrouw langs die samen met haar man met een camper vlakbij ons staat. Ze spreekt geen Engels maar ze maakt Frank duidelijk dat ze iets met de accu hebben.  Wij helpen ze met kabels van accu tot accu en de boel  is snel weer aan de praat, ze zijn superblij en voor ons was het een kleine moeite. Wij hebben ook vandaag weer een pittige trip voor de boeg. Wederom moet er zo’n 289 km afgelegd worden. Een mooie, maar soms ook een wat saaie route brengt ons naar Paula van der Ham in la Genetouze. Ik heb maar haar op de H-bov  gezeten en heb al een poosje FB contact met haar. We wisten dus dat ze in Frankrijk woonde en hadden haar adres gevraagd. Tegen kwart voor drie komen we bij haar aan en worden in eerste instantie door haar twee honden begroet. Even later komt ook Paula om de hoek en worden we door haar welkom geheten. We krijgen een, door haar, eigen gebrouwen biertje aangeboden en hebben een gezellige bijklets middag. We krijgen een rondleiding door het huis en door de werkkamers. Samen met haar vriend Graeme heeft ze een bedrijf in het maken van  buizenversterkers, speakers, draaitafels en alles wat daarmee te maken heeft. Greame  is jammer genoeg niet aanwezig, hij is in München op een beurs. Tegen de avond maken we samen met de honden een mooie wandeling en daarna gaat Frank koken. Wij hebben onderweg asperges gekocht met alles wat daarbij hoort en smullen daar met z’n drietjes van. ’s Avonds doen we nog een can’t stopje(spelletje) en dan is de dag gewoon omgevlogen. Was leuk om Paula weer te zien!

Zaterdag 7 mei,                               Tours

Na het ontbijtje nemen we afscheid en rijden we naar Tours, wederom een trip van 260 km. Geen flitsende rit, maar we komen dichter bij ons einddoel, Zuidlaren! Zoeken een camping en vinden die aan de rivier de Loire. Er tegenover is een giga grote kermis met spectaculaire hoge attracties en we horen dan ook constant gegil van, vooral meiden, die er in zitten. Vanaf de camping is er een mooi fietspad naar het centrum van Tours en dat vinden we wel leuk en Frank haalt de fietsen dus van de auto. Na een lange autorit is het heerlijk om even in beweging te zijn. We fietsen en wandelen door Tours, maken wat foto’s van een Noord-Afrikaanse trouwerij met veel muziek en dans. Ook is er een optreden van een dansgroep van volwassenen, maar ook van kindjes en dat is altijd vertederend.  We  fietsen terug, nu is het twintig voor negen en is Frank aan het koken! Laat dinertje deze keer.

Zondag 8 mei                    Soligny la Trappe en Saint Victor de Reno

Tot een uur of een moeten we het gegil van de meiden aan horen, maar daarna wordt het gelukkig rustig! De nachtrust is verder prima en Frank is zo goed uitgerust dat hij de vanochtend op de fiets een lekker broodje is gaan halen. Daarna vertrekken we naar Soligny la Trappe waar onze Zuidlaarder buurman Sieds een onderkomen heeft. We zijn er wel vaker geweest en hoeven niet te zoeken. De route er naar toe is schitterend, weer heel anders dan gisteren. Heel veel koolzaadvelden en oud Franse dorpjes. Rond half 3 komen we aan bij Sieds, Hij heeft samen met zijn vriendin Sybil een caravan gekocht waarmee hij  met haar een soort beurzen voor schrijvers  in Frankrijk wil gaan bezoeken; daar willen ze dan hun eigen boeken promoten. Als we aankomen zijn ze bezig om de caravan uit te proberen  en zitten erin te lunchen. We worden hartelijk welkom geheten en uitgenodigd om mee te gaan naar het huis van Sybil in Saint Victor de Reno. De auto van Sybil is echter bij de garage om er een trekhaak op te laten zetten voor de caravan en het wachten is op een telefoontje van de garage dat het klaar is. Frank doet een wandeling met Sieds en ik zit lekker samen met Sybil te kletsen in het zonnetje. Het telefoontje van de garage laat op zich wachten, de Franse slag he! Als er rond half zes  nog geen telefoontje is geweest,  vertrekken zij met de auto van Sieds en wij tuffen er met ons kotje achter aan. Mooi tochtje van 20 km naar het dorpje waar Sybil woont. We kunnen camperen achter haar huis, maar om daar te komen moeten we wat lage bomen trotseren, maar uiteindelijk staan we op een mooie plek. Zitten lekker buiten met een drankje en een hapje, gezellig! Daarna een paar glazen port uit Portugal en dan is het koken geblazen. Frank maakt zijn overheerlijke spaghetti en ik maak een salade. Vooraf een lekker internationaal kaasplankje en na yoghurt met fruit, een fijne maaltijd! Nog even naborrelen en dan is het bedtijd!!!!!  Vandaag was Annette , de zus van Frank, jarig en die is natuurlijk telefonisch door  Frank gefeliciteerd!

Maandag 9 mei,               Doullens

Lekker ontbijtje met alles er op en er aan en dan is weer verder reizen. Vandaag willen we eigenlijk halverwege Brussel komen. Daar in de buurt woont Geert Brookman, een ex collega van Frank bij Lijnco. Hij woont daar samen met Gina in een prachtig huis en heeft ons eerder al uitgenodigd om bij hem op het erf te camperen en we gaan morgen kijken of hij thuis is. Is dat niet het geval dan reizen we door. Komen tot Doullens, vinden daar een camperplaats en wandelen in de middag door het  dorp en komen bij een prachtige citadel, die echter gesloten is, maandag he! Wandelen terug, het is wat benauwd en het lijkt erop dat het gaat regenen, terug in ons kotje gebeurt dat ook eventjes. De camperplaats is heerlijk rustig tot er een Franse camper komt met een ouder Frans echtpaar die pal naast ons gaat staan, een meter afstand met de deur aan onze kant! Er mag geen campinggedrag worden vertoond, dat houdt in dat er niet  buiten mag worden gezeten, maar zij zetten hun stoelen zo ongeveer voor onze  ingang  en gaan pontificaal buiten zitten. Kijken ons niet aan en zeggen geen woord, als  wij terug komen van de wandeling zitten ze er nog, maar als het gaat regenen gaan ze naar binnen. De rust duurt maar even, want de televisie gaat aan en dit moet hard!!! Zelfs met de deuren dicht horen we alles duidelijk. Maar even afwachten hoe het vanavond gaat, misschien een beetje doof! Valt achteraf wel mee.

Dinsdag 10 mei,               Roubaix

Rijden weg uit Doullens. Tot Lille alles prima. Dan blijft de motor van de auto draaien, maar hij is niet meer vooruit te branden. Stinkt ook branderig. Van de snelweg af gegaan en dan zegt ons autootje aan een drukke weg dat hij niet verder gaat!

10.45 Ik ga op zoek naar een garage en Frank blijft bij de auto. De tweede garage zegt dat we de verzekering in moeten schakelen.

11.15 bellen met de ANWB. Een vriendelijke meneer Johan geeft aan dat er binnen een uur hulp zal komen.

11.20 een sms. Waarin de contactpersoon dit onderschrijft en als er na anderhalf uur nog niemand is, we weer moeten bellen

12.05 een auto met oplegger. Kan ons kotje niet vervoeren, te hoog! Zegt ons toe dat er binnen een half uur een grotere oplegger zal komen

13.15 nog niets. De ANWB maar weer bellen. Zij nemen contact op met de garage en kan ons vertellen dat er om 14.30 een auto zal komen. Een uur wachten dus.

Staan nu al drie en half uur aan een drukke weg op hulp te wachten!

14.30 geen auto

14.45 bellen met de ANWB. Zij bellen met de garage en verzekeren ons dat er over 10 minuten een auto zal zijn

15.10 nog geen auto, bellen met de ANWB. Zij nemen contact op met de garage. Wij zullen worden teruggebeld

15.30. Worden gebeld door de ANWB.  Er zou nu een auto moeten zijn, nee dus!

Tijdens het bellen komt er bericht van de garage dat ze er over een half uur zullen zijn.

geen vertrouwen meer in het hele gebeuren!

16.00 geen auto, bellen ANWB zelfde man als vanochtend. Is verontwaardigd dat we nog steeds hier staan en neemt nu zelf de klus in handen, hij belt met de garage. Er moet nu zo een auto komen. Hij belt zelf over 10 minuten terug om te vragen hoe de zaak er voor staat.

Staan nu al vijf en half uur langs de kant van de weg

16.30 gebeld door de ANWB nog steeds geen auto. Moeten er wel weg. We staan erg gevaarlijk en er is al twee keer iemand van de beveiliging langs geweest. De auto oplegger schijnt in een file te staan! We zullen weer gebeld worden.

17.00 we bellen maar weer met de ANWB, de man die de boel zal regelen zegt dat er een ander vervoer is geregeld en dat die er over drie kwartier zullen zijn.

17.15 hoera! Er komt een truck met oplegger, deze kan ons echter niet vervoeren, we zijn te zwaar. Ze zien echter wel dat we op een gevaarlijke plek staan en slepen ons naar een total pomp waar ze ons verzekeren dat er snel een betere oplegger zal komen.

Ondertussen steeds contact met de ANWB

17.30 er komt een oplegger die ons kan dragen en die brengt ons naar een garage in Roubaix (die van Parijs – Roubaix)

18.00 we komen eindelijk aan bij een garage, super!

Het was een lange dag, waarin we veel geduld moesten oefenen. We blijven in ons kotje slapen en staan achter slot en grendel. Er wordt ons nog een bakje koffie gebracht en dan gaat de poort dicht! 

Woensdag 11 mei,          Roubaix

Hebben beide een beetje halfbakken geslapen en zijn er al op tijd uit. Even voor achten wordt de poort ontsloten en komt er een medewerker met voor ons beiden een chocolade en een gewone croissant, erg attent en net als gisteren een bakje koffie! Rond kwart voor negen wandelen we naar het centrum van Roubaix en bewonderen daar het hotel de ville en wat meer oude gebouwen. Tijdens het wandelen worden we door een medewerkster van de ANWB gebeld die door de garage is gebeld. Ze vertelt ons dat de koppeling het heeft begeven en dat vanmiddag de auto zal worden ontmanteld wat betreft de koppeling. Morgen wordt de reparatie dan verder afgewerkt. Hoelang dat gaat duren weet ook zij niet. Wij wandelen terug naar de garage en vragen daar of de auto buiten blijft staan, zoals de afgelopen nacht, of dat hij binnen in de garage wordt gezet. Dat laatste is het geval en na enig overleg besluiten we dan om een hotelletje te zoeken voor de komende nacht. Op advies van de receptioniste komen we in een hotelletje terecht in Mercure, simpele kamer met ontbijt samen voor 56 euries. We hebben nu in ieder geval een plekje waar we naar toe kunnen gaan. Spulletjes gehaald uit de auto en op onze fietsen terug naar het hotel. Onderweg kopen we een stokbroodje emmentaler, lekker. Frank ligt nu even te pitten, het hakt er ook wel in allemaal! We gaan na het slaapje even lekker een eindje fietsen en komen terecht in Tourcoint, leuk plaatsje. Als we terug willen fietsen verdwalen we, maar na een paar keer vragen en omrijden komen we weer terug bij ons hotel. Doen dan een spelletje en rond half acht gaan we een hapje eten vlakbij het hotel. Terwijl we zitten te eten, barst er een behoorlijk onweer los en valt de regen bij bakken uit de hemel. Het was de hele dag prima weer, zonnetje en een beetje benauwd, voor morgen wordt het wat minder voorspeld. Het is nu bijna 10 uur en Frankie ligt net te bedde, ik schrijf effe bij en duik er dan ook in! Morgen maar weer zien wat de dag brengt!

Donderdag 12 mei,           Rijsbergen

Slecht geslapen, het eten van de vorige avond komt steeds omhoog. In de loop van de ochtend gaat het wel weer goed. We hebben een simpel ontbijtje en pakken daarna onze spulletjes bij elkaar. Vullen de fietstassen en gaan een eindje fietsen. Eerst naar Tourcoint, waar een heel groot monument staat voor alle gevallenen in de eerste en tweede wereldoorlog. Nemen daarna een fietsroute langs het Canal Roubaix, een oud kanaal, mooi om langs te rijden. Rond 12 uur zijn we weer bij de garage, waar ons kotje op de brug staat. De banden hebben ze leeg moeten laten lopen, want anders komt het kotje tegen het plafond! Er wordt ons duidelijk gemaakt dat de klus om vier uur geklaard zal zijn. Dat duurt dus nog even, maar zoals het nu lijkt kunnen we vandaag in ieder geval weer verder, het is nog 420 km. We gaan maar weer fietsen. Rijden nu richting centrum Roubaix, wandelen daar wat en eten een broodje kip op een terras. Wat nu, maar weer fietsen, ti's nog maar 1 uur! Rijden door wat buitenwijken en via de Ipad vinden we een route naar Leers, Frankrijk en naar Leers Nord, België! Drinken even over grens in België een Leffe en zoeken een terugrijroute! We rijden wederom langs het Canal Roubaix, met enige tussenstops op bankjes, want de tijd schiet maar niet op! Om half vier komen we weer bij de garage, waar ze nog bezig zijn! Over 20 minuten is het klaar, gebaart de baas. Dat klopt, we wandelen een stukkie en als we terug zijn staat het kotje weer klaar voor ons. Spullen er weer in, fietsen er weer op, betalen, schudden handen en vertrekken. We zijn de hoek om en dan ziet Frank dat de auto in de 4x4 staat, hij krijgt hem daar niet uit! Dus weer terug, auto weer op de brug. Na een uur brandt het lampje van de 4x4 nog steeds brand, maar er wordt ons verzekerd dat hij niet meer in de 4x4 staat en dat het lampje vanzelf wel uit zal gaan. We keutelen dus weg, maar het lampje gaat niet uit! We hebben wel het idee dat de auto niet meer in de 4x4 staat. Komen nog in een file bij Antwerpen, maar komen uiteindelijk om even over achten terecht op camping De Buiten Bij in Rijsbergen, Nederland. Zetten de auto neer, maar als Frank de auto nog een klein stukje naar achteren wil zetten slaat de motor niet aan. Lijkt een accuprobleem, we bellen de ANWB en meneer Michel van dit bedrijf is binnen een uur aanwezig. Hij constateert dat een accuklem is doorgeroest en vervangt deze. 1 keer starten en klaar is Kees, wij blij!!! Dan laten we ons in een soort kantine bij de camping inschrijven en drinken daar een glaasje met de eigenaars en een andere gaste. Liggen om 12 uur te bedde. Nou nou, het was me het dagje wel weer! Ons bezoek aan Geert is er door alle autopech bij ingeschoten, maar Geert, een volgende keer zie je ons verschijnen!

Vrijdag 13 mei,          Zuidlaren

Staan niet te laat op, hebben geen brood maar wel crackers en yoghurt. Is ook een goed ontbijt en het vult in ieder geval. We vertrekken rond 10 uur en rijden, behalve een flinke file en een keertje tanken, in een keer door naar huis. Het voelt goed om het bos weer in te rijden, er staan welkomstbloemen van de kinderen en een oleander van Martin en Cobi, lief! In de loop van de dag bezoekjes van de kinderen en kleinkinderen en het is heerlijk om ze weer te zien, het is heerlijk om weg te zijn, maar zeker zo heerlijk om weer thuis te komen!

Liefs RiFra