Nog in Turkije

05 juni

Gisteravond heeft mijn lieve schoonmoeder nog gebeld, ze wilde even weten hoe het met me gaat. Ben vroeg wakker, kijk naar buiten en zie tientallen ballonnen in de lucht. (de twee dagen dat ik hier ben waaide het te hard dan gaan ze niet de lucht in.) Maak me klaar voor een wandeling door de roze en rode valleien tot aan de Kilise kerk en heb onderweg  feeënschoorstenen gezien. De terug weg boven langs gelopen  en toch de camping gevonden. De Hollandse camperaars zijn vertrokken, ruimte te over. Ga douchen en pak de fiets om boodschapjes te kopen. Luier de rest van de dag, morgen weer en nieuwe.

Eén van de natuurverschijnselen die je in Cappadocië ziet, is de feeënschoorsteen (pelicaba). Deze kegelvormige rotsformaties danken hun naam aan hun uiterlijk: ze lijken namelijk op schoorstenen. Daarnaast bestaat de legende dat er onder deze schoorstenen feeën in ondergrondse woningen leefden. Dit heeft ertoe geleid dat deze rotsformaties feeënschoorstenen worden genoemd.

06 juni

Bij het opstaan voel ik mijn linker knie, heb het idee dat het komt door het fietsen, stap niet af maar peddel  door, ik ben een bikkel.  Smeer de knie in met Voltaren ga vandaag niet fietsen maar een stuk lopen. De bus met Duitsers vertrekt, meet de bus en aanhanger met stappen, ik kom op 20 meter. Er staan nog maar een paar kampeerders, het is wel een stuk rustiger. In het begin van de wandeling voelde ik de knie nog, maar naarmate  ik langer loop is de pijn weg. Banjer wat door valleien en raak de weg kwijt vraag de weg aan een man die op het land bezig is. Maak een praatje zo goed en zo kwaad als het ging en vertelde dat hij in een rots woning woont. (zie foto). Het is een prachtige wandeling, kom in de middag bij het kotje aan. Rust even uit en kijk onder de motorkap naar het olie peil, koelvloeistof, rem en koppelingsvloeistof. In het kotje repareer ik de deksel  van het water en accu. Heb van de kinderen een gereedschapskist gekregen, komt nu van pas. Blijf hier morgen nog , dan maar kijken waar we belanden.

07 juni

Nog steeds last van de knie, neem een diclofinac en smeer de knie in. Geen fietsen vandaag, dan maar weer wandelen in het  nationaal park van Göreme. Na twee uurtjes vindt ik het welletjes, gaat niet zo als ik het wil. Vanmiddag  het pootje maar even ontzien er niet te veel er op lopen. In de loop van de middag komt Robin langs en nodigt mij uit om vanavond bij hun te komen eten. Robin en Christel trekken met de fiets door Turkije, dan vliegen naar Kirgizië om daar verder te fietsen. Neem de uitnodiging aan. Drink samen met  een motorrijder uit Nietap een kopje koffie. Lummel een beetje aan, was wat kleding en ruim het kotje op. Eten, pasta met een eigen gemaakte saus lekker. Betaal de  camping alvast en kan morgen met een gerust hart vertrekken.      

Göreme is letterlijk in de vulkanische rots gehouwen. Het vormt de toegang tot het nationaal park van Göreme, een uitgestrekt gebied dat op de werelderfgoedlijst van Unesco staat en spectaculaire grotkerken uit de 10e en 11e eeuw bevat. Het park zelf is vermaard vanwege de hoog oprijzende rotspartijen en is erg populair bij backpackers.

Urgup is de meest luxe en moderne stad van de regio Cappadocia. Je vindt hier een aantal mooie hotels, waarvan er veel gebouwd zijn in eeuwenoude grotwoningen. De stad en haar omgeving staan bekend om hun mysterieuze feeënschoorstenen, vroegchristelijke rotskerken en mooie wijngaarden. Urgup is een mengeling van oud en nieuw, zo is het bijvoorbeeld een middelpunt voor traditionele handgemaakte tapijten, maar heeft de stad ook een bruisend nachtleven. Een tochtje met een luchtballon is hier erg populair, en het biedt bovendien een prachtige manier om de schoonheid van de streek vanuit de lucht te kunnen bewonderen.

08 juni

Na afscheid te hebben genomen van verschillende mensen vertrek ik richting Aksaray, daar is een camping. Volg de gegevens van het boek op, maar kom geen  camping tegen. Ze zijn met de weg bezig, kan zijn dat de borden tijdelijk verdwenen  zijn. Rij de 750 op, maar zie onderweg geen slaapplaatsen dan maar naar Erdemli. Weet dat daar iets is, zie als eerste Camlici Kamp een gigantisch groot park maar ben de enige. Installeer me maak een maaltijd soepje kijk over de zee en lees wat, lekker rustig. Maar na een poosje de ene naar de andere auto toeterend voorbij. Harde muziek stoort dan de rust, maar eens op onder zoek wat er gaande is. Een trouwerij met Turkse muziek en wel  500 a 600 honderd gasten. Het bruidspaar werd door de muzikanten uitgenodigd om te dansen en tijdens  het dansen gooiden de bezoekers papiergeld over hun heen. Dat werd door kleine kinderen opgepakt en naar en centraal  punt gebracht. Heb daar een klein uurtje gestaan het viel me op dat er niet gegeten en gedronken werd. De bezoekers feliciteerden het bruidspaar en de familie verschillend, de rechterhand werd gepakt tegen het voorhoofd gedrukt daarna gekust. Of de hand wordt geschut en met het hoofd links en recht tegen het hoofd van de familie of bruidpaar gedrukt. De derde is een hand geven zoals wij dat ook doen. Toen ik weer in het kotje was had ik me al verzoend met een slapeloze nacht, maar om elfuur was het stil, lekker geslapen.

09 juni

Contact gehad met Rietje zij had Caro en Mees te slapen, gaan naar de zeehondentjes in Pieterburen en tegen de avond een pizza tonijn eten in Zuidlaren. Ik heb besloten om vandaag een paar kilometer verder te trekken naar een camping die we beiden al hebben bezocht. Vlak in de buurt is een opgraving de behoorlijk uitgebreid is, hebben nog niet alles bekeken. Bij aankomt op de camping gelijk herkent en vroegen waar Ria was, die had schijnbaar veel indruk achter gelaten. Vertelde dat ze naar haar moeder, kinderen en kleinkinderen in Nederland is en weer terug komt naar Turkije. Ze hadden in de tussen tijd wel een mooie Fátima voor me, dat heb ik afgewezen der is maar een en dat is mien Rietje. Middags naar de opgraving, heb weer niet alles gezien warm en de knie is nog niet dit je dat. Maar even en paar dagen niets doen.

10 juni

Rij naar Anamur  weet dat daar een camping is, en de eigenaresse herkent me gelijk en vraagt waar Ria is. Zegt gelijk o, ja ze is naar Nederland haar moeder is jarig. Heb verder een rustige dag. Drink een kopje koffie en een biertje bij Brabanders. Maak eten klaar luister naar de radio en ga vroeg naar bed.

11 juni

Haal een broodje, die ik besteld heb, eet een broodje gezond. Trek de wandelschoenen aan ga toch wandelen, via het strand naar Anamur. Onder weg stenen en schelpen zoeken voor de vier kleinkinderen. Zeg nu al dat de stenen gratis zijn maaaaaaar de schelpen vraag ik 43 euro cent voor, hoorde dat ze allemaal veel zakgeld krijgen. Dan wordt de reis voor ons ietsje goed koper. Weinig last gehad van de knie. Neem het kasteel nog even mee. Kom onder weg het jongetje tegen waarvan ik aardbeien heb gekocht. Heb geen zin in koken eet een hapje in het restaurant is wel te pruimen. Ga computeren, lezen, radio 1 luisteren en niet te laat onder de wol. Beleef niet veel spannende dingen dat komt wel weer als de beentje het allebei weer 100% doen. Heb wel in zee gezwommen.