De vierde en laatste week Marokko!

Zondag 13 mei.      Merzouga Sahara 
We hebben een slechte nachtrust gehad, eerst wel lekker gegeten en als we zeggen dat we eigenlijk wel zin in een biertje hebben, wordt die voor ons gehaald. Ze worden geserveerd met een servetje erom, zodat ze niet herkenbaar zijn als bierflesjes! Maakt ons niet uit, ze vallen er lekker in. Terug bij het kotje nog even lekker buiten zitten en dan naar binnen, bloedheet! Als we naar bed gaan liggen we boven op het dekbed. Tot overmaat van ramp begint pal achter ons een bandje met Afrikaans en echt zuid Afrikaanse muziek, met trommels, te spelen. Dit gaat door tot een uur of twee, dan is het rustig maar nog steeds erg warm. Uiteindelijk slapen we beiden nog wel wat, maar zijn ook vroeg weer wakker. Frank haalt brood en eitjes en we gaan lekker ontbijten. Ondertussen wat lieve Moederdag appjes, altijd leuk! We horen dat er in Zuidlaren een rupsenplaag is, daar hebben we hier geen last van! Vertrekken en als we al even onderweg zijn komen we tot de ontdekking dat het best nog vroeg is. Hebben een mooie rit door de vallei van de Draa, veel oase, lemen dorpjes en kashba's. Ik begin er wel steeds meer van te balen dat mijn telefoontje niet meer oplaadt. Er kunnen nu alleen maar foto's worden gemaakt met een oud telefoontje en met de Ipad, maar die zijn lang niet zo mooi! Heb al mailtjes gestuurd naar Hollandsnieuwe, daar heb ik het toestel samen met het abonnement gekocht en naar Samsung. Ik weet wel dat dit niets uit zal halen, maar ik ben mijn ei wel effe kwijt! Halverwege komen we bij een camping, maar die is uitgestorven, omdat het toch nog vroeg is, rijden dan maar door naar Merzouga. Komen daar om even over enen aan op een camping tegen de hoogste zandduinen van de Sahara. Mooie rustige ommuurde camping. Naast de camping staan zeker 100 drommedarissen waarvan een deel tegen de avond met toeristen de Sahara in zal gaan. Er wordt dan in een nomadentent gegeten en overnacht en de volgende morgen tegen zonsopgang rijden ze op het drompie terug. De zonsopgang in de Sahara is prachtig en zeker de moeite werd om er vroeg voor op te staan. Wij houden ons de hele middag lekker rustig, ik wil wel zwemmen, maar de afstand naar het zwembad is een paar honderd meter lopen, te ver! Neem dan een heerlijke lauwe douche en knap daar van op. Lekkere maaltijd in het restaurant, Marokkaanse salade, dan een streekgerecht met brood en fruit na, lekker! Daarna een bakje koffie buiten naast het kotje, berichtjes geappt naar de kleinkinderen dan is het zo maar weer 10 uur. Ook nu is het bloedje heet en zal het wel weer een zweterig nachtje worden, maar gelukkig zonder de muziek die ons uit de slaap hield. 

Maandag 14 mei.       Midelt 
Vannacht wederom een zweterige nacht, maar zoals gisteren al gezegd, zonder muziek. Het is heerlijk rustig met een mooie helder sterrenhemel. Om even over zessen zijn we klaar wakker en gaan we maar uit bed. Frank wil het krantje downloaden, maar het krantje is er niet. Ik gooi er mailtje achteraan en krijg al snel een mailtje terug met de mededeling dat er een storing is en dat dit zo snel mogelijk zal worden opgelost. Mooi dat er zo snel gereageerd wordt. Als we achter ons bakje koffie zitten komt de bakker langs met vers brood, lekker. Dan hebben we een hele mooie rit door een kloof, over een pas en langs een stuwmeer. Komen in Midelt op een camping, hier is het beduidend minder warm, heerlijk! We hebben besloten langzaam aan in een dag of vier, vijf noordwaarts te rijden en de boot naar het vasteland te nemen. Zijn dan vier weken in Marokko geweest en vinden het welletjes. Het land is prachtig, maar de ramadan gaat beginnen en dan ligt het leven van zonsopgang tot zonsondergang op zijn kont. Prima voor de mensen hier, maar wij gaan toch maar de oversteek maken en Spanje en / of Portugal onveilig maken. Eten een soepje en doen het rustig aan, hebben telefonisch contact met het thuisfront en gaan niet te laat naar bed! 

Dinsdag 15 mei.         Azrou
Hebben een heerlijke nachtrust gehad en staan niet te laat op. De beheerder van de camping komt langs met brood en als we vragen wat het kost schudt hij met zijn hoofd ten teken dat het niets kost. We laten het goed smaken met onze laatste marmelade. Thuis eten we nooit jam, maar als we op reis zijn hebben we 's ochtends altijd marmelade op ons broodje. Vandaag moet er er dus even weer nieuwe aangeschaft worden. Dan rijden we een verrassend mooie route, uit een woestijnlandschap langzamerhand naar een groen landschap. Ook zien we in de verte nog sneeuw op het Atlasgebergte. En het leukste van de rit is dat we even voor Azrou waarschuwingsborden zien met overstekende aapjes.  Eerst even lachen maar al snel zien we ze lopen en inderdaad oversteken. Ik stap uit en maak wat foto's, erg leuk. De camping ligt even buiten Azrou en we bedenken dat we eerst het plaatsje maar eens in gaan om boodschapjes te halen. We verzanden echter in een overweldigende drukke souk, waar we stapvoets vooruit kunnen. We zien er veel schapen die in een soort kooi op auto's worden vervoerd. Als we de drukte eindelijk uit zijn gaan we toch maar naar de camping en zien wel hoe we aan onze boodschapjes komen, Azrou is zo'n 3,5 km van de camping af en heeft een behoorlijke toegangsbult. Ti's nog steeds wel warm en wandelen of fietsen vinden we beiden geen optie! Gelukkig is er naast de camping ook nog een klein dorpje met een stuk of wat kleine winkeltjes waar we onze boodschapjes kunnen halen. Zitten verder lekker wat te luieren en te lezen in het zonnetje met een verkoelend windje. Frank maakt 's avonds zijn heerlijke spaghetti en dan kan de dag niet meer stuk. Oja, onze koelkast doet het niet en dat is toch wel een beetje shit met dit weer. We vragen aan de campingbeheerder of hij ook iemand weet die er verstand van heeft. In de buurt weet hij niemand, maar in Fez op camping "Diamant Vert" is iemand die er volgens hem iets mee zal kunnen, morgen dus op naar Fes! 

Woensdag 16 mei.    Fes
Zijn ook vandaag weer op tijd wakker, Frank doucht en gaat een broodje halen. Ik douche me ook, lekkere warme douche! Als we zitten te ontbijten komt de campingbeheerder met brood, gratis! We hebben voor vandaag dus weer genoeg te eten. Rijden op tijd de camping af richting Fes, dat is maar 76 km. Leuk ritje over een goede weg. De natuur is prachtig hier, heel kleurig, veel groen en bloemen!  Voor we het weten zijn we in Fes en is de camping snel gevonden. We vertellen de receptionist over ons koelkastprobleem en hij zegt dat de camping connecties heeft met een bedrijf en dat hij hen kan bellen. Wij zeggen dat dit oke is. Hij belt en dan vraagt hij of we een foto kunnen maken van de accu en hem op willen meten. Dit doen we en hij appt dit door naar het bedrijf. Er wordt gezegd dat er na een half uurtje iemand komt, ons kenteken wordt genoteerd zodat het bedrijf ons kan vinden. Wij kunnen dan alvast een plekje op de camping zoeken, hebben beide er nog niet direct een goed gevoel over. We installeren ons en inderdaad, na een half uurtje komt er jong knulletje, die geen Engels spreekt en dus niet begrijpt wat we willen. Wij willen namelijk dat de accu's door worden gemeten en als het nodig is worden vervangen. Uiteindelijk begrijpen we elkaar en haalt hij er een accu uit en zet er een nieuwe in, de koelkast doet het nu!!!!!!! Het blijkt dat er veel accuzuur weg is gelopen en dat de accu kapot is. Hij wordt dus vervangen, kosten 115 euries! Dat valt ons mee en we geven een lekker extraatje. We kunnen de jongen net betalen en moeten achter geld aan, ook moeten we wat boodschappen halen. Onze koelkast is inmiddels helemaal leeg geraakt. Pakken de auto en halen geld en gaan dan naar de Carrefour. We willen naast onze gewone boodschapjes ook een paar biertjes en een wijntje halen, dit is ook al even op. Helaas pindakaas, in verband met de ramadan wordt er geen alcohol verkocht, doen het dus maar weer met watertjes ( nu wel lekker koud) en frisdrankjes. Wandelen het terrein rond en komen aan de praat met mensen uit Kropswolde, even gezellig geteut. Als we bij het kotje zitten komt er een Française met een kindje een babbeltje maken. Ze is in ons kotje geïnteresseerd en kijkt even binnen. Ze spreekt goed Engels en vertelt dat ze al een paar maanden onderweg zijn. Huis, haard en baan hebben ze opgezegd en zijn gaan reizen, een grote stap! We eten restjes van gisteren, een gebakken ei, yoghurtje en een grote sinaasappel na en we zijn weer goed vol! Even bijschrijven, een bakje koffie en het is zo weer 10 uur, bijna bedtijd!

Donderdag 17 mei.      Ouazanne
Na ons ontbijtje nemen we afscheid van de Kropswolders en vangen de reis aan naar Ouazanne. De rit is 153 km lang en gaat over een, op de kaart, rode weg. Dat zijn meestal goede wegen., maar deze niet!!! Allemaal hobbels en kuilen en deze zijn niet allemaal duidelijk te zien, de auto gaat zo nu en dan dus aardig heen en weer. De rit is niet spectaculair, maar een beetjes saai. Vandaag is de ramadan in Marokko begonnen en dan ligt het hele dagelijkse leven stil. Er zijn wel een paar kleine winkeltjes open, maar de theehuizen, cafés, restaurants en allerlei andere uitspanningen zijn dicht. Normaliter staan er overal tajines te pruttelen en zitten er overal mannen thee te drinken, nu zitten ze in groepjes op stenen of bankjes zonder thee. Dat mag vanavond pas weer na zonsondergang! De camping is bij een motel en als we er vanavond gaan eten krijgen we 20% korting, een driegangenmenu menu voor 80 Dirham = 7 euro, dat gaan we dus doen. De temperatuur is lekker en we zitten buiten, de laatste dagen en is er niet veel activiteit voor ons. We gaan morgen naar Asilah en daar gaan we proberen nog wat aankoopjes te doen, hopen dat daar in de medina wat winkeltjes open zijn! Zaterdag wordt het dan bootje varen en zijn we weer in Europa. De maaltijd is prima, we worden goed vol. Als we aankomen in het restaurant staan er een aantal borden met allemaal zoetigheid. Bij navraag vertelt de ober dat dit is voor na zonsondergang, ramadan he! We krijgen ook wat om te proeven, lekker maar wel erg zoet. In het kotje nog een bakje koffie en dan pitten! Het is nu kwart over tien, Frank ligt net in bed, maar ik denk niet dat hij snel slaapt. Er staat een groepje jongens vlakbij ons kotje en die hebben nogal wat lawaai!

Vrijdag 18 mei.         Asilah
De hele nacht is er gewerkt, we denken dat dit is vanwege de ramadan. In de nacht mag er namelijk wel gegeten en gedronken worden en dan wordt werken wel een stuk eenvoudiger. In ieder geval hebben we ondanks dat wel aardig geslapen. Ik haal deze keer een broodje en Frank zorgt voor de koffie. Het brood is gratis en we krijgen er twee pannenkoeken bij. Het brood wordt warm gemaakt en de pannenkoeken gebakken waar ik bij sta! We eten dus warme pannenkoeken met jammmmmmmmmmmm! De broodjes bewaren we voor tussen de middag. Vertrekken naar Asilah, een ritje van 133 km. Het landschap verandert zienderogen, heel veel groen en volle rivieren. We arriveren in Asilah en komen er achter dat ook daar de ramadan heeft toegeslagen, alles dicht en bijna geen mens op straat. We worden naar de camperplaats geloodst en onze oppasser vraagt gelijk of we iets voor zijn kinderen hebben, voor school! We hebben van de action nog een bak met 40 balpennen en die krijgt hij. Is er blij mee, maar komt even later met de vraag of we voor zijn vriend ook nog pennen hebben, die hebben we natuurlijk niet en adviseren hem zijn pennen met zijn vriend te delen. Dit kan echter niet om onduidelijke redenen.  Verder wil hij ook mijn vouwfiets wel, is ook wel iets voor zijn zoon. Deze koop gaat ook niet door! Hierna gaan we nog even lekker in het zonnetje zitten en verstuur ik de foto's voor het blog. Vandaag versturen we het blog alvast omdat we nog genoeg data hebben, in Spanje hebben we daar niets meer aan! Fietsen naar het dorp en gaan uit eten, de eigenaar van het restaurant komt bij ons staan en tot ons verrassing spreekt hij Nederlands. Heeft 30 jaar in Amsterdam gewoond. Lekker gegeten met een biertje en een wijntje. Tijdens de maaltijd komt er een Spaans stel aan een tafeltje naast ons zitten en kan ik mijn Spaans nog even etaleren, altijd leuk! Nu in het kotje achter de koffie, ti's nog steeds warm! Wat grappig is dat we hier dromedarissen aan het strand zien staan, dus niet alleen maar in de Sahara! Morgen de oversteek naar Tarifa, Spanje, ook weer leuk!

Liefs RiFra