Week 5 mei/juni 2022

Moi lezers van dit blog,

De tijd wil wel om, week 5 ligt al weer achter ons. We hebben deze week eerst wat binnenland gehad, maar daarna ook de kustlijn gevolgd. Het is nog steeds goed warm en dan is het aan de kust toch wel het prettigst. De vooruitzichten zijn nog steeds goed en dus blijven we nog wat aan de kust, heerlijk!!!!!

Donderdag 26 mei, El Rocio

We douchen ons heerlijk en Frank doet ook zijn wasje. Dat is wel nodig, want hij is door zijn onderbroeken heen en ja, er moet wel elke dag een schone aan hè! We zijn weer bij onze tijd en daardoor vertrekken we op tijd. Een uur eerder dan het in Portugal was. We hebben afgesproken dat we vandaag wel de snelweg gaan nemen, het is warm en we willen toch wel snel op de bestemming aankomen. Dat lukt ook, om even voor twaalven staan we op de camping in El Rocio. Ondertussen loopt het al weer tegen de 30 graden, maar gelukkig krijgen we een plekje in de schaduw onder de bomen. Hebben vandaag geen boodschappen gedaan, voor vanavond hebben we spiesen. Tussen de middag een paar crackers en dan wandelen we in de hitte naar het plaatsje. Zijn er eerder geweest, maar vinden het nog steeds een bijzondere plek. Maken foto’s  en drinken wat op een terrasje. Ondertussen zien we dat er al voorbereidingen zijn voor 6 juni, de Pelgrimsdag, er komen dan zeker een miljoen mensen naar El Rocio. Terug neem ik een duik je in het zwembad, heerlijk koel! Dan gaan we lekker barbecuen, kip en kip! De ene spies soort zag er echt uit als kip en was ook super lekker. De andere zag er uit als varkensvlees, maar was ook kip! Was ook minder lekker, maar we werden van allebei vier spiesen wel vol! Zitten nu, bijna 10 uur, nog lekker buiten, het is nog steeds warmmmmmmmm!

El Rocio

El Rocío is een vredig wit dorpje in de provincie Huelva in het westen van Andalusië met minder dan 2.000 inwoners.

Wat typerend voor het dorpje is dat de straatjes er niet geasfalteerd zijn! De zanderige straatjes in het bijna uitgestorven dorp doen denken aan een cowboy dorp, er zijn dan ook veel westerns opgenomen. Alleen vind je er geen salon, maar een grote kerk: de Ermita de la Virgen del Rocío, de kerk van de Maagd van El Rocío, die de trots en bestaansreden van dit kleine dorp in het zuidwesten van Spanje is.

Met Pinksteren wordt het anders zo rustige dorpje overspoeld door wel een miljoen pelgrims die de Maagd van El Rocío, in de volksmond ook wel de Witte Duif genoemd, komen vereren. Wel honderd broederschappen trekken dan vanuit heel Spanje, en dan vooral vanuit het zuiden van Andalusië, naar deze bijzondere pelgrimsplaats in Zuid-Spanje. Tijdens de Romería del Rocío heeft de broederschap van Almonte de eer om de Maagd, die normaal gesproken op het hoofdaltaar van de kerk staat, dan rond te dragen door de propvolle straatjes van El Rocío, langs duizenden uitgelaten pelgrims.

Vrijdag 27 mei,  Ronda

Er zou brood zijn, maar dat was er niet, dus worden het crackers! Waren misschien even te vroeg, want even later zien we wel iemand met een brood lopen. Hebben vandaag een aardig stukje te rijden, 205 km, voor ons best wel een eindje. Nemen dan ook de snelweg en dat gaat super, behalve dat we tijdens het rijden er achter komen dat er nog een raampje open staat en alles wappert!!!! Kunnen niet direct stoppen, pas na een aantal km kunnen we bij een pompstation het raampje dicht doen. Daar na zijn we voor ons gevoel zo in Ronda en vinden zonder moeite de camperplek, een nieuwe! Halen boodschapjes aan de overkant en hebben een heerlijk broodje met wat lekkers er op, camembert, vis en paté. Dan even rustig aan en rond drie uur lopen we naar het oude centrum van Ronda. Beetje bultje op en af, maar uiteindelijk komen we bij de beroemde brug van Ronda, prachtig! Slenteren wat d’or de oude straatjes, drinken wat op een terras en wandelen dan langs een andere route terug naar de camperplaats. Verrassend mooi, over een Romeinse brug en uitzicht in een kloof, en langs Arabische baden, genieten ervan. De terugtocht is wel wat langer en meer heuveltjes op dan af, maar we redden het. Hebben in de hitte van 32 graden toch nog zo’n 8 km gelopen, schouderklopje voor ons! We hebben nog een keertje stroom en en eten nogmaals een pizza, is prima te doen! Moeten wel toegeven dat de dr Oetker restaurante wel lekkerder zijn. Doen nog een spelletje en Frank wint weer eens een keertje na heeeeeeel vaak te hebben verloren.

Ronda Puente Nuevo,

Zo nieuw is de Puente Nuevo nu ook weer niet want ze werd voltooid in 1793 nadat men er meer dan 40 jaar aan had gebouwd. Een ouder exemplaar uit 1735 werd in amper enkele maanden gebouwd maar in 1741 stortte ze in waarbij tientallen doden vielen.
De brug met drie bogen wordt gezien als één van de mooiste bruggen van Spanje. Het is één van de bekendste en meest gefotografeerde plaatsen van Andalousie. Het allermooiste uitzicht op de brug en de kloof krijgt als je 150 meter lager staat bij de rivier Guadalevin. 

De Puente Nuevo verbindt de El Tajo kloof en meteen ook de twee stadsdelen Mercadillo en het historische deel La Ciudad. Op haar hoogste punt is ze net geen honderd meter hoog. De middelste boog bestaat uit twee delen. Het hoogste centrale deel meet zowat 90 meter hoog. Ooit zaten gevangenen vast in de bovenste ruimte van het middendeel maar of ze iets van het wonderlijke uitzicht werd gegund is te betwijfelen. Nu is er een klein informatiecentrum met uitleg over de bouw van de brug en kort de geschiedenis van Ronda.

Zaterdag 28 mei, Almayate bij Malaga

Voor we gaan hebben we een babbel met een Duits echtpaar die achter ons staat met een Kotje! Wel een andere, wij hadden een  Nordstar en zij een Tischer. Alles spiksplinternieuw op een spiksplinternieuwe Nissan King Cab, stiekem toch wel een beetje jaloers! Zij noemen het hun Hutte, komt overeen met ons Kotje, leuk om met ze te kletsen en ervaringen uit te wisselen. Dan rijden we weg en bij de eerst de beste rotonde geef ik Frank een verkeerde aanwijzing, waardoor er wel even een beetje gevaarlijke situatie ontstaat. Loopt gelukkig allemaal goed af, maar rijden wel een andere route dan gepland, iets langer, maar erg mooi. Door de bergen en met heel veel bochtjes, maar met prachtige panorama’s en tegenstellingen. Rond één uur arriveren we op camping Valle Niza, settelen ons en na een broodje doen we boodschapjes. We gaan weer barbecuen, maken zelf stokjes en vinden dat deze veel lekkerder zijn dan kant en klare. Het is weekend en Valle Niza is een familie camping, erg druk en gezellig lawaaiig. In de avond is de finale van de champions league tussen Madrid en Liverpool, Madrid wint, feest dus in Espana. Tis nu al weer na twaalven en ik plof zo het bedje is, Frankie ligt er al!!!

Zondag 29 mei, Almayate

We beginnen de dag in bed met de Noordmannen op Radio Noord, is altijd gezellig. Dan doucht Frank zich en haalt een broodje. Ik kom er intussen ook uit en maak voorbereidingen voor ons zondags ontbijtje. Lekker met een eitje en jus d’orange, mijn zachtgekookte eitje krijgt een zuinige 7, een voldoende dus. We zijn nog een dag op deze plek en kunnen dus lekker rustig aan doen. Maar ja, de was moet ook gedaan worden!!! Als dat hangt gaan we langs de kust een stukje richting Malaga fietsen. Leuk, het is mooi weer en weekend, dus druk aan het strand. Op de terugweg pikken we een terrasje en krijgen er wat tapas bij. Als we terug zijn halen we een broodje en nadat we die hebben verorberd, ga ik bij het zwembad liggen. Voor het strand waait het me te hard en dan is het zwembad een goed alternatief. Mijn badjurk is me na 15 kilo minder ikke wat aan de ruime kant, maar ik neem hem wat in en dan gaat het prima! Frank ligt een minuut bij me en gaat dan aan de wandel. Van gisteren hadden we van de barbecue spullen over, maar hihi hihi, het vlees hadden we in ons vriezertje gedaan en het er niet uitgehaald. Het wordt dus macaroni, ook goed. Nu zitten we aan de koffie zonder gebak, was een prima dag!

Maandag 30 mei, Castell Ferro

We vertrekken niet te laat en doen al vrij vlot in het begin boodschappen voor de dag. Dan rijden we door en ga ik, zoals samen afgesproken, na zo’n 100 km kijken wat er aan campings en of camperplaatsen in de buuurt is. We vinden een camperplaats in Castell Ferro, een schier plekkie. We settelen ons, eten een broodje en wandelen dan het plaatsje in. Weinig te doen nogal doods, wandelen dus maar weer terug. Het waait behoorlijk hard, dus aan zee liggen is er deze dag ook niet bij. Lopen nogmaals het dorp,op in om ergens iets te drinken, maar ok dat niet! We hebben vandaag wel het vlees uit het vriezertje  gehaald en gaan dus barbecuen. We doen dit binnen want buiten is het niet te doen met de wind. Maar ook binnen smaakt het prima. Op de berg naast de camperplaats loopt een steenbok met jongen, de moeder kan ik fotograferen, maar de babies zijn te ver weg! 

Dinsdag 31 mei, Palomares Almeria

Gisteravond viel ons licht en de waterpomp ineens uit. Gelukkig ging het licht weer aan. Vanochtend deed ook de waterpomp het weer, storinkje zeker. We vertrekken en besluiten om niet de binnenweggetjes te pakken, maar de snelweg. Dit omdat we de punt van Almeria willen omzeilen. We rijden door de plastic zee waar de streek om bekend staat, lelijk maar de bevolking leeft er natuurlijk wel van. Doen boodschappen voor vandaag en rijden dan naar de haven in Garrucha waar we willen gaan staan. Vinden het beide maar niets en rijden verder. Op Campercontact staan camperplaatsen, maar overal aan de kust worden campers geweerd en weggestuurd. Besluiten dan maar om een camping te zoeken, vinden deze en met een ACSI kaart korting is het ook te doen wat betreft de prijs. Prima plek, een stukje van zee, maar in de loop van de middag wandelen we ernaar toe en drinken we wat op een terras. ‘S avonds eten we witte asperges met aardappeltjes in de schil, een eitje, ham en rucola. De asperges waren niet echt een succes, een beetje te hard en niet echt de smaak van de Hollandse asperges. Doen we dus niet weer! Tijdens het koken valt het licht en het water wederom uit. Later doet alles het weer, maar nu doet alleen het licht het en het water niet. Tanden poetsen even aanpassen! We weten niet waar de storing zit , wachten nog even af en zullen dan even bij een camper zaak langs gaan.

Het economisch wonder van El Ejido

De plastic zee aan de Costa de Almería is geen echte zee, maar een super grote oppervlakte van ongeveer 35.000 hectare met plastic kassen. In 1963 is men begonnen met het bouwen van deze kassen. Wist je dat dit gebied als enige (door de mens gemaakte constructie) te zien is vanuit de ruimte? De plastic kassenzee in Almería wordt ook wel ‘het economisch wonder van El Ejido’ genoemd. Dit gebied was tot 40 jaar geleden één van de armste gebieden van Spanje, maar sinds de ontdekking dat de regio zich uitstekend leent voor groenteteelt in de kassen is er een enorme economische groei ontstaan. Een groot deel van de groenten die hier verbouwd worden, is voor de Europese markt. Ook in Nederlandse supermarkten vind je producten terug die hier gekweekt zijn.

Woensdag 1 juni, Bolnuevo

Ook vanochtend doen het licht en het water het niet goed, even aankijken nog! Rijden op ons gemakje richting Bolnueva, bij Mazaron. Mooi stuk langs de kust en een stukkie snelweg. Onderweg wat boodschapjes en dan op naar de camping. Als we er aankomen vraagt de receptioniste of we al vaker zijn geweest en dan blijkt dat we hier al voor de vijfde keer zijn. Het is een erg prettige, bloemrijke camping aan zee met een Chinees er tegen over die we ook elke keer een bezoek brengen, ook vanavond is dat de bedoeling. In de middag wandelen we een stukje door het dorp en langs de zee weer terug, heerlijk! Terug even zitten en dan een wandeltje naar een kerkje en de andere kant van het dorp op. Aan het eind drinken we wat bij een strandtentje en keutelen dan weer terug. Al met al lekker relaxed. Doen een spelletje en rond half 8 gaan we naar de Chinees, anders dan in Nederland, maar prima te eten. Terug buiten een bakje koffie en dan schrijf ik het blog bij, vanavond verstuur ik hem weer!!!!!

Laifs RiFra