Nog een week Roemenië!!!

Hallo allemaal,

Hier weer een verslagje van ons uit Roemenië! Hier is het ook Pinksteren en hebben de mensen ook een lang weekend net als in Nederland. Dat merken we aan de drukte op de wegen enz. In Nederland zal het niet anders zijn! Wij wensen jullie in ieder geval vanuit Bicaz in Roemenie hele mooie zonnige Pinksterdagen toe! 

RiFra

Zondag 28 mei                  Minis,

Na ons zondagse ontbijtje verstuur ik het blog, daarna een kopje koffie en dan een eindje fietsen. Mooie route, geen bergen , maar wel glooiend. Fietsen door een aantal kleine dorpjes waar  Romavilla’s/kastelen staan. Sommige al af en anderen nog in aanbouw. Deze villa’s zijn gebouwd door Roma’s die in Engeland werken, daar hun geld hebben verdiend en het op deze manier beleggen. Vaak staat er een Engelse auto voor de deur. Naast al die luxe zijn er ook kleine huisjes waarin door Roma’s wordt geleefd. We hebben op de heenreis wind tegen en bultjes op en af, terug voor de wind, maar ook bultjes op, maar gelukkig ook af! Al met al fietsen we zo’n 40 km en als we terug bij het kotje zijn heb ik het wel gehad, Frank trouwens ook hoor! Vanochtend zijn onze Nederlandse buurtjes, Ad en Janny  vertrokken, maar er arriveren in de loop van de middag nieuwe buurtjes, ook weer Nederlanders. Komen natuurlijk weer aan de babbel en wat blijkt, het zijn Bedumers! Barrie en Ben Grit. Zij is Oosterpoorter en dat schept een band. Het is gezellig en we besluiten om ook vanavond nog een keertje uit eten te gaan en we hebben met Barrie en Ben en met Hayo en Moniek weer een gezellige avond met lekker eten. Prima dag, goed weertje en met een leuke, maar vermoeiende fietstocht.

Maandag 29 mei              Aurel Vlaicu,

Opruimen en dan voor een tochtje van ongeveer 160 km naar Aurel Vlaicu. We rijden eerst naar Lipova om geld en een broodje te halen. Ook maken we daar een paar foto’s van een oude Turkse bazar, de oudste in Roemenië. We blijven daar niet lang want we zijn er ooit al eens geweest en hebben het plaatsje toen al uitgebreid bekeken. We  hebben een mooie rit naar onze bestemming van vandaag. Onderweg even een kleine stop en dan valt het op hoe veel troep er op de parkeerplaatsen ligt. We arriveren om half twee, zetten de luifel uit en gaan dan lekker relaxen. RTV-Noord aan, boekje lezen en ja dan wil de dag wel om! Janny en Ad staan hier ook op de camping, maar die zijn op pad. Tegen de avond wandelen we het dorp een stukje in en zien dan een cafeetje, tenminste dat denken wij, er zitten mensen voor iets te nuttigen dus gaat Frank naar binnen en bestelt wat te drinken. Tis echter geen café, maar een kruidenierswinkeltje met een terras ervoor! We nuttige onze vertering  en wandelen dan weer op ons kotje aan. Net als we ons spelletje willen doen, komen Ad en Janny terug van weggeweest. Ze nodigen ons uit om bij hun iets te komen drinken, dit doen we en zo zitten we wederom met elkaar te kletsen. Zij gaan nog weer uit eten, maar wij doen deze keer niet mee. We hebben rode bieten, aardappels en worst en dat wacht al drie dagen op ons, Frank maakt het spul dus klaar en het smaakt heerlijk! S Avonds het blog nog even bijschrijven en dan is het ook zo maar weer bedtijd!

Lipova

 is een klein stadje aan de rivier de  Mures, niet zo ver van de stad Arad. Ik was wel benieuwd naar Lipova, omdat mij verteld was dat in het centrum nog een bijzondere Turkse bazar stond die ik zeker even moest gaan bekijken. En ook al is Lipova maar een klein stadje, het heeft inderdaad wel een oud centrum, met een aantal bijzondere gebouwen en natuurlijk ook de rivier de Mures, waarmee toeristisch gezien ook best het een en ander gedaan zou kunnen worden. Lipova had een relatief groot kasteel en dat maakte het tot een belangrijke versterkte post, zeker in de Ottomaanse tijd, toen gedurende diverse eeuwen de frontlinie tussen Ottomanen enerzijds en het Habsburgse rijk anderzijds bij Lipova lag. Lipova wisselde dan ook diverse keren van eigenaar, totdat het stadje vanaf 1718 definitief werd veroverd en in Oostenrijkse handen kwam. Na 1918 ging Lipova over in Roemeense handen.

Dinsdag 30 mei                 Saliste,

Onze buurtjes komen afscheid nemen, zij gaan een tocht door de bergen maken. Wij rekenen af en gaan onzes weegs, deze keer geen lange rit, zo’n 80 km. mooie rit door de binnenlanden. E komen door een redelijke plaats en zien daar tot onze verrassing een Lidl. Doen daar dus onze boodschapjes, de Lidl heeft meestal lekker brood wat ook goed vers blijft. Hebben als overnachtingsplaats een camperplaats in Saliste uitgezocht, maar zijn het erover eens dat als we daar niet buiten mogen/kunnen zitten, we naar een camping gaan in hetzelfde dorp. De camperplaats is van een Nederlander, Ruud,  die met een Roemeense, Ella,  is getrouwd. De plek is prachtig gelegen in hun achtertuin. Ze hebben als hoofdverdienste een B&B en de camperplaatsen zijn bijzaak. We staan er alleen, kunnen heerlijk buiten zitten en  hoeven dus niet op zoek naar iets anders. Na ons Lidlbroodje gaan we op de fiets het dorp in. Dat is niet zo ver, maar het is warm en dan is fietsen prettiger dan lopen in de zon. In het plaatsje is een toeristenbureau en daar halen we een kaartje van de omgeving en aan de hand daarvan fietsen we naar een ander dorp. Een leuk tochtje, beetje heuvelopwaarts maar dat heeft als voordeel dat de terugweg heuvelafwaarts gaat! In het dorpje staat een museumhuis, die helaas niet open is en een prachtige kerk met kerkhof. De kerk is versierd met fresco’s en heeft net als het klooster waar we een paar dagen geleden stonden, een houten plank waar op geslagen wordt. Terug fietsen is een makkie en terug in Saliste drinken we wat op een terras en rijden dan terug naar het kotje. Daar krijgen we al snel buurtjeswaar we gezellig contact me hebben. Frank verrast me vanavond met zijn overheerlijke spaghetti, dat is al weer een tijdje geleden en valt er heeeerlijk in! De buurtjes nodige ons uit voor een kopje koffie en dan is het bijschrijftijd. Vandaag kregen we het droevige bericht dat een van onze medekampeerders van de 50 Bunder is overleden, naar om te horen!

Woensdag 31 mei                           Sighisoara,

Nemen afscheid van de buurtjes en van Ruud,  hij geeft ons een mooie route aan naar Sighisoara. Die nemen we en komen zo door veel dorpjes, maar ook over een stuk slechte weg van ongeveer 14 km. Dat is even vervelend rijden, maar verder is de weg prima te doen.  In de dorpjes zijn veel Roma’s en paard en wagens, je waant je echt 50 jaar terug en als het niet zo’n armoede was zou het echt mooi zijn.. Dan komen we in Biertan waar een van de mooiste weerkerken van Roemenië staat, deze bekijken we en rijden dan door naar Sighisoara, de best bewaarde, bewoonde vestingplaats  van Europa, hij staat dan ook op de werelderfgoedlijst van UNESCO. De camping vinden we zo, het blijkt een klein grasveld te zijn  waar de campers opgepropt bij elkaar staan. Eigenlijk vinden we het niets, maar hij is wel bij het centrum en dat is ook wat waard. In de middag gaan we Sighisoara in en het is inderdaad een prachtige plaats. Terug op de camping even uitpuffen en komen en al snel rachter dat er veel Nederlanders staan die langs lopen, gezellige kletspraatjes hebben, en wij doen natuurlijk gezellig mee. Er staat ook een stel uit Leek, Thea en Wil, zij reizen met net zo’n kotje als die van ons, alleen een ander merk, wij een Nordstar en zij een Tischer, dat en Grunnegers onder mekoar schept natuurlijk een band Zo wordt een niet leuke camperplek toch nog wel leuk! Eten gemakkelijk, gebakken eieren met rijst en groente, prima!

Donderdag 1 juni            Sovata,

Wat gaat de tijd toch snel , nu is het al weer juni. We zijn al weer tweeënhalve maand op pad en het verveelt nog steeds niet. Vandaag is Sovata aan de beurt, een plaatsje bekend om zijn zoutbaden en zoutmijnen. Er is een meer in de buurt die het berenmeer wordt genoemd, het heeft de vorm van een slapende beer. Het is niet erg ver rijden, ongeveer 70 km en we komen er dan ook al voor twaalven aan. Een hele mooie camping, geleid door een Hongaars echtpaar. We hebben een rustig dagje en gaan hier twee dagen blijven. In de loop van de middag wandelen we het plaatsje in en doen boodschapjes bij de Penny. Zien daar een mooi klein barbecuetje en kopen deze en besluiten om morgen te gaan dik doun in toene! Kopen dus  ook gelijk vlees enz. en gaan tevreden huiswaarts. Voor vandaag hebben we afgesproken om een pizza te gaan happen in het dorp. Door mede-camperaars een paar dagen eerder is ons een pizzeria aanbevolen en die gaan we uitproberen. Allebei een heerlijke pizza met drinken erbij voor 13 euries, zo komt jan splinter door de winter! Op de camping is het in tussentijd erg druk geworden, het is hier ook pinksterweekend en iedereen is een paar dagen vrij! Hebben vanavond met beide kinderen telefonisch contact, fijn om hun stemmen weer even te horen en te weten dat alles oké is daar!

Vrijdag 2 juni                     Sovata,

Mijn broodheer haalt een broodje, stevig bruin. Het blijkt een zuurdesembrood te zijn, lekker! Vandaag wandelen we naar het berenmeer, dat is een kilometer of 3 heen, een beetje omhoog, dan wandelen rond de meren en weer terug. Is gauw een wandeltje van 7 km. Het is wel een mooie wandeling, maar ook erg toeristisch. Als we op de camping terug lopen naar ons kotje, komen Ad en Janny net de camping oprijden. Ze worden allerhartelijkst begroet door de campinghouders en krijgen het plekje die ze altijd hebben. Leuk om ze weer te zien. Wij hebben een lekker rustige middag  met wat lezen en bijschrijven. Even na zessen begint Frank met de barbecue op de speciale barbecueplaats, het lukt echter niet om hem goed aan de praat te krijgen. We eten een paar stokjes, maar het duurt allemaal veel te lang. Even na negenen besluiten we om de brui aan de barbecue te geven en naar ons kotje te gaan. Dan komen we op het lumineuze idee om de stokjes in ons oventje te doen, dat gaat supergoed. We eten nu een beetje laat, maar het is lekker en zeker genoeg, houden nog een stokje over voor morgen tussen de middag.

Zaterdag 3 jun   Bicaz,

Hebben onze spulletjes gepakt en gaan betalen en willen afscheid nemen van Ad en Janny. Dit lukt jammer genoeg niet, zij zijn al naar de plaatselijke markt vertrokken. Wie weet komen we ze toch nog weer tegen! Rijden dan naar Gheorgheni en hopen daar boodschapjes te kunnen doen en geld te halen. We zijn er echter zo doorheen  en vervolgen onze weg zonder boodschappen en extra geld. Dan komt het!!!! We komen in de buurt van het Lacu Roso  en daarna door naar de Bicaz kloof, helaas hebben we er geen rekening mee gehouden dat het Pinksterweekend is en dat de Roemenen massaal op pad gaan. Het is dus een drukte van belang en bij beide bezienswaardigheden geen ruimte om ergens te staan en om dus even goed rond te kijken en wat fotootjes te maken. Dit moet vanuit de rijdende auto gebeuren. Gelukkig zijn we een paar jaar geleden ook al door de klof gereden op een rustig moment en weten dus hoe mooi het is zonder een heleleleleleboel toeristen! Gaan door naar Bicaz en onderweg zien we aanplakbiljetten enzovoort waarop staat dat er in Bicaz dit weekend kayakfeesten zijn. We halen eerst geld en doen boodschapjes bij een vreselijk winkeltje. Heel smal en met een niet echt een uitgebreid assortiment. Halen er wel wat we moeten hebben en rijden dan door naar het stuwmeer naar Motel Christina. We zeggen als we er aankomen tegelijkertijd: “hier zijn we al eens geweest” en dat klopt ook! In een ver verleden hebben we hier ook gestaan. Het is een huisjespark met motel en we mogen er geen camping gedrag laten zien, geen stoelen buiten enz. Schrijven ons in en worden gewaarschuwd dat het vannacht wel eens lawaaiig kan worden , muziek enzo. Jammer dan, maakt ons niet zoveel uit, we slapen wel. Eten ons overgebleven stokje van de barbecue van gisteren en een broodje en wandelen dan naar de stuw en naar beneden waar de kayaks aankomen van de wedstrijd van vandaag. Drinken daar wat en wandelen terug. Ik schrijf bij en Frank leest de krant. Rond 7 uur gaan we uit eten, prima. Nu weer in het kotje met veel rook en muzieklawaai. We zien wel hoe we de nacht door gaan komen!!!!!

Liefs RiFra