week 5 Tallinn en eerste week Finland!

Dinsdag 27 september, Tallinn

Lekker even gedoucht en rijden dan ongeveer 150 km naar Tallinn, een prima weg en we zijn er dan ook vrij vlot. Er zou een camperplaats bij de haven zijn, maar die kunnen we niet vinden en misschien is die er ook gewoon niet! Zoeken dus een camping in de buurt. Zo’n 6 km uit het centrum bij een haventje in het dorpje Pirita. Goed plekje, alle faciliteiten aanwezig. Als we er net staan komt er een gammel busje aan met een Schotse man erin. Hij is vier weken aan het rondreizen met toestemming van zijn vrouw en heeft het goed naar de zin. Wij pakken de fiets naar Tallinn, mooi fietspad lang de zee van een kilometer of 6. Perfect weertje, zonnetje en we kunnen in ons  ‘t shirtje fietsen. Wandelen door Tallinn en in tegenstelling tot 3 jaar geleden vinden we het nu een prachtige stad. Hebben onderweg bij de “kiek in de Kok” en leuke ontmoeting met twee Nederlandse jonge mannen, de een reist veel en de ander is bezig een bedrijfje op te zetten over reisbestemmingen. Op dit moment werken ze samen. We kopen kaartjes voor de kleinkinderen, dan fietsen we rustig terug en maakt Frank Mexicaanse bonensoep! We hadden een pakje chili con carne mix mee van huis genomen en de rest van de ingrediënten was prima te krijgen, we smullen en krijgen ons buikje wel weer vol. We bieden onze Schotse buurman ook een kopje aan, maar hij heeft al gegeten; de arme man weet niet wat hij mist! We schrijven de kaartjes  en hebben verder een rustig avondje!

Woensdag 28 september, Helsinki Finland

Er is een bakkertje in de buurt, dus haalt Frank een lekker warm broodje. De fietsen weer op het kotje en daarna rijden we naar een Maxima (supermarkt) om daar onze laatste boodschapjes te halen in Estland. We kopen vooral een wijntje, biertje en een wodka, dit is in Finland niet te betalen. Daarna zetten we de TomTom op Helsinki en hij brengt ons keurig naar de terminal waar de boten naar Helsinki vertrekken. We kopen een ticket, prijs valt ons erg mee. Het is even voor 12 als we op de boot zitten en hij vertrekt om half 1. We vallen van de ene verbazing in de andere. Het schip waar we op zitten is een cruiseschip van 10 verdiepingen met alles er op en er aan, een heel winkelcentrum, restaurant, cafetaria, bar en een entertainmentruimte waar een band speelt en waar gezongen en gedanst wordt.  We zien erg veel mensen die vanuit Estland ladingen drank mee nemen, steekkarretjes vol We lezen later dat er speciale drankcruises worden georganiseerd, waar men zich te goed kan doen aan de alcohol. Bijzonder om mee te maken, aan boord zijn bijna 1000 hutten en volgens ons zijn er een aantal mensen aan boord die een cruise maken. Wij zijn maar drie en een half uur aan boord en vinden het dan ook wel welletjes. Frank is een beetje zeeziek en loopt de hele tijd van het dek naar binnen en vice versa. Tijdens de overtocht  komen we erachter dat we de kaartjes voor de kleinkinderen niet hebben gepost, stress voor de boot he! Wel hel vervelend, bedenken dat we ze dan maar online via de app naar het zullen sturen! Er is free wifi  aan boord en daar maken we gebruik van, laten de kinderen weten wat voor bijzondere overtocht dit is, maar beide zijn we blij als we in Helsinki aankomen. We rijden naar een camperplaats vlakbij tennisvelden en een dierentuin. Er staat al een camper, maar deze vertrekt na een uurtje. Het is ondertussen hard gaan regenen en nog harder gaan waaien, code oranje voorde wind is afgegeven. We schommelen lekker en Frank denkt er nog over om de poten uit te zetten van het kotje, maar doet het toch maar niet, Is niet echt nodig. We eten de van gisteren overgebleven Mexicaanse bonensoep, lekker en nemen nu een bakje koffie! Het blijft de hele avond regenen met zo nu en dan echt hele zware buien.

Donderdag 29 september, Helsingford

Als we opstaan is het droog en we besluiten dan ook om op de fiets naar het centrum van Helsinki te gaan, een kilometertje of 6. Prima te doen en we komen uit bij de grootste Orthodoxe kerk van west Europa. Het is een groot roodbakstenen complex met veel goud van binnen, wel mooi! Daarna wandelen we over de markt naar de Lutherse kerk die wit afsteekt tegen de roodbakstenen van de Orthodoxe. Ook erg mooi en een stuk eenvoudiger van binnen. Dan wandelen we nog wat en zoeken een geldautomaat, die komen we  niet tegen tot onze verbazing. Fietsen terug en verdwalen een beetje, we vragen de weg aan een vrouw en het blijkt dat we een ietsje uit de richting zijn. Onderweg hebben we al een broodje bij de Lidl gekocht en als we terug bij het kotje zijn verorberen we die lekker. Zetten dan de fietsen er weer op, pakken het spultje bie nander en gaan naar een camping ongeveer 10 km verderop. Installeren ons en komen daar dezelfde mensen tegen die we ook in Klaipeda hebben ontmoet, grappig. We hebben een klein babbeltje, zij rijden in een soort terreinwagen met een klein modern caravannetje er achter.  Halen geld bij een supermarkt vlakbij en doen daar de rest van de boodschapjes voor vandaag. Nu hebben we maaltijd weer achter de rug, macaroni met kip en een tomaten knoflooksausje, prima en zitten nu klaar voor een bakkie leut!

Vrijdag 30 september,  Rauma

Het is de bedoeling om vandaag naar Turku te rijden en daar op een camperplaats te gaan staan , een rit van 177 km. Onderweg maken we een ommetje naar Lohja, daar is een kerk met prachtige fresco’s. We gaan de kerk wel in, maar er staat een dienst te gebeuren voor een overledene die voor in de kerk staat opgebaard. Maken nog wel wat foto’s van de fresco’s , maar blijven uit beleefdheid  maar eventjes.  Turku is een grote universiteitsstad, moet wel mooi zijn. Als we aankomen op de camperplaats bij een jachthaven, blijkt daar helemaal geen plekje te zijn. Het is een mixparking met voor het grootste gedeelte betaalde plekken. Er zijn een twintigtalplekken waar je 24 uur mag staan, maar die zijn allemaal bezet. Wij balen en  besluiten dan maar om verder te rijden naar Rauma, die plaats staat eigenlijk voor morgen op de planning, maar we rijden de 88 km toch maar door. Belanden daar ook op een mixparking bij een ABC restaurant, benzinepomp en supermarkt. Best goed, maar het is tegen de snelweg aan en dat geeft behoorlijk lawaaioverlast. We doen wat boodschapjes, drinken een bakje koffie in de ABC en downloaden daar de laatste 2 DvhN’s.  Zo hebben we weer wat te lezen en blijven we op de hoogte van het nieuws van stad en ommeland en natuurlijk van het wereldnieuws. Zitten daarna in het kotje en kunnen elkaar amper verstaan door de auto’s die langs denderen. We kijken elkaar aan en besluiten dan om te verkassen naar een camping 5 km verderop. De parking was gratis en de camping 30 euries per nacht, maar dat hebben we graag over voor onze rust! We boeken voor 2 nachten, op zich is de camping 20 euries per nacht, maar we nemen stroom en daar blijkt men in de wintertijd 10 euries per nacht voor te betalen. Ook wel logisch, want als het goed koud is wordt er veel stroom gebruik voor elektrische kacheltjes. De camping ligt prachtig aan een inham aan de kust met allemaal eilandjes ervoor. Frank kookt aardappelpuree met rode bietjes en een hamburger. De aardappelpuree is geen succes, maar dat kan gebeuren!

Zaterdag 1 oktober, Rauma

Vandaag zouden mijn ouders 70 jaar getrouwd zijn geweest. TiTo, mijn zus en zwager hebben hun grafje mooi gemaakt met violen en gaan vandaag nog langs met een roosje. Het is voor het eerst sinds 1990 dat ze weer samen zijn op hun trouwdag, bijzonder gevoel!

Het heeft vannacht weer flink gewaaid en bij opstaan is het frisjes, maar in de loop van de dag wordt het toch wel weer lekker. Frank en ik gebruiken vanochtend voor het eerst onze nieuwe aanwinst, een klein oventje. We hebben een lekker warm afbakbroodje met kaas, smullen! Daarna zitten we nog even te kletsen en ons voor te bereiden op vandaag. We gaan Rauma bekijken, een stad die op de Unesco werelderfgoedlijst staat.  Er zijn nog zo’n 600 gekleurde houten huisjes. Het plaatsje is bespaard gebleven van branden die andere houten stadjes vaak verwoest hebben. We wandelen er naar toe, is ongeveer tweeënhalve km en goed te doen. Onze Finse buurtjes passeren ons met de auto en bieden ons een lift aan, erg aardig, maar we lopen liever. Halen een stadsplan bij de VVV en wandelen het plaatsje rond, erg leuk en origineel. Op de terug weg hebben we wel trek en  gaan ergens iets eten, Frank een pizza en ik kebab. Fikse porties en niet duur. We hebben gelezen dat de Finnen altijd tussen de middag eten, dan zijn er buffetten en die zijn niet duur zo tussen de 9 en 15 euro. Wel zijn ze aan een tijd gebonden bijvoorbeeld van 12.00 tot 15.00 uur. ’s Avonds uit eten is een stuk duurder en wordt ook niet zo vaak gedaan. We zijn tegen drie uur terug en zakken dan even lekker onderuit met een bakje koffie. Wandelen dan het haventje nog even rond en nu ik schrijf bij. Hebben beide ’s avonds nog niet veel  trek en eten daarom ipv een hele maaltijd een noedelsoepje.

Rauma

Deze plaats ligt aan de Botnische Golf en is een van de oudste havens van Finland. Het is gebouwd rond een Franciscaans klooster, waar de 15e-eeuwse Kerk van het Heilige Kruis nog staat. Het is een goed voorbeeld van een oude Scandinavische stad die gebouwd is van hout. De stad is verwoest door een brand in de late 17e eeuw, maar werd herbouwd. Ondanks enkele wijzigingen die werden aangebracht in de 19e eeuw, heeft Rauma zijn oude uiterlijk behouden. De stad beslaat een oppervlakte van 28 hectare en heeft 600 gebouwen, waarvan de meeste particulier bezit zijn.

Zondag 2 oktober, Pori

Hebben heerlijk geslapen, lekker rustig aan het water. Nuttigen een zondags ontbijtje met broodjes uit de oven en een gekookt eitje. Ik heb ontdekt dat we gratis een wasje kunnen doen en maak daar dankbaar gebruik van. Zoals altijd heb ik wel wasmachinevrees , in het buitenland en op campings weet ik nooit welk programma ik moet kiezen, zo ook vanochtend. Uiteindelijk heb ik de machine aan de praat, maar hij geeft wel aan dat het 2 uur en 47 minuten gaat duren, erg lang en hoe heet het wordt heb ik ook geen anung van. Er zit ook een broek in van mij, misschien komt die er wel maatje 36 uit, we zullen zien. Gelukkig valt het allemaal nogal mee en ook de tijd dat de machine draait gaat snel. Daarna pakken we ons spultje bij elkaar en vertrekken naar SAMMALLAHDENMAKI, daar is een grafveld uit het bronzen tijdperk, veel tumuli. Een mooie wandeling en een mooi stuk geschiedenis en natuur. Het weertje is heerlijk, lekker zonnetje en de temperatuur is zo dat we nog in ons ’t shirtje kunnen wandelen. Al we uit zijn gekeken rijden we naar Pori, mooie rit over binnen weggetjes. De camperplaats waar we naar toe gaan is bij een ABC restaurant en bij een grote supermarkt. Staan daar op zich wel goed maar bedenken dat we nog een natte was hebben en die kun je daar niet uithangen. Dus op naar de camping 15 km verderop. Vinden daar een plekkie en hangen de was op, zien wel hoe het droogt. Wandelen nog even naar het meer vlakbij, doen een spelletje en dan kookt Frank zijn lekkere spaghetti, valt er weer heerlijk in!

Sammallahdenmäki

Op de begraafplaats Sammallahdenmäki liggen meer dan 30 granieten graven in de vorm van steenhopen, die een uniek inzicht geven in de funeraire praktijken en sociale en religieuze structuren van Noord-Europa meer dan drie millennia geleden. De site wordt geassocieerd met rituelen ter verering van de zon. In het gebied werd veel brons gebruikt terwijl er geen koper of tin is te vinden. Deze werden verworven door middel van handel en uitwisseling. De bronstijd in Skandinavië was tussen 1.500 en 500 voor Christus.

Maandag 3 oktober, Kristinestad

De was is nog behoorlijk vochtig, maar het zonnetje schijnt al weer volop en we verzetten ons rekje met was naar een plekje in de zon in de hoop dat het nu toch nog wat droogt. Wandelen naar de zee die vlakbij ons blijkt te liggen. We moeten over duinen heen klimmen en komen zo bij zee, tis net Schiermonnikoog, prachtig! Daarna pakken we in en hangen en leggen onze was zo in het kotje dat het verder droogt. Rijden dan via een, vooral in het begin  prachtige route, van eiland naar eiland met allemaal kleine eilandjes om ons heen. Dan via de snelweg naar Kristinestad, makkelijk te vinden. Parkeren ons kotje daar en wandelen wat rond. Zoeken naar de VVV en vinden hem, maar hij blijkt verhuist te zijn naar een paar panden verder. Makkelijk te vinden en de vrouw in het I’tje vindt het geweldig dat we er zijn. Volgens haar zijn we vandaag de enige toeristen en ze neemt dan ook alle tijd voor ons. We krijgen een stadsplattegrondje en bekijken de oude houten kerk en het tolhuisje. Daarna gaan we naar een uitzichtpunt, maar als we daar bijna zijn zien we een paar campers en caravans staan. Verbaasd  stapt Frank uit en komt aan de praat met een mannetje die een soort beheerder is. Hij vraagt of wij daar ook de nacht kunnen doorbrengen en dat kan, 15 euro per nacht en alle faciliteiten zijn aanwezig. Besluiten om daar te gaan staan, maar willen eerst nog naar de Wolf Cave, een prehistorische grot. Dat is vlakbij en we vinden een parkeerplaatsje 400 meter van de parkeerplaats. Het is effe flink klimmen over een stenig pad met veel boomwortels, het is dus even goed uitkijken waar je de voeten neerzet. Een indrukwekkende grot, de grootste en diepste van Finland. Dan zoeken we de plek weer op bij de campers en instaleren ons daar. De beheerden spreekt alleen Fins, maar er staan ook 2 dames met een camper waarvan eentje een beetje Engels spreekt. Ze vertelt waar alle faciliteiten zoals de plees enz. zijn en verder vertellen ze nog wat over de omgeving. Frank en ik zijn wel enthousiast over de omgeving en besluiten om nog een dagje te blijven. Er is internet en we gaan proberen om vanavond of morgen het blog te versturen.

Kristinestad

Kristinestad (Kristiinankaupunki) is een van de vele idyllische plaatsjes langs de westkust. Het in 1649 gestichte stadje is genoemd naar de toenmalige Zweedse koningin Kristina. Het stadje heeft een dorpse sfeer en een goed bewaard houten stadscentrum uit haar bloeitijd. De meerderheid van de 8000 inwoners spreekt Zweeds. Bezienswaardig zijn de felgekleurde houten huizen, twee oude tolhuisjes en de Oude Kerk uit 1700, een van de oudste houten kerken van Finland. Liefhebbers van lokale musea kunnen terecht in het Lebellhuis, een museum in een oude koopmanswoning uit de 19e eeuw, het Sjöfartsmuseet, een lokaal scheepvaartmuseum met objecten, scheepsmodellen en schilderijen, of het Carlsromuseum in een oude villa met speelgoed uit de Tsarentijd.

Wolf Cave - Het leven vóór de IJstijd

Platgetreden grond en stenen werktuigen uit meer dan 120.000 jaar geleden. Zij zijn het bewijs van het menselijk leven In de wolf cave voordat de ijstijd het land voor duizenden jaren ging bedekken. Wolf Cave is een unieke attractie; Het is uniek  in de Scandinavische landen. Het terrein rond Wolf Cave is heeft een aantal kenmerken  van de ijstijd, en de grot zelf is de oudste bekende menselijke woning in Finland. Wolf Cave en het omliggende omgeving vertellen een verhaal van duizenden jaren geleden. De grot is 30 meter diep en 15 meter breed, apart om te zien! Het is gelegen in  Ostrobothnia op de grens van Karijoki gemeente en de stad van Kristiinankaupunk  en is de belangrijkste archeologische vindplaatste van Finland. Jaarlijks wordt het bezocht door duizenden mensen.

We denken er over om hier nog en dag je te blijven, mooi plekje en er is nog genoeg te zien en te doen!

Voorlopig liefs RiFra